Ci, którzy błędnie uroczyście świętują Wieczerzę Pańską każdej niedzieli, uważają, że usprawiedliwienie dla takiego postępowania znajdują w „łamaniu chleba” każdego pierwszego dnia tygodnia, jak to było praktykowane przez pierwotny Kościół. Jednakże te dwie uroczystości są całkowicie różne – Wieczerza Pańska upamiętnia śmierć Jezusa, natomiast „łamanie chleba” jest radosną uroczystością upamiętniającą Jego zmartwychwstanie do życia. Cotygodniowe „łamanie chleba” nie miało nic wspólnego z doroczną Paschą, która dla pierwszych chrześcijan nabrała nowego znaczenia, w związku z tym, że „Chrystus bowiem, nasza Pascha, został ofiarowany za nas” (1 Koryntian rozdział 5 wersety 7 i 8: „(7) Usuńcie więc stary zakwas, abyście byli nowym ciastem, jako że jesteście przaśni. Chrystus bowiem, nasza Pascha, został ofiarowany za nas. [a w tłumaczeniu Biblii Gdańskiej: „albowiem Baranek nasz wielkanocny za nas ofiarowany jest, Chrystus”] (8) Obchodźmy zatem święto nie ze starym zakwasem ani z zakwasem złośliwości i przewrotności, ale w przaśnikach szczerości i prawdy”). Chrystus, nasz Baranek paschalny, przedstawił symbolicznie swą ofiarę zarówno w chlebie, jak i owocu winorośli, które reprezentują Jego ciało i krew. Jednakże opisy uczt miłości, lub łamania chleba, pierwszego dnia każdego tygodnia nie zawierały żadnej nawet wzmianki na temat „kielicha”, czy też owocu winorośli, i nie podawały najmniejszej wskazówki, która pozwalałaby mniemać, że owe uczty miłości miały na celu upamiętnienie cierpień i śmierci Jezusa.

Nasz Pan ustanowił Pamiątkową Wieczerzę po typicznej żydowskiej wieczerzy paschalnej, i to w taki sposób, aby mogła zająć jej miejsce. Zabicie baranka paschalnego miało nastąpić 14 dnia pierwszego miesiąca (Nisan) każdego roku żydowskiego dla upamiętnienia wybawienia pierworodnych izraelskich od ostatniej plagi w Egipcie, a w konsekwencji wybawienia całego narodu z niewoli (warto w tym miejscu przypomnieć sobie 2 Mojżeszową cały rozdział 12, my zacytujemy tylko wersety 6, 26-27 i 51: „(6) Będziecie go strzec do czternastego dnia tego miesiąca, a w tym dniu, wieczorem, w całym zgromadzeniu Izraela, baranek każdej rodziny zostanie zabity. (…) (26) Gdy wówczas zapytają was dzieci: Co oznacza ten obrzęd? — (27) odpowiecie: Składamy ofiarę paschalną dla PANA. Wspominamy w ten sposób, jak w Egipcie omijał On domy synów Izraela, kiedy to Egipt dotykał plagą, a nasze domy chronił. Po tych słowach lud złożył głęboki pokłon. (…) (51) I właśnie w tym dniu, zastęp za zastępem, PAN wyprowadził synów Izraela z Egiptu”).

Sam Jezus był antytypem baranka. Założony przez Niego Kościół Wieku Ewangelii, składający się z Pierworodnych:

• Hebrajczyków rozdział 12 werset 23: „do radosnego zgromadzenia i kościoła pierworodnych, którzy zapisani są w niebie, i do Boga, sędziego wszystkich, do duchów ludzi sprawiedliwych, którzy osiągnęli doskonałość”

i obejmujący zarówno Maluczkie Stadko:

• Izajasza rozdział 61 werset 6: „(6) A was nazwą kapłanami PANA, sługami naszego Boga. Z bogactw narodów będziecie korzystać, a ich chwałą będziecie się chlubić”;
• Objawienie rozdział 20 werset 6: „(6) Szczęśliwy i święty ten, kto weźmie udział w pierwszym zmartwychwstaniu. Nad takimi druga śmierć nie ma władzy. Będą oni kapłanami Boga i Chrystusa. Będą też z Nim królować przez tysiąc lat”

jak i Wielką Kompanię:

• 4 Mojżeszowa rozdział 3 wersety 41 i 45: „(41) Następnie w zamian za wszystkich pierworodnych Izraelitów weźmiesz dla Mnie lewitów – bo Ja jestem PANEM. Podobnie weźmiesz bydło lewitów zamiast wszystkiego, co pierworodne spośród bydła Izraelitów (…) (45) Weź lewitów na miejsce pierworodnych spośród Izraela oraz bydło lewitów na miejsce ich bydła. Lewici bowiem będą należeć do Mnie, bo ja jestem PANEM”);

jest antytypem zachowanych w Egipcie pierworodnych Izraela. A przybliżająca się już bardzo szybko „restytucja” – podczas której wszyscy miłujący Boga, którzy staną się Jego ludem, mają być wybawieni z niewoli grzechu i śmierci pod rządami szatana – będzie antytypem wybawienia narodu.

Używany podczas Pamiątkowej Wieczerzy przaśny chleb oraz owoc winorośli przedstawiają ciało i krew Baranka Bożego, którego ofiara gładzi grzech świata (Ewangelia Jana rozdział 1 werset 29: „Następnego dnia, gdy Jan zobaczył zbliżającego się Jezusa, oświadczył: „Oto Baranek Boży, który gładzi grzech świata”), dokonując pojednania za nieprawości. W swym zamierzeniu symbole te miały zachować na stałe w pamięci Kościoła Pierworodnych upamiętnienie złożenia za nich ceny okupowej (1 Koryntian rozdział 11 wersety 23-26: „(23) Ja bowiem otrzymałem od Pana to, co wam przekazałem: Pan Jezus, tej nocy, której został wydany, wziął chleb, (24) odmówił modlitwę dziękczynną, połamał i powiedział: To jest moje ciało za was. Czyńcie to na moją pamiątkę. (25) Podobnie po wieczerzy wziął kielich, mówiąc: Ten kielich jest nowym przymierzem w mojej krwi. Ilekroć z niego pić będziecie, czyńcie to na moją pamiątkę. (26) Ile razy bowiem będziecie jeść ten chleb i pić z tego kielicha, będziecie ogłaszać śmierć Pana, aż przyjdzie”). Dlatego też Pamiątkowa Wieczerza została ustanowiona podczas tej samej nocy, której nasz Pan został zdradzony, tego samego dnia, w którym został ukrzyżowany (według żydowskiego sposobu liczenia czasu, dzień trwał od szóstej po południu do szóstej po południu dnia następnego).

Nasz Pan nie zamierzał upamiętnić święta Paschy (a właściwie Święta Przaśników, które Żydzi także – choć w istocie niesłusznie – nazywają świętem Paschy (3 Mojżeszowa rozdział 23 wersety 4-8: „(4) Oto święta PANA i święte zgromadzenia, które będziecie zwoływali w oznaczonych porach: (5) W pierwszym miesiącu, czternastego dnia tego miesiąca, pod wieczór, będzie Pascha dla PANA. (6) A w piętnastym dniu tego miesiąca będzie Święto Przaśników dla PANA. Przez siedem dni będziecie jedli przaśniki. (7) Pierwszego dnia zwołacie święte zgromadzenie. Nie będziecie podejmowali żadnej ciężkiej pracy. (8) Przez siedem dni będziecie składali PANU wdzięczne dary. Siódmego dnia zwołacie święte zgromadzenie. Nie będziecie wykonywać żadnej ciężkiej pracy”), http://www.izrael.badacz.org/kultura/kalendarz_hamacot.html), które zaczynało się 15 Nisan i trwało przez cały tydzień i które typicznie przedstawiało trwające przez całe życie radosne uczestnictwo poświęconego człowieka wierzącego w prawdzie, sprawiedliwości, miłości i nastawionego na królestwo. Jego głównym zamierzeniem było raczej ustanowienie dla nas w dniu 14 Nisan uroczystości upamiętniającej Jego śmierć. Nie przypominając w niczym radosnej uczty, było to wydarzenie skłaniające pierwotny Kościół do smutku i zakłopotania. Sam Jezus oświadczył, iż „Smutna jest moja dusza aż do śmierci” (Ewangelia Mateusza rozdział 26 werset 38: „Powiedział: ‘Smutna jest moja dusza aż do śmierci. Zostańcie tutaj i czuwajcie ze Mną’”).

Pytania bereańskie do niniejszego odcinka:

Akapit 1.

1) Dlaczego niektórzy chrześcijanie uroczyście świętują Wieczerzę Pańską każdej niedzieli?
2) Czy ich postępowanie jest właściwe? Dlaczego?
3*) Czy my powinniśmy „łamać chleb” każdej niedzieli, jeśli tak, to w jaki sposób, lub w jakiej formie?
4*) Czym była Pascha? Proszę opisać w krótkości typ. (2 Mojżeszowa rozdział 12)
5) Czy to „łamanie chleba” miało cokolwiek wspólnego z doroczną Paschą?
6) W jaki sposób ta Pascha nabrała dla pierwszych chrześcijan nowego znaczenia? (1 Koryntian rozdział 5 wersety 7-8)
7) Czym różni się symbol ofiary przedstawionej przez Chrystusa od uroczystości związanej z obchodami pierwszego dnia tygodnia?

Akapit 2.

1) Kiedy i w jaki sposób nasz Pan ustanowił Pamiątkową Wieczerzę?
2) Kiedy miało nastąpić zabicie baranka paschalnego i jaki miało ono mieć cel? 2 Mojżeszowa rozdział 12, szczególnie wersety 6, 26-27, 51
3*) Czym jest typ, a czym antytyp?

Akapit 3.

1) Kto był antytypem baranka paschalnego? (1 Koryntian rozdział 5 werset 7)
2) Kto jest antytypem zachowanych w Egipcie pierworodnych Izraela? (Hebrajczyków rozdział 12 werset 23)
3) Na jakie dwie klasy można ich podzielić? (Izajasza rozdział 61 werset 6; Objawienie rozdział 20 werset 6; 4 Mojżeszowa rozdział 3 wersety 41 i 45; dodatkowo: 4 Mojżeszowa rozdział 3 werset 12; 4 Mojżeszowa rozdział 8 werset 16; 4 Mojżeszowa rozdział 18 werset 6 itp., oraz np. seria „Streszczenie ogólnych uwag o Wielkiej Kompanii„)
4*) Czemu jedni i drudzy są nazwani Pierworodnymi?
5) Co będzie antytypem wybawienia narodu Izraelskiego?

Akapit 4.

1*) Co to znaczy „przaśny”?
2*) Czemu chleb miał być przaśny?
3) Co przedstawia przaśny chleb używany podczas Pamiątkowej Wieczerzy? (Ewangelia Jana rozdział 1 werset 29)
4*) Czym był owoc winorośli?
5) Co przedstawia ten owoc winorośli (Ewangelia Jana rozdział 1 werset 29)
6) Jaki był cel zastosowania tych symboli (a dokładniej: emblematów – tj. symbolów w fizycznej postaci)? (1 Koryntian rozdział 11 wersety 23-26)
7*) Czy słowa „ażby przyszedł” z 1 Koryntian rozdziału 11 wersetu 26 nie oznaczają, że nie powinniśmy już dłużej obchodzić Pamiątki, skoro nasz Pan już przyszedł po raz drugi?
8) Kiedy wobec tego została ustanowiona Pamiątkowa Wieczerza?
9*) Jak w skrócie przebiegały wydarzenia w dniu ukrzyżowania naszego Pana? (znaczną pomocą będzie strona http://wykreswiekow.com/strona5.html gdzie są one całkiem nieźle rozpisane, choć mamy nieco inne zdanie w kwestii siódemkowej struktury tego dnia – przypominamy tu naszą serię sprzed roku: „Siódemkowa struktura Biblii: Ostatni dzień życia Jezusa na Ziemi”)

Akapit 5.

1*) Na czym polega problem z nazewnictwem Święta Paschy i jego rozróżnieniem od Święta Przaśników? (3 Mojżeszowa rozdział 23 wersety 4-8; http://www.izrael.badacz.org/kultura/kalendarz_hamacot.html)
2) Czego nasz Pan nie zamierzał uczynić?
3) Jak długo trwało święto Paschy (a dokładniej: Święto Przaśników) i co ono przedstawiało?
4) Co było głównym zamierzeniem Jezusa?
5) Jaki charakter miało to wydarzenie? (Ewangelia Mateusza rozdział 26 werset 38)