2 Mojżeszowa rozdział 2 werset 1 mówi: „Pewien człowiek z rodu Lewiego pojął za żonę kobietę, również z rodu Lewiego”, 2 Mojżeszowa rozdział 6 werset 20 tłumaczy kim były te osoby: „I pojął Amram (za) żonę Jochabed, siostrę stryjeczną swoję, która mu urodziła Aarona i Mojżesza.”

Skoro Mojżesz (z hebrajskiego „wyciągnięty” tj. z wody) jest typem Chrystusa, jak to ostatnio wskazywaliśmy, to jego ojciec, Amram (z hebrajskiego „wysoki lud”) reprezentuje w tym obrazie, w tym typie, Boga jako Ojca naszego Pana w Jego człowieczeństwie.

Zanim przejdziemy do omawiania tego, co przedstawia matka Mojżesza, przeczytajmy Galatów rozdział 4 wersety 22-31, a szczególnie chwilowo wersety 22-24, żeby później przez analogię do tamtego typu, zrozumieć tą kwestię odnośnie niej: „(22) Przecież napisane jest, że Abraham miał dwóch synów, jednego z niewolnicy, a drugiego z wolnej. (23) Lecz ten z niewolnicy urodził się tylko według ciała, ten zaś z wolnej na skutek obietnicy. (24) Wydarzenia te mają jeszcze sens alegoryczny (typiczny): niewiasty te wyobrażają (przedstawiają w typie) dwa przymierza” – gdy zbada się tą kwestię szerzej, to okaże się, że słowa te obejmują także obietnice jakie były dane pod każdym z tych przymierzy (i innych, nie wspomnianych w tym fragmencie) oraz sług, którzy usługiwali tymi obietnicami. Wracając jednak do tematu:

Jochabed (z hebrajskiego „uwielbiona”), matka Mojżesza, dla celów spłodzenia i urodzenia Mojżesza jest typem (1) obietnic dotyczących uczynienia Jezusa pełnoprawnym członkiem Izraela (podległego Przymierzu Zakonu) oraz (2) sług, którzy nimi usługiwali.

Obietnice te obejmują obietnice dotyczące:

• nasienia niewiasty (1 Mojżeszowa rozdział 3 werset 15): „Wprowadzam nieprzyjaźń między tobą a kobietą, między twoim potomstwem a jej potomstwem. Ono zdepcze ci głowę, a ty zranisz mu piętę”,
• Abrahama (1 Mojżeszowa rozdział 22 wersety 16-18): „(16) ‚Przysięgam na samego siebie, wyrocznia PANA. Ponieważ to uczyniłeś i nie oszczędziłeś swojego jedynego syna, (17) będę cię obficie błogosławił i rozmnożę niezmiernie twoje potomstwo, jak gwiazdy na niebie i jak piasek na brzegu morza. Twoje potomstwo zdobędzie twierdze swoich wrogów. (18) Dlatego że posłuchałeś mojego głosu, wszystkie narody ziemi będą życzyły sobie takiego błogosławieństwa, jakie stanie się udziałem twojego potomstwa'”,
• Izaaka (1 Mojżeszowa rozdział 21 werset 12): „Wtedy Bóg powiedział do Abrahama: ‚Nie uważaj za złe tego, co o tym chłopcu i jego matce powiedziała do ciebie Sara. Posłuchaj jej głosu, gdyż za twoje potomstwo będzie uznane potomstwo Izaaka'”,
• Jakuba (1 Mojżeszowa rozdział 28 werset 14): „Potomstwo twoje będzie liczne jak proch ziemi. Rozprzestrzenisz się na zachód i na wschód, na północ i południe. Przez ciebie i twoje potomstwo wszystkie ludy ziemi otrzymają błogosławieństwo”,
• Judy (1 Mojżeszowa rozdział 49 werset 10): „Nie oddali się berło od Judy ani buława od nóg jego, aż przyjdzie władca jego, i jemu będą posłuszne narody”,
• Dawida (Dzieje Apostolskie rozdział 2 werset 30): „(30) Ponieważ jako prorok wiedział (Dawid), że Bóg przysiągł mu, iż jeden z jego potomków zasiądzie na jego tronie”,

itd., a także obietnice mówiące o Jego narodzeniu:

• Izajasza rozdział 7 wersety 14-16: „(14) Dlatego Pan sam da wam znak: Oto panna pocznie i porodzi syna, i nada mu imię Emmanuel! (15) Będzie on karmił się twarogiem i miodem, aż nauczy się odrzucać zło, a wybierać dobro. (16) Bo zanim chłopiec nauczy się odrzucać zło i wybierać dobro, spustoszona będzie kraina, której dwóch królów ty się lękasz”,
• Izajasza rozdział 9 werset 6: „Wielka będzie jego władza, w pokoju bez granic, na tronie Dawida i w jego królestwie. On je utwierdzi i umocni przez prawo i sprawiedliwość, odtąd i na wieki”,
• Micheasza rozdział 5 werset 2: „(1) A ty, Betlejem Efrata, tak małe jesteś wśród judzkich osiedli! Z ciebie wyjdzie mi Ten, który będzie władcą w Izraelu. Jego początki sięgają praczasu i dni wieczności. (2) Dlatego Bóg odda ich w ręce innych, aż porodzi mająca porodzić. Wtedy reszta jego braci powróci do Izraelitów”.

I tak dalej. Słudzy służący tymi obietnicami obejmują natomiast osoby wymienione w powyższym wykazie, jak również Mojżesza i proroków, którzy mówili o wprowadzeniu Jezusa do Izraela jako członka tego narodu, a także Marię, Józefa, pasterzy, mędrców, Symeona i Annę. Niektórzy mogą dziwić się, dlaczego w matce uwzględniamy Józefa, pasterzy, mędrców, Symeona i Annę. Odpowiadamy, że nikt nie był uważany za pełnoprawnego członka Izraela w chwili narodzenia, ani nawet w chwili obrzezania, lecz dopiero począwszy od przedstawienia go Panu w świątyni 40 dnia. A wszystkie wspomniane osoby służyły w związku z odpowiednimi czynami i wydarzeniami.