Wszyscy chrześcijanie zgadzają się, że Biblia naucza, iż cały świat zostanie nawrócony do Pana i że Kościół przez tysiąc lat będzie panował nad nawróconym światem w warunkach szczęścia. Jednak nie wszyscy chrześcijanie zgadzają się co do czasu tego panowania i powrotu Jezusa. Niektórzy twierdzą, że ten okres poprzedzi, a inni, że nastąpi po powrocie Chrystusa. Zwolennicy pierwszego poglądu są nazywani postmillenarystami, tzn. tymi, którzy nauczają, iż Chrystus przychodzi po Tysiącleciu; natomiast wyznawcy drugiego znani są jako premillenaryści, tzn. ci, którzy nauczają, iż Chrystus przychodzi przed Tysiącleciem. Według pierwszego poglądu Chrystus powraca, by zakończyć wszystkie ziemskie sprawy i przejąć nawrócony świat, którym przez tysiąc lat rządził Kościół w ciele; według drugiego – powraca On, by przez tysiąc lat panować i nawracać świat.

W pierwszych odcinkach serii ‚Cel powrotu Jezusa’ rozważyliśmy poglądy osób uważających, że powrót Jezusa jest tylko przenośnią, lub że jego powrót nastąpił niedługo po zmartwychwstaniu. W trzecim i czwartym odcinku rozważyliśmy też niektóre główne wersety (to jest ewangelię Mateusza rozdział 24 werset 14 i Psalm 110 werset 1) na które powołują się postmillenaryści, czyli ci, którzy uważają, że Wtóre Przyjście będzie miało miejsce po Tysiącleciu, kiedy to Jezus jakoby przyjdzie by zakończyć wszystkie ziemskie sprawy i przejąć nawrócony świat, którym przez tysiąc lat rządził Kościół w ciele, wskazując, że nie taka jest myśl Biblijna. Ponieważ jednak temat nie został według nas dostatecznie omówiony, ale dalsze rozważanie go w tamtej serii odciągnęłoby nas od jej celu, zgodnie z obietnicą z jej czwartego odcinka, pragniemy go kontynuować w niniejszej, krótkiej, oddzielnej serii.

Postmillenaryzm z wielu powodów uważamy za błędny – niektóre z nich podaliśmy w serii „Cel powrotu Jezusa”, obecnie zaś podamy kilka dodatkowych powodów. Po pierwsze, nie ma żadnego wersetu biblijnego uczącego, że Chrystus przyjdzie po nawróceniu świata i po tryumfalnym panowaniu nad nim Kościoła przez okres tysiąca lat. Przeciwnie, Pismo Święte naucza, że ponieważ nikt wcześniej nie pozna dnia ani godziny powrotu naszego Pana, niż on nastąpi, to lud Pański powinien spodziewać się tego wydarzenia w każdym czasie, tak by go ono nie zaskoczyło:

• ewangelia Mateusza rozdział 24 wersety 42-44: „(42) Czuwajcie więc, bo nie wiecie, w którym dniu Pan wasz przyjdzie. (43) A to rozumiejcie: Gdyby gospodarz wiedział, o jakiej porze nocy nadejdzie złodziej, na pewno by czuwał i nie pozwoliłby włamać się do swego domu. (44) Dlatego i wy bądźcie gotowi, bo o godzinie, której się nie domyślacie, Syn Człowieczy przyjdzie”
• ewangelia Mateusza rozdział 25 werset 13: „Czuwajcie więc, bo nie znacie dnia ani godziny, o której Syn Człowieczy przyjdzie”
• ewangelia Marka rozdział 13 wersety 32-37: „(32) O tym jednak, kiedy nadejdzie ten dzień i godzina, nikt nie wie: ani aniołowie w niebie, ani Syn, tylko Ojciec. (33) Miejcie oczy szeroko otwarte, czuwajcie, gdyż nie wiecie, kiedy nadejdzie odpowiedni czas. (34) Będzie podobnie jak z człowiekiem, który udał się w podróż. Zostawił swój dom, powierzając sługom staranie o wszystko. Każdemu wyznaczył zajęcie, a stróżowi kazał czuwać. (35) Dlatego czuwajcie, bo nie wiecie, kiedy pan domu przyjdzie: wieczorem czy o północy, w czas piania kogutów czy o wschodzie słońca, (36) aby przychodząc nagle, nie zastał was śpiących! (37) To, co wam mówię, mówię wszystkim: Czuwajcie!”
• ewangelia Łukasza rozdział 12 wersety 35-40: „(35) Niech będą przepasane biodra wasze i zapalone pochodnie. (36) A wy bądźcie podobni do ludzi oczekujących swego pana, kiedy z uczty weselnej powróci, aby mu zaraz otworzyć, gdy nadejdzie i zakołacze. (37) Szczęśliwi owi słudzy, których pan zastanie czuwających, gdy nadejdzie. Zaprawdę, powiadam wam: Przepasze się i każe im zasiąść do stołu, a obchodząc, będzie im usługiwał. (38) Czy o drugiej, czy o trzeciej straży przyjdzie, szczęśliwi oni, gdy ich tak zastanie. (39) A to rozumiejcie, że gdyby gospodarz wiedział, o której godzinie przyjść ma złodziej, nie pozwoliłby włamać się do swego domu. (40) Wy też bądźcie gotowi, gdyż o godzinie, której się nie domyślacie, Syn Człowieczy przyjdzie”

Gdyby Kościół miał nawrócić świat i panować nad nim przez tysiąc lat przed powrotem Pana, to żyjący przed nawróceniem świata i tysiącletnim triumfalnym panowaniem Kościoła wiedzieliby, że drugi adwent nastąpi przynajmniej tysiąc lat później. Nierozsądne byłoby zatem zachęcanie ich do czuwania, by powrót Pana ich nie zaskoczył. Gdyby postmillenaryzm był prawdziwy, tego rodzaju napomnienie nie byłoby właściwe niemal do samego końca Tysiąclecia.