Nasze wykształcenie wykazuje braki w… część 2: pisaniu

…jeśli wypisujemy rzeczy przykre, przewrotne, złośliwe, hańbiące Boga (Izajasza rozdział 10 werset 1: „Biada tym, którzy ustanawiają niesprawiedliwe ustawy, i pisarzom, którzy wypisują krzywdzące wyroki”), a omieszkujemy wypisać Boskie prawo miłości w naszym sercu (Rzymian rozdział 2 wersety 14 i 15: „(14) Bo gdy poganie, którzy Prawa nie mają, idąc za naturą, czynią to, co Prawo nakazuje, chociaż Prawa nie mają, sami dla siebie są Prawem. (15) Wykazują oni, że treść Prawa wypisana jest w ich sercach, gdy jednocześnie ich sumienie staje jako świadek, a mianowicie ich myśli na przemian ich oskarżające lub uniewinniające”; Przypowieści Salomonowe rozdział 7 wersety 1-3: „(1) Synu mój, pamiętaj moje słowa, przechowuj w pamięci me przykazania. (2) Przestrzegaj moich przykazań, a żył będziesz, pilnuj mego pouczenia jak źrenicy oka. (3) Przywiąż je do palców, wypisz na tablicy swego serca”), tym samym lekceważąc możność stania się listem Chrystusowym znanym i czytanym przez wszystkich, zapisanym nie atramentem lecz Duchem Boga żywego (2 Koryntian rozdział 3 wersety 2 i 3: „(2) Wy jesteście naszym listem, pisanym w sercach naszych, listem, który znają i czytają wszyscy ludzie. (3) Powszechnie o was wiadomo, że jesteście listem Chrystusowym dzięki naszemu posługiwaniu, listem napisanym nie atramentem, lecz Duchem Boga żywego; nie na kamiennych tablicach, lecz na żywych tablicach serc”).

„Nie zapominajmy jednak o tym, że, aby wiedzieć jak pisać na sercach drugich, trzeba nam najpierw napisać na własnym sercu. (…)

Jakie więc jest to poselstwo, ten list pisany na naszych sercach przez Ducha Świętego, przy użyciu różnych pośredników? Czy jest to znajomość chronologii? Czy jest to umiejętność roztrząsania i objaśniania różnych typów i obrazów? Czy jest to zdolność rozgryzania twardych, teologicznych orzechów odnośnie rozmaicie rozumianych fragmentów Pisma Świętego? Czy jest to znajomość historii żydowskiej, historii świata, lub historii Kościoła? Czy jest to zdolność zrozumienia i zastosowania różnych przymierzy przeszłych, teraźniejszych i przyszłych? Nie! Żadne z powyższych nie jest tym.

Wszystkie te przedmioty mają pewną większą lub mniejszą wartość i są mniej lub więcej używane przez Pana w łączności z pisaniem, które jest dokonywane na sercach Jego ludu. Lecz pisanie listu Chrystusowego jest inne – jest to pisanie, czyli wyciskanie charakterystyk Mistrza na sercach Jego ludu, którymi są: pokora, cichość, łagodność, cierpliwość, wytrwałość, braterska uprzejmość, miłość, radość, pokój, itp.

Możemy posiadać zupełną znajomość pod względem chronologii i historii, możemy umieć cytować i na pamięć powtarzać wszystkie teksty Pisma Świętego, a jednak nie mieć listu Chrystusowego wypisanego na naszym sercu. Jest to list, o którym mówi Apostoł Piotr: „Gdy je bowiem w pełni osiągniecie, wasze dążenie do poznania Pana naszego Jezusa Chrystusa nie będzie próżne ani bezowocne”; bo znajomość się także tam znajduje. Tak więc z tymi charakterystykami Mistrza, głęboko wyciśniętymi na naszych sercach, zapewnione nam będzie hojne wejście „do wiecznego królestwa Pana naszego Jezusa Chrystusa” – 2 Piotra rozdział 1 wersety 8 i 11.”

W.T. R-5967a – 1916 r.

„W odniesieniu do ‘żywych listów’ Ignacjusz napisał (Ad Ephesum, rozdział 10): ‘Dajcie niewierzącym szansę uwierzenia przez was. Uważajcie samych siebie za użytych przez Boga, a wasze życie jako będące formą mowy, przez którą On zwraca się do nich. Bądźcie łagodni, gdy oni są zagniewani, pokorni, gdy oni są wyniośli, ich bluźnierstwu przeciwstawcie modlitwę bez przerwy, ich niekonsekwencji wytrwałość w postępowaniu w waszej wierze’.”

T.P. nr 284, str. 3 – 1976 r.