Na początku roku jubileuszowego obowiązkiem kapłanów było trąbienie na srebrnych trąbach [przypis redaktora: srebrne trąby w rzeczywistości służyły do zwoływania społeczności Izraelitów i do dawania sygnałów przed wymarszem – o czym mówi 4 Mojżeszowa rozdział 10, natomiast do ogłoszenia roku jubileuszowego służył szofar – róg barani, co wynika zresztą z wersetu, do którego za moment autor się odwoła, i o którego znaczeniu w istocie cały czas mówi, prosimy pamiętać o tym przy dalszej lekturze niniejszego odcinka], ogłaszających „wolność wszystkim mieszkańcom całej ziemi” (3 Mojżeszowa rozdział 25 wersety 9 i 10: „Dziesiątego dnia, siódmego miesiąca; obwieścisz dęciem w róg [szofar, czyli róg barani] w dniu pojednania ogłosisz to rogiem po całej waszej ziemi. I będziecie święcić rok pięćdziesiąty, i w ten sposób ogłosicie wolność wszystkim mieszkańcom całej ziemi; będzie to dla was jubileusz; i każdy wróci do posiadłości swojej, każdy wróci do rodziny swojej”).

Dźwięki trąby, na której grał kapłan, były wszędzie powtarzane na rogach baranich i na wszystkim, co wydawało radosne dźwięki ogłaszające wolność. Bez wątpienia wielu z tych, którzy je usłyszeli, kwestionowało znaczenie tego przesłania, utrzymując, że zaszła pomyłka. Bez wątpienia niektórzy byli impulsywni i skrajni w swoim obchodzeniu jubileuszu, a niemądrzy w postępowaniu. Z pewnością początek roku jubileuszowego musiał być czasem ogólnego zamieszania i gwałtownych zmian. Posiadacze majątków i ci, którzy korzystali ze służby innych, prawdopodobnie spieszyli się z oddaniem tego, co użytkowali, podczas gdy pierwotni właściciele ziemi, otrzymanej kiedyś z Boskiego prawa, mogli często niecierpliwić się z powodu zwłoki i wysuwać nierozsądne żądania natychmiastowego zwrotu swojej własności. Mamy zamiar wykazać, iż według Słowa Bożego ten wielki symboliczny okres Jubileuszu, trwający tysiąc lat, już się rozpoczął; że żyjemy teraz w czasie, w którym kapłani trąbią w srebrne trąby – Prawdy Słowa Bożego i w którym prości ludzie w każdym miejscu budzą się, hałaśliwie wołając o wolność i swoje prawa – czasami niemądrze w swojej niecierpliwości i ordynarnie w swoim pośpiechu. Jest rzeczą naturalną, że rodzaj ludzki chce skorzystać z tego okresu Jubileuszu, danego przez Boga. Jednak należy przy tym dostrzec Boską opatrzność i działać tak jak ona prowadzi. Ludzie powinni zrozumieć, że jak jest pewnym, iż wprowadzenie Jubileuszu Restytucji jest Boskim zarządzeniem, tak samo jest rzeczą niezaprzeczalną, że on nastanie, bowiem wszystkie cele Boga muszą zostać wykonane (Izajasza rozdział 55 werset 11: „Tak samo jest z moim słowem. Wychodzi ono z ust moich, nie po to, by wrócić do Mnie bezowocnie, lecz aby wypełnić moją wolę i spełnić to, z czym je posłałem”). Nie jest potrzebny zatem żaden zapierający dech w piersiach pośpiech, lecz ciche, cierpliwe i wierne czekanie na Jahwe.

A jednak, jak mówi Pan, wielu będzie niecierpliwych, w wyniku czego przyjdzie na ziemię „czas takiego ucisku, jakiego nigdy nie było, odkąd istnieją narody”. Czas ten będzie użyty na otwarcie drzwi do jubileuszowej procedury Restytucji. Posłuchajcie, co mówi napomnienie proroka: „(8) Dlatego oczekujcie dnia – mówi Pan – w którym wystąpię jako oskarżyciel. Bo mam zamiar zgromadzić narody, zebrać królestwa, aby wylać na nie swoją popędliwość, cały żar swojego gniewu. Zaprawdę, cała ziemia będzie pożarta ogniem mojej żarliwości”. Nie mamy rozumieć, że będzie to literalny ogień, ale straszny ucisk, powodujący wielkie udręczenie, gdyż następny werset wskazuje na to, że ludzie przetrwają ucisk: „(9) Potem jednak przemienię ludom ich wargi na czyste (czystą Ewangelię miłości i sprawiedliwości Bożej), aby wszystkie mogły wzywać imienia Pana i służyć mu jednomyślnie” – Sofoniasza rozdział 3 wersety 8 i 9.

Wtórując głosowi Boga, objawionemu przez teksty Pisma Świętego, ostrzegamy wszystkich, którzy mają uszy ku słuchaniu, by zaniechali jakichkolwiek usiłowań wprowadzenia Wielkiego Jubileuszu zbyt pośpiesznie. Wielkie zrównanie rodzaju ludzkiego, bogatych i biednych, nadchodzi, i to szybko, bowiem usta Pana to wypowiedziały. Wielki Jubileusz przywracania ludzkich praw każdemu dziecku Adama już się rozpoczął. Błogosławieni będą ci, którzy rozpoznając ten fakt szybko i całym sercem przyłączą się, by współpracować z Boskim zarządzeniem. Niech bogaci okażą dobroć serca i radują się, oddając swoje miliony na cele użyteczne dla ludzi. Niech zrobią to szybko. Takimi sposobami, jakimi uczynili to pan Rockefeller i pan Carnegie, albo innymi, według własnego upodobania. Niechaj nie zwlekają. Niech nie myślą, że wszystkie rzeczy będą tak trwać, jak to było w przeszłości. Symboliczny Jubileusz nadszedł. Jego srebrna trąba brzmi obecnie w naszych uszach. Już teraz „masy” stawiają żądania i burzą się. Z wielkim trudem można je przekonać, by czekały na lepszą sposobność i Boską opatrzność, która da im obiecane błogosławieństwa. Zaiste, ludzie ci nie znają Boga, nie dostrzegają, że ten Jubileusz został dany przez Niego i że nastaje we właściwym czasie, wyznaczonym przez Wszechmocnego. W swojej próżności myślą, że to oni sami prowadzą do jego zaistnienia i że muszą siłą sprawę popychać do przodu, by sięgnąć po pożądaną nagrodę równych praw, bogactwa i wolnego czasu.

Tylko w świetle Pisma Świętego można zrozumieć i właściwie ocenić szczególny stan rzeczy, jaki znajduje się teraz u naszych drzwi. Ze Słowa Bożego wypływa najsłuszniejsza rada. Niestety! Wielkie umysły tego świata odrzuciły Biblię i znalazły sobie innych nauczycieli, którzy za światową mądrość uznają doktryny o ewolucji i wspaniałym postępie rasy ludzkiej. Biblia przepowiada, że już wkrótce te doktryny nie będą nic znaczyć. Okaże się, że mądrość uczonych tego świata jest głupstwem:

• Izajasz rozdział 29 wersety 14 i 15: „(14) dlatego nadal w przedziwny sposób będę postępował z tym ludem. Będę mnożył rzeczy przedziwne, tak że na nic nie przyda się mądrość jego mędrców, a roztropność jego roztropnych okaże się daremna”. (15) Biada tym, którzy kryją się przed PANEM i tają przed nim swoje zamysły. Planują w ciemności swoje czyny i mówią: „Któż nas widzi? Kto się o nas dowie?””;
• 1 Koryntian rozdział 1 werset 19: „Czytamy bowiem: Zniszczę mądrość mądrych i udaremnię rozwiązania rozumnych”;
• Przypowieści Salomonowe rozdział 14 werset 8: „Mądrość rozważnego daje mu poznać jego drogę, głupota nierozumnych jest łudzeniem siebie”).

Sprawiedliwość i pokora są niezbędne. Napomnienie Biblii odnośnie obecnej godziny może być korzystne zarówno dla bogatych, jak i biednych. Niewielu z nich jednak jest usposobionych do słuchania. Przesłanie Pisma Świętego brzmi:

• Sofoniasza rozdział 2 werset 3: „Szukajcie sprawiedliwości, szukajcie pokory, a może się ukryjecie w dniu gniewu PANA”.
• Psalm 2 wersety 10-12: „(10) Teraz więc, królowie, zrozumcie, przyjmijcie pouczenie, władcy ziemscy [włączając w to władców finansowych]: (…) (12) Oddajcie Mu szczery hołd [pozdrówcie, rozpoznajcie wielkiego Króla chwały, którego Tysiącletnie Królestwo się przybliżyło, wraz z pozaobrazowym rokiem jubileuszowym dla Izraela i wszystkich narodów ziemi], aby się nie rozgniewał, bo zginiecie w drodze, gdyż szybko [na samym początku dni gniewu] wybucha gniewem (…)”.