To, że ogień z rozważanego przez nas tekstu (2 Piotra rozdział 3 wersety 7 i 10-12) jest symboliczny nie wynika tylko z symboliki niszczonych przez niego niebios i ziemi; nie jest to też tylko wynik faktu, że składa się on z ogólnoświatowej wojny, rewolucji, anarchii, głodu i zarazy. Dodatkowym dowodem na to są także liczne inne figury/symbole biblijne użyte do opisania tego niszczącego ucisku.

Oto jego główne symboliczne opisy:

1. bitwa/wojna:
   • Apokalipsa rozdział 16 werset 14: „Są to duchy czyniące znaki – demony, które wychodzą do królów całej zamieszkałej ziemi, by zgromadzić ich na wojnę w wielkim dniu Boga, Władcy wszechrzeczy”;
   • Sofoniasza rozdział 3 werset 8: „Przeto czekajcie na mnie – mówi Jahwe – na ów dzień, w którym wystąpię jako oskarżyciel; Postanowiłem bowiem zebrać narody, zgromadzić królestwa, by wylać na nie swoje rozgniewanie, cały żar mego gniewu. Zaprawdę, w ogniu mego gniewu spłonie cała ziemia”;
   • Izajasza rozdział 13 wersety 4-5: „(4) Słuchaj! Na górach wrzawa jakby licznego ludu. Słuchaj! Zgiełk królestw, zgromadzonych narodów. Pan Zastępów dokonuje przeglądu zastępów bojowych. (5) Ciągną z dalekiej ziemi, od krańców nieba, Pan i narzędzia jego grozy, aby zniszczyć całą ziemię”;
2. armagedon:
   • Apokalipsa rozdział 16 werset 16: „(14) Są to duchy czyniące znaki – demony, które wychodzą do królów całej zamieszkałej ziemi, by zgromadzić ich na wojnę w wielkim dniu Boga, Władcy wszechrzeczy. (…) (16) I zgromadził ich na miejscu, które po hebrajsku nazywa się Armagedon”;
3. trzęsienie ziemi:
   • Apokalipsa rozdział 16 werset 18: „Wówczas pojawiły się błyskawice, głosy, gromy i wielkie trzęsienie ziemi. Odkąd człowiek istniał na ziemi, nie było tak gwałtownego trzęsienia”;
   • Hebrajczyków rozdział 12 werset 26: „(26) Głos Jego wstrząsnął wówczas ziemią, a teraz obiecuje, mówiąc: Jeszcze raz wstrząsnę nie tylko ziemią, ale i niebem. (27) Te zaś słowa jeszcze raz wskazują, że nastąpi zniszczenie tego, co zniszczalne, a więc tego, co zostało stworzone, aby pozostało to, co jest niewzruszone”;
4. wicher i burza:
   • Nahuma rozdział 1 wersety 3, 6 i 7: „(3) Pan jest cierpliwy, ale i wielki potęgą; a z pewnością nikogo nie zostawia bez kary. Wśród burzy i wichru Jego droga, a chmury – pyłem nóg Jego. (6) Któż się ostoi wobec Jego oburzenia i kto wytrzyma Jego zapalczywość? Gniew Jego wylewa się jak ogień i rozpadają się przed Nim skały. (7) Dobry jest Pan, On obroną w dniu niedoli, zna tych, którzy Mu ufają”;
5. nawałność gradu, wicher wywracający i gwałtowna powódź:
   • Izajasza rozdział 28 werset 2: „Oto możny i silny Pański będąc jako nawałność gradu, jako wicher wywracający, jako bystrość wód gwałtownej powodzi uderzy ją o ziemię ręką swą”;
   • Nahuma rozdział 1 wersety 4, 5 i 8: „(4) Od Jego groźby wysycha morze, koryta rzek stają się pustynią. Więdnie Baszan i Karmel, więdnie kwitnąca zieleń Libanu. (5) Trzęsą się przed Nim góry i chwieją się wzgórza. W Jego obecności drży ziemia, cały okrąg świata i jego mieszkańcy. (8) lecz wrogów swoich zatraca w powodzi, a nieprzyjaciół pogrąża w ciemnościach”;
6. miotła zagłady:
   • Izajasza rozdział 14 werset 23: „(22) Powstanę przeciwko nim – wyrocznia PANA Zastępów – i wyniszczę imię Babilonu i resztę, ród i potomstwo! – wyrocznia PANA. (23) Zamienię go w siedlisko jeży i w wodne trzęsawisko. Wymiotę go miotłą zagłady – wyrocznia PANA Zastępów”;
7. piec ognisty:
   • Ewangelia Mateusza rozdział 13 werset 42: „(40) Podobnie jak zbiera się chwast, żeby spalić go w ogniu, tak też będzie przy końcu świata. (41) Syn Człowieczy wyśle aniołów, a oni usuną z jego królestwa wszystkie przyczyny upadku oraz tych, którzy postępują niegodziwie. (42) I wrzucą ich do rozpalonego pieca. Tam będzie płacz i zgrzytanie zębów”,
8. jezioro ognia:
   • Apokalipsa rozdział 19 werset 20: „I schwytana została bestia, a z nią fałszywy prorok, który czynił przed nią cuda, jakimi zwiódł tych, którzy przyjęli znamię bestii i oddawali pokłon jej wizerunkowi. Oboje zostali żywcem wrzuceni do jeziora ognia, płonącego siarką”;
9. wieczerza wielkiego Boga/wielka uczta Boga:
   • Apokalipsa rozdział 19 werset 17: „Zobaczyłem też anioła, który stał w słońcu i wołał potężnym głosem do wszystkich ptaków latających po niebie: ‚Chodźcie! Zgromadźcie się na wielką ucztę Boga! (18) Zjedzcie trupy królów, trupy dowódców, trupy mocarzy, trupy koni i ich jeźdźców, trupy wszystkich: wolnych i niewolników, małych i wielkich'”;
10. oraz prasa/tłocznia gniewu Bożego:
    • Apokalipsa rozdział 14 werset 19: „Anioł ten zapuścił swój sierp na ziemię i zebrał grona winorośli ziemi, wrzucając je do wielkiej tłoczni Bożego gniewu”.

Ponieważ wszystkie te figury obrazujące zniszczenie dotyczą tej samej rzeczy co ogień z naszego tekstu, stanowi to ostateczny dowód tego, że ogień symbolizuje zniszczenie. Tak więc przez ten symboliczny ogień wielkiego ucisku zostanie spalony i całkowicie zniszczony zły porządek rzeczy szatana – jego świat, składający się z symbolicznych niebios i ziemi. W ten sposób drugi świat, obecny zły świat, zły porządek rzeczy, z jego symbolicznymi niebiosami i ziemią dobiegnie końca, by już nigdy nie powstać. Oczekując na to, dziękujmy Bogu i wychwalajmy Go.

Na tym kończymy niniejszą krótką serię, natomiast o nowych niebiosach i ziemi, nowym porządku, który zastąpi te zniszczone, piszemy m.in. w naszej serii „Światy i wieki Biblijne”, szczególnie w odcinkach 18-20.