„Baranek nasz wielkanocny za nas ofiarowany jest, Chrystus” – 1 Koryntów rozdział 5 werset 7.

Izraelitom było rozkazane, aby obchodzili owo Święto Przejścia (które chrześcijanie nazywają zwykle Wielkanocą) jako pierwszy przejaw żydowskiego Zakonu/Prawa, oraz jako jedną z ich największych pamiątek narodowych. Swoją drogą, można zauważyć, że do pewnego stopnia owo Święto Przejścia jest obchodzone przez Żydów we wszystkich częściach świata – i to nawet przez tych, którzy nazywają samych siebie ateistami i niewiernymi. Oni ciągle w pewnym stopniu mają do niego respekt, jako do starożytnego zwyczaju. Ale czyż nie jest dziwnym, że tak światłe umysły, jakie wielu z naszych żydowskich przyjaciół posiada, nigdy nie uznały za wartościowe zastanowienie się nad znaczeniem tego świętowania? Dlaczego baranek był zabijany i jedzony? Dlaczego jego krew była kropiona na „odrzwia i nadproża” (boki i górę futryny)? Bo tak Bóg rozkazał? Owszem, ale z jakiego powodu, co było motywem, celem, albo lekcją jaka leżała za Boskim rozkazem? Prawdziwie rozsądny Bóg wydaje rozsądne rozkazy i w odpowiednim dla siebie czasie będzie chciał, aby Jego wierny lud zrozumiał znaczenie każdego z jego wymagań. Dlaczego Żydzi są obojętni w odniesieniu do tego tematu? Dlaczego uprzedzenie utrzymuje się w ich umysłach?

Co prawda chrześcijaństwo ma odpowiedź na to pytanie, ale żałujemy, że większość chrześcijan – a to z powodu lekceważenia – nie jest w stanie podać powodu i podstawy dla jakiejkolwiek nadziei, jaka byłaby związana z tym tematem. Skoro Żyd może zrozumieć, że jego dzień Sabatu jest typem, proroctwem mówiącym o nadchodzącej epoce, wieku odpoczynku, błogosławieństwa i wyzwolenia od trudu, smutku i śmierci, to dlaczego nie może on zobaczyć, że podobnie wszystkie inne aspekty/przejawy Prawa Mojżeszowego zostały tak zaprojektowane przez Pana, aby zapowiadały, aby były typami rozmaitych błogosławieństw, jakie zostaną udzielone ludzkości w odpowiednim czasie? Dlaczego w związku z tym wszystkim nie może zrozumieć, że baranek paschalny/wielkanocny typicznie przedstawiał Baranka Bożego, i że jego śmierć typicznie przedstawiała śmierć Jezusa, Mesjasza? I, że kropienie jego krwią symbolizuje, typicznie przedstawia, przypisanie zasługi śmierci Jezusa całemu Domowi Wiary, to jest klasy, która została ”pominięta” (przez anioła śmierci wówczas w Egipcie)?

Błogosławieni są ci, których oczy wiary widzą, że Jezus rzeczywiście był antytypicznym „barankiem Bożym, który gładzi grzech świata” (jak mówi ewangelia Jana rozdział 1 werset 29). I którzy widzą, że usunięcie grzechu świata (ludzkości) jest wynikiem zapłacenia za grzech Adama – że w związku z tym, iż cała ludzkość utraciła Boską łaskę i znalazła się pod Boskim wyrokiem śmierci, wraz z towarzyszącymi jej smutkiem i bólem, niezbędnym było, aby zanim ów wyrok, czy też klątwa, mógł być usunięty, to musiało mieć miejsce zaspokojenie sprawiedliwości, która wymagała równoważnej ceny: oko za oko, ząb za ząb, życie za życie, itp. (2 Mojżeszowa rozdział 21 wersety 23-25). I dlatego, jak oświadczają Apostołowie Paweł (w 1 Koryntów rozdziale 15 wersecie 3) i Piotr (w 1 Piotra rozdziale 3 wersecie 18), Chrystus umarł za nasze grzechy – Sprawiedliwy za niesprawiedliwych, aby mógł nas przyprowadzić z powrotem do Boga. I w ten sposób otworzył dla nas „drogę nową i żywą” – drogę do życia wiecznego.