W naszym artykule p.t. „Siedem kierunków myśli biblijnych” obiecaliśmy, że w naszych różnych seriach będziemy zajmować się także Biblijnymi typami (krótkie wyjaśnienie czym są typy także jest za powyższym linkiem) – dziś więc chcielibyśmy zwrócić uwagę na to, że Mojżesz jest typem naszego Pana, Jezusa (choć nie we wszystkich zarysach Jego działań, ale o tym powiemy w innej serii).

Rozpocznijmy zbadanie tej sprawy od tego, że tak jak Izrael został ochrzczony w Mojżesza, tak my jesteśmy chrzczeni w Chrystusa:

• 1 Koryntów rozdział 10 wersety 1-2: „(1) A chcę, bracia, abyście dobrze wiedzieli, że ojcowie nasi wszyscy byli pod obłokiem i wszyscy przez morze przeszli. (2) I wszyscy w Mojżesza ochrzczeni zostali w obłoku i w morzu”
• Rzymian rozdział 6 werset 3: „Czy nie wiecie, że my, którzy zostaliśmy ochrzczeni w Chrystusie Jezusie, zostaliśmy zanurzeni w Jego śmierci?”

Tak jak Mojżesz był próbowany przez cielesny Izrael, tak Chrystus jest próbowany przez Izrael duchowy:

• 1 Koryntów rozdział 10 werset 9: „Nie wystawiajmy Chrystusa na próbę, jak to czynili niektórzy z nich i poginęli od jadu węży.”
• 4 Mojżeszowa rozdział 21 werset 6: „(5) I zaczęli mówić przeciw Bogu i Mojżeszowi: Czemu wyprowadziliście nas z Egiptu, byśmy tu na pustyni pomarli? Nie ma chleba ani wody, a uprzykrzył się nam już ten pokarm mizerny. (6) Zesłał więc Pan na lud węże o jadzie palącym, które kąsały ludzi, tak że wielka liczba Izraelitów zmarła.”

Odrzucenie przez Mojżesza ducha egipskiego i przyjęcie ducha izraelskiego jest typem Chrystusa odrzucającego światowość i przyjmującego ducha duchowego Izraela:

• Hebrajczyków rozdział 11 wersety 24-25: „(24) Z wiary, gdy Mojżesz stał się znaczącym, wzbraniał nazywać siebie synem córki faraona. (25) Bo wybrał raczej znoszenie przeciwności wraz z ludem Boga, niż posiadanie przemijającej rozkoszy grzechu.”
• Hebrajczyków rozdział 12 werset 2: „(2) Patrzmy na Jezusa, który nam w wierze przewodzi i ją wydoskonala. On to zamiast radości, którą Mu obiecywano, przecierpiał krzyż, nie bacząc na [jego] hańbę, i zasiadł po prawicy na tronie Boga”.

Ustanowienie przez Mojżesza typicznej Paschy jest typem ustanowienia przez naszego Pana jej antytypu: Wieczerzy Pańskiej:

• 4 Mojżeszowa rozdział 9 werset 4: „Nakazał więc Mojżesz Izraelitom obchodzić Paschę”.
• Hebrajczyków rozdział 11 werset 28: „(28) Wiarą kierował się również [Mojżesz], gdy nakazywał urządzić obchody Paschy i pokropić krwią [odrzwia domów], aby nie dotykał ich ten, który miał wyniszczyć wszystkie pierworodne”.
• Ewangelia Łukasza rozdział 22 wersety 15-19: „(15) Wtedy rzekł do nich: Gorąco pragnąłem spożyć tę Paschę z wami, zanim będę cierpiał. (…) (17) Potem wziął kielich i odmówiwszy dziękczynienie, rzekł: Weźcie go i podzielcie między siebie; (…) (19) Następnie wziął chleb, odmówiwszy dziękczynienie, połamał go i podał im, mówiąc: To jest Ciało moje, które za was będzie wydane: TO CZYŃCIE NA MOJĄ PAMIĄTKĘ!”

Tak jak Mojżesz prowadził Izrael do Kanaanu, tak też Chrystus prowadzi Kościół do niebiańskiego Kanaanu:

• Hebrajczyków od rozdziału 3 wersetu 1 do rozdziału 4 wersetu 3 (swoją drogą – widać z tego fragmentu także, że cała ta podróż Izraela do Kanaanu jest typiczna – pokazująca proroczo rozmaite przyszłe rzeczy): „(1) Dlatego, bracia święci, uczestnicy powołania niebieskiego, zwróćcie uwagę na Apostoła i Arcykapłana naszego wyznania, Jezusa, (2) bo On jest wierny Temu, który Go uczynił, tak jak i Mojżesz w całym Jego domu. (3) O tyle nawet większej czci godzien jest niż Mojżesz, o ile większą cześć niż dom odbiera jego budowniczy. (4) Każdy bowiem dom jest przez kogoś zbudowany, a Tym, który zbudował wszystko, jest Bóg. (5) I Mojżesz wprawdzie [był] wierny w całym Jego domu, ale jako sługa, na świadectwo tego, co miało być powiedziane; (6) Chrystus zaś, jako Syn, [jest] nad swoim domem. Jego domem my jesteśmy, jeśli ufność i chwalebną nadzieję aż do końca wytrwale zachowamy. (7) Dlatego, jak mówi Duch Święty: Dziś, jeśli głos Jego usłyszycie, (8) nie zatwardzajcie serc waszych jak podczas buntu, w dzień kuszenia na pustyni, (9) gdzie kusili Mnie ojcowie wasi, wystawiając na próbę, chociaż widzieli dzieła moje przez lat czterdzieści. (10) Rozgniewałem się przeto na to pokolenie i powiedziałem: Zawsze błądzą w sercu. Oni zaś nie poznali dróg moich, (11) toteż przysiągłem w swym gniewie: Nie wejdą do mego odpoczynku. (12) Baczcie, bracia, aby nie było w kimś z was przewrotnego serca niewiary, której skutkiem jest odstąpienie od Boga żywego, (13) lecz zachęcajcie się wzajemnie każdego dnia, póki trwa to, co zwie się dziś, aby ktoś z was nie uległ zatwardziałości przez oszustwo grzechu. (14) Jesteśmy bowiem współuczestnikami Chrystusa, jeśli pierwotną nadzieję do końca zachowamy silną. (15) W tym, co jest powiedziane: Dziś, jeśli głos Jego usłyszycie, nie zatwardzajcie serc waszych jak podczas buntu, (16) kim rzeczywiście są ci, którzy usłyszawszy, zbuntowali się? Czyż to nie ci wszyscy, którzy wyszli z Egiptu pod wodzą Mojżesza? (17) Na kogo to gniewał się przez lat czterdzieści? Czy nie na tych, którzy zgrzeszyli, a których trupy rozrzucił po pustyni? (18) Którym to zaś poprzysiągł, że nie wejdą do Jego odpoczynku [Kanaanu], jeśli nie tym, którzy nie byli posłuszni? (19) Widzimy zatem, iż nie mogli wejść z powodu niedowiarstwa. (Rozdział 4, werset 1) Lękajmy się przeto, gdy jeszcze trwa obietnica wejścia do Jego odpoczynku [duchowego Kanaanu], aby ktoś z was nie mniemał, iż jest jej pozbawiony. (2) Albowiem i my otrzymaliśmy dobrą nowinę, tak jak i tamci, lecz tamtym słowo usłyszane nie było pomocne, gdyż nie łączyli się przez wiarę z tymi, którzy je usłyszeli. (3) Wchodzimy istotnie do odpoczynku my, którzy uwierzyliśmy, jak to powiedział: Toteż przysiągłem w swym gniewie: Nie wejdą do mego odpoczynku, aczkolwiek dzieła były dokonane od stworzenia świata.”

Zatem Mojżesz jest typem naszego Pana. Ten fakt jest kluczem do zrozumienia antytypu historii jego życia i doświadczeń – i w różnych momentach planujemy wracać także do historii Mojżesza, ukazując w jaki sposób rozmaite fragmenty jego historii stanowią typy, cienie odpowiednich fragmentów historii Jezusa.