Spełniając obietnicę zawartą w jednym z odcinków naszej serii o światach i wiekach biblijnych (która jest jednocześnie wstępem do naszej aktualnej analizy – jest ona dostępna na naszym facebookowym profilu, oraz pod adresem:
Światy i wieki biblijne), pragniemy obecnie zająć się niektórymi kwestiami związanymi z zakończeniem się drugiego, „obecnego złego”, świata.

Rozpoczynając nasze rozważania chcielibyśmy w krótkości zbadać dwie grupy wersetów, które stałyby wobec siebie w ostrej sprzeczności, gdybyśmy nie odnieśli jednej z tych grup wersetów do literalnych niebios i ziemi, a drugiej do symbolicznych niebios i ziemi. Jedne z nich mówią nam, że „niebiosa i ziemia, które teraz są”/”obecne niebiosa i ziemia”, będą trwać wiecznie, podczas gdy inne stwierdzają, że „niebiosa i ziemia, które teraz są”, zostaną zniszczone w czasie drugiego adwentu (przyjścia/obecności) naszego Pana, by ustąpić miejsca nowym niebiosom i nowej ziemi.

Dla przykładu:

• 1 Mojżeszowa rozdział 13 wersety 14 i 15 gwarantują potomkom Abrahama Kanaan – część literalnej ziemi – jako ich wieczną własność: „(14) Po odłączeniu się Lota Jahwe tak przemówił do Abrama: Podnieś oczy i z miejsca, na którym się znajdujesz, spójrz na północ i na południe, na wschód i na zachód. (15) Tobie i twemu potomstwu dam na zawsze całą tę ziemię, którą teraz oglądasz”. Tak więc przynajmniej ta część literalnej ziemi będzie wieczna.
• Psalm 72 wersety 7 i 17 zapewniają o wieczności Chrystusa, porównując ją z wiecznością Słońca i Księżyca, części literalnych niebios: „(7) Za dni jego rozkwitnie sprawiedliwość i wielki pokój, dopóki księżyc nie zgaśnie. (17) Imię jego trwa na wieki; jak długo świeci słońce, niech wzrasta jego imię! Niech się wzajemnie nim błogosławią! Niech wszystkie narody ziemi życzą mu szczęścia!”.
• Słowa z Przypowieści Salomonowych rozdziału 2 wersetów 21 i 22 dowodzą, że literalna ziemia będzie trwać na wieki, a to na podstawie faktu, że chociaż czyniący zło zostaną odcięci od ziemi, sprawiedliwi pozostaną na niej: „(21) Ziemię zamieszkają ludzie czystego serca, ostaną się na niej sami sprawiedliwi. (22) A bezbożni znikną z tej ziemi, przewrotni zostaną z niej wykorzenieni”.
• Kaznodzieja Salomonowy rozdział 1 werset 4 kontrastuje tymczasowość pokoleń rodzaju ludzkiego z niezmiennością ziemi – literalnej ziemi, jak wynika to z tego wersetu: „Pokolenie przychodzi i pokolenie odchodzi, a ziemia trwa po wszystkie czasy”.
• Izajasza rozdział 60 werset 21 wskazuje, że literalna ziemia będzie wiecznym dziedzictwem: „W twoim ludzie wszyscy będą sprawiedliwi i na zawsze posiądą ziemię. Będą latoroślą przeze Mnie zasadzoną, dziełem moich rąk, przez które siebie wsławię”.
• Jeremiasza rozdział 31 wersety 35 i 36 gwarantują wieczność trwania Izraela poprzez wieczność trwania literalnych niebios i ziemi: „(35) Tak mówi Pan, który ustanowił słońce, by świeciło w dzień, [ustanowił] prawa dla księżyca i gwiazd, by świeciły w nocy, który spiętrza morze, tak że huczą jego bałwany; imię Jego Pan Zastępów! (36) Jeśliby te prawa przestały działać przed moim obliczem – wyrocznia Pana – wtedy i pokolenie Izraela przestałoby być narodem przed moim obliczem na zawsze”.
• Amosa rozdział 9 wersety 14 i 15 wyraźnie stwierdzają, że Izrael będzie mieszkał w Palestynie na zawsze: „(14) Uwolnię z niewoli lud mój izraelski – odbudują miasta zburzone i będą w nich mieszkać; zasadzą winnice i pić będą wino; założą ogrody i będą jedli z nich owoce. (15) Zasadzę ich na ich ziemi, a nigdy nie będą wyrwani z ziemi, którą im dałem – mówi Pan, twój Bóg”.

Jeśli uważnie przestudiujemy te odnośniki, z łatwością zrozumiemy, iż bez wątpienia odnoszą się one do literalnych „niebios i ziemi, które teraz są”, ucząc o ich wiecznej trwałości.