Paweł oświadcza (w Kolosan rozdziale 1 wersecie 27), iż ową tajemnicą, która była ukryta od wieków i od pokoleń, obecnie ujawnioną Jego świętym, jest:

„CHRYSTUS W WAS, NADZIEJA CHWAŁY”.

Oto owa wielka tajemnica Boga, która była ukrywana przez wszystkie minione wieki i nadal ukryta przed wszystkimi z wyjątkiem szczególnej klasy – świętych, czyli poświęconych wierzących. Co jednak kryje się w wyrażeniu „Chrystus w was”? Dowiedzieliśmy się, że Jezus był namaszczony, czyli pomazany duchem świętym (Dzieje Apostolskie rozdział 10 werset 38: „Bóg namaścił [pomazał] Jezusa z Nazaretu Duchem Świętym i mocą. Szedł On, dobrze czyniąc i uzdrawiając wszystkich, którzy byli w mocy diabła, bo Bóg był z Nim”), przez co rozumiemy, iż jest Chrystusem – pomazańcem/namaszczonym – gdyż słowo Chrystus znaczy Pomazaniec [Namaszczony]. Apostoł Jan mówi, że to pomazanie, które my (poświęceni wierzący) otrzymaliśmy, pozostaje w nas (1 Jana rozdział 2 werset 27: „Co do was, to namaszczenie, które otrzymaliście od Niego, trwa w was i nie potrzebujecie pouczenia od nikogo, ponieważ Jego namaszczenie poucza was o wszystkim. Ono jest prawdziwe i nie jest kłamstwem. Toteż trwajcie w nim tak, jak was nauczyło”).

A zatem święci tego Wieku Ewangelii są gronem pomazańców – pomazanymi na królów i kapłanów Bogu (2 Koryntów rozdział 1 werset 21: „Tym zaś, który umacnia nas wespół z wami w Chrystusie i który nas namaścił, jest Bóg”; 1 Piotra rozdział 2 werset 9: „Ale wy jesteście rodem wybranym, królewskim kapłaństwem, narodem świętym, ludem nabytym, abyście rozgłaszali cnoty tego, który was powołał z ciemności do cudownej swojej światłości”) i wspólnie z Jezusem, ich wodzem oraz Panem, stanowią Pomazańca Jahwe – CHRYSTUSA.

Pozostając w harmonii z tą nauką Jana, że my też jesteśmy pomazańcami, Paweł zapewnia, iż ową tajemnicą, która w minionych wiekach była trzymana w sekrecie, a teraz jest oznajmiona świętym, jest to, że CHRYSTUS (Pomazaniec) „nie jest jednym członkiem, ale wieloma”, tak jak ciało ludzkie jest jedno, a członków ma wiele, ale wszystkie członki ciała, chociaż jest ich wiele, tworzą jedno ciało; podobnie jest z Pomazańcem – CHRYSTUSEM (1 Koryntów rozdział 12 wersety 12-28, które zacytujemy pod tym akapitem). Jezus jest pomazany, aby być Głową, czyli Panem Kościoła, który jest Jego ciałem (czyli jego Oblubienicą, jak to pokazuje inny obraz – Efezów rozdział 5 wersety 25-30) i wspólnie stanowią owo obiecane „Nasienie” – wielkiego Wyzwoliciela: „Jeżeli zaś należycie do Chrystusa, to jesteście też potomstwem Abrahama i zgodnie z obietnicą – dziedzicami” – Galatów rozdział 3 werset 29.

• 1 Koryntów rozdział 12 wersety 12-28: „(12) Ciało jest jednością, choć ma liczne części. Wszystkie części ciała, mimo że jest ich wiele, tworzą jedno ciało. Tak też jest z Chrystusem. (13) W jednym Duchu wszyscy zostaliśmy ochrzczeni, by stanowić jedno ciało: Żydzi i Grecy, niewolnicy i wolni. Wszyscy zostaliśmy też napełnieni jednym Duchem. (14) Ciało nie składa się z jednej części, lecz z wielu. (15) Gdyby noga powiedziała: ‚Ponieważ nie jestem ręką, nie należę do ciała’, czy mimo to nie należałaby do ciała? (16) Albo gdyby powiedziało ucho: ‚Ponieważ nie jestem okiem, nie należę do ciała’, to czy mimo to nie należałoby do ciała? (17) Gdyby całe ciało było okiem, to gdzie byłoby ucho? Albo gdyby całe ciało było słuchem, to gdzie byłoby powonienie? (18) Otóż Bóg, tak jak zechciał, ustalił miejsce każdej części w ciele. (19) Gdyby jedna część była całością, to gdzież byłoby całe ciało? (20) Tymczasem ciało jest jedno, mimo że składa się z licznych części. (21) Nie może więc oko powiedzieć ręce: ‚Nie potrzebuję ciebie’, ani głowa nogom: ‚Nie potrzebuję was’. (22) Owszem, te części ciała, które wydają się najsłabsze, są konieczne. (23) Te części ciała, które uważamy za mniej szacowne, otaczamy większym szacunkiem, a wstydliwe większą troską. (24) Szlachetne nie wymagają takiej troski. Bóg udzielił większej czci tym częściom, którym jej brakowało i w ten sposób utworzył ciało, (25) aby nie było w nim rozdarcia, lecz aby poszczególne części wzajemnie ze sobą współdziałały. (26) Gdy cierpi jedna część ciała, cierpią pozostałe części, a gdy jedna część odbiera chwałę, cieszą się wszystkie części. (27) Wy jesteście Ciałem Chrystusa, a każdy z was jest Jego częścią. (28) I tak ustanowił Bóg w Kościele wpierw apostołów, na drugim miejscu proroków, na trzecim nauczycieli, ponadto tych, którzy mają dary: uzdrawiania, niesienia pomocy, kierowania, mówienia językami”
• Efezów rozdział 5 wersety 25-30: „(25) Mężowie miłujcie swoje żony, tak jak Chrystus umiłował swój Kościół i wydał za niego samego siebie, (26) aby go uświęcić przez oczyszczenie kąpielą wody i słowem, (27) aby postawić go przy sobie jako Kościół chwalebny, bez skazy i zmarszczki, czy czegoś podobnego, aby był święty i nieskalany. (28) Mężowie tak powinni miłować swoje żony jak własne ciało. Kto miłuje swoją żonę, siebie samego miłuje. (29) Nikt nigdy nie znienawidził własnego ciała, lecz każdy je karmi i pielęgnuje, tak jak Chrystus Kościół. (30) Otóż my tworzymy z Nim jedno Ciało”.