Co ludzie wiedzieli na temat ewangelii od stworzenia świata?

Posłuchaj zebrania na żywo (niedziela 10-13, czwartek 19-20:30)Ponieważ na nasze zebrania zaczęła uczęszczać osoba, która nie ma możliwości zgromadzać się w niedzielę, rozpoczęliśmy dodatkowe zebrania w czwartki [odbywają się za pomocą platformy Zoom, w godzinach od około 19:00 do około 20:30 – jak posłuchać na żywo/dołączyć: TUTAJ].

Serie tematyczne:
(kliknij by przejść bezpośrednio do początku danej serii)

linia1

Jan Wessell
Girolamo Savonarola
Marcin Luter
Ulrich Zwingli
Baltazar Hubmaier
Michał Servet
Thomas Cranmer
Robert Browne
George Fox

A przy tym postanowiliśmy „zacząć od początku”, to jest od rozważenia „Wykładów Pisma Świętego – tomu 1” pt. „Boski Plan Wieków”, od jego 1 rozdziału pod tytułem „Noc grzechu na Ziemi zakończy się porankiem radości”, którego treścią jest ukazanie religijnego i społecznego stanu współczesnego świata (z współczesnymi uaktualnieniami) oraz mniej więcej odpowiedź na pytanie jak w tytule naszego badania. Jednak gdy dotarliśmy do opisu czasów Reformacji, była tam tylko wymieniona całkiem długa lista reformatorów – zapragnęliśmy podrążyć temat i choć pokrótce zastanowić się kim byli poszczególni reformatorzy i jakie były ich „prawdy szafarskie” (powierzone im przez Boga do przywrócenia ich ludziom po ich utracie po, w skrócie mówiąc, zakończeniu się czasów apostolskich). Zatem źródła stanowiące podstawy naszych rozważań zaczęły być całkiem liczne, przy czym szczególnie warty wymienienia jest serwis badacz.org.

W pewnym momencie zaczęliśmy nagrywać i udostępniać nasze rozważania (odgłos w tle początkowych odcinków to pracujące maszyny, ponieważ nie było w tygodniu dobrej godziny, w której ktoś z nas by nie pracował, a chcieliśmy się spotkać i rozważać – więc mieliśmy do wyboru albo szum, albo brak zebrania. Od pewnego momentu (od 9 odcinka serii związanej z Michałem Servetem) te zakłócenia się kończą i wszystko jest już w miarę wyraźne).

Playlista na Youtube ze wszystkimi nagraniami: TUTAJ

Aktualnie dostępne odcinki:

Jan Wessell i jego nauki:

(http://www.badacz.org/kosciol/kosciol_filadelfia_wessel.html)

  1. Biblia jest wyłącznym źródłem oraz regułą wiary i praktyki (nie nagrywane);
  2. Wyłącznie Jezus jest głową Kościoła (nie nagrywane);
  3. Usprawiedliwienie jest tylko z wiary (nie nagrywane);
  4. Tylko prawdziwie poświęceni są kapłanami Boga (nie nagrywane);
  5. Chleb i wino w wieczerzy Pańskiej symbolizują człowieczeństwo oraz życie Chrystusa, głowy i ciała, oddane na śmierć za świat (nie nagrywane);
  6. Niewybrana część rodzaju ludzkiego czeka próba w przyszłości (nagrana jest tylko ostatnia część rozważań tego tematu, tj. fragment omawiania przesłanek, że wszystkie rzeczy składające się na możliwość osiągnięcia zbawienia staną się udziałem wszystkich, którzy kiedykolwiek żyli; tak więc, że ci, którzy nie otrzymali tych błogosławieństw w tym życiu, otrzymają je po wzbudzeniu z martwych: POSŁUCHAJ: Czy każdemu będzie przedstawiona oferta otrzymania Ducha Świętego? (20-05-2021)
  7. POSŁUCHAJ: Nadzieją Kościoła jest współdziedzictwo z Chrystusem w Królestwie (27-05-2021) – czyli: czy Jan Wessel nie mylił się ucząc, że nadzieją Kościoła jest współdziedzictwo z Chrystusem w Królestwie? Więcej na temat nadziei dla Kościoła można znaleźć w serii: Wybór i wolna łaska.

linia podziału

Girolamo Savonarola

(http://www.badacz.org/kosciol/kosciol_filadelfia_savanarola.html)

POSŁUCHAJ: Biografia (11-06-2021)

linia podziału

Marcin Luter

(http://www.badacz.org/kosciol/kosciol_filadelfia_luter.html)

Doktryną której Marcin Luter był szczególnym szafarzem, jest usprawiedliwienie przez wiarę. Jeżeli tę doktrynę przedstawimy krótko w jej głównych zarysach, to możemy sformułować ją następująco: Usprawiedliwienie jest z łaski Bożej przez wiarę w zasługę Chrystusa.

W tej doktrynie zawiera się wiele rzeczy – i na kolejnych zebraniach kolejno je omawialiśmy:

  1. POSŁUCHAJ: Marcin Luter i usprawiedliwienie z wiary (18-06-2021)
    Staraliśmy się krótko porozmawiać na temat biografii Marcina Lutra i zrobić wstęp do rozważań doktryny o usprawiedliwieniu z wiary.
  2. POSŁUCHAJ: Usprawiedliwienie nie przez niedoskonałe uczynki (24-06-2021)
    (1) usprawiedliwienie istoty ludzkiej nie dokonuje się przez dobre uczynki spełniane bądź pod działaniem prawa naturalnego, bądź Mojżeszowego, gdyż słusznie potępiony i niedoskonały człowiek nie może swoimi upadłymi władzami pod działaniem prawa naturalnego lub Mojżeszowego działać bezgrzesznie i doskonale a tym samym nie może zadowolić wymagań sprawiedliwości własnymi uczynkami.
  3. POSŁUCHAJ: Bóg dostarczył przebłaganie za grzech Adama (01-07-2021)
    (2) Bóg z łaski – z niezasłużonej łaski – dostarczył Swego Syna, aby był zadośćuczynieniem, czyli przebłaganiem Boskiej sprawiedliwości za grzech Adama i wszystkie inne grzechy wynikające z grzechu Adama.
  4. POSŁUCHAJ: Dobrowolna ofiara Chrystusa spełniła wymagania Boskiej sprawiedliwości (08-07-2021)
    (3) Chrystus dobrowolnie dał Samego Siebie na śmierć za życie rasy ludzkiej, aby zadowolić Boską sprawiedliwość i wypełnił Zakon w celu dostarczenia sprawiedliwości za człowieka.
  5. POSŁUCHAJ: Bóg ofiaruje usprawiedliwienie pokutującemu i wierzącemu w zasługę Jezusa grzesznikowi (15-07-2021)
    (4) Bóg przez Swoje Słowo darmo ofiarowuje usprawiedliwienie pokutującemu grzesznikowi, który serdecznie wierzy Jego obietnicom mówiącym, iż przez zasługę Jezusa przebaczy mu i będzie go traktował jako sprawiedliwego w Chrystusowej sprawiedliwości.
  6. POSŁUCHAJ: Pokutujący grzesznik, który serdecznie wierzy Bogu, otrzymuje przypisaną sprawiedliwość (22-07-2021)
    (5) pokutujący grzesznik, który serdecznie wierzy w obietnicę Boga, że przez zasługę Jezusa przebaczy mu i będzie go traktował jako sprawiedliwego w Chrystusowej sprawiedliwości, otrzymuje darmo przebaczenie i przypisaną sprawiedliwość Chrystusa jako jego sprawiedliwość.
  7. POSŁUCHAJ: Usprawiedliwienie jest aktem dokonywanym przez Boga i grzesznikowi jest ono przypisywane (29-07-2021)
    (6) ponieważ pokutujący grzesznik, który serdecznie wierzy w Bożą obietnicę (że przez zasługę Jezusa przebaczy On wierzącemu i pokutującemu grzesznikowi, i przypisze mu sprawiedliwość Chrystusa), otrzymuje darmo przebaczenie i przypisaną sprawiedliwość Chrystusa jako jego sprawiedliwość, to oznacza to iż to usprawiedliwienie stanowi akt, jakiego dokonuje Bóg, a nie my. Z tego powodu nie jest ono rzeczywiście wykonywane przez nas i w nas – my nie usprawiedliwiamy samych siebie, ani nie jesteśmy w stanie tego sami zrobić, ale to otrzymane usprawiedliwienie jest deklaracyjne i uznaniowe – przypisane nam przez Boga. Ono nie czyni nas rzeczywiście doskonałymi, a jedynie uznanymi za takich (tymczasowo, lub na stałe).
  8. POSŁUCHAJ: W usprawiedliwieniu wiara jest przypisywana jako sprawiedliwość (05-08-2021)
    (7) w usprawiedliwieniu wiara jest przypisywana jako sprawiedliwość, gdyż jedynym co jest wymagane dla dostąpienia usprawiedliwienia jest przyjmowanie sprawiedliwości Chrystusowej jako własnej, i to takiej wiary Bóg oczekuje od pokutującego grzesznika.

Więcej także w serii: Życie i główne nauki Lutra

linia podziału

Ulrich Zwingli

(http://www.badacz.org/kosciol/kosciol_filadelfia_zwingli.html)

Ulrich Zwingli bardzo zasługuje na miejsce pośród czterech lub pięciu głównych postaci, którym Reformacja winna jest największą wdzięczność. Otrzymał on od Pana szczególną szafarską Prawdę o tym, że Wieczerza Pańska przedstawia:

  1. Śmierć Jezusa;
  2. Wiarę osoby przyswajającej usprawiedliwienie z zasługi Jego człowieczeństwa oraz życie złożone na śmierć;
  3. Społeczność poświęconych w cierpieniu.

I na kolejnych zebraniach omawialiśmy te zakresy:

  1. POSŁUCHAJ: Ulrich Zwingli: Jego biografia i zarys prawdy o prawdziwym znaczeniu Wieczerzy Pańskiej (12-08-2021)
  2. POSŁUCHAJ: Wieczerza Pańska przedstawia 1) Śmierć Jezusa; 2) Wiarę osoby przyswajającej (19-08-2021)
  3. POSŁUCHAJ: Kto może uczestniczyć w Pamiątce śmierci Jezusa Chrystusa (Wieczerza Pańska) (26-08-2021)
    (albo inaczej mówiąc: Wieczerza Pańska przedstawia (3) Społeczność poświęconych w cierpieniu)

linia podziału

Baltazar Hubmaier

(http://www.badacz.org/kosciol/kosciol_filadelfia_hubmaier.html)

Baltazar Hubmaier w 1523 roku publicznie przeszedł na protestantyzm i zaczął nauczać, iż jedynie prawdziwie nawróceni stanowią prawdziwy Kościół – ci, którzy oddzielili się od grzechu, błędu, siebie i świata, przyjmując jedynie Chrystusa za swego Zbawcę i Głowę. W związku z tym odrzucił chrzest niemowląt i głosił chrzest dorosłych jako prawdziwy symbol poświęcenia.

  1. POSŁUCHAJ: Baltazar Hubmaier – Wstęp i biografia (02-09-2021)
  2. POSŁUCHAJ: Kto może być członkiem Zboru? (10-09-2021)
    Zastanawialiśmy się głównie nad kwestią przynależności do Zboru, m.in.:
    – jakie warunki trzeba spełnić, żeby móc należeć do Zboru?
    – czy dzieci mogą być członkami Zboru?
    – dlaczego dzieci są/mogą być usprawiedliwione z wiary rodziców?
    – czy osoby o niepełnosprawności intelektualnej mogą być członkami Zboru?
    – czemu chrzest mogą/powinni przyjmować tylko dorośli?
    – czy respektować zdanie innych Zborów w odniesieniu do wyłączenia członków?
    – jak powinniśmy postępować względem osób przestających być członkami Zboru? (w tym: jak postępować względem osób wyłączonych ze Zboru?)
    – czy każdy poświęcony MUSI być członkiem Zboru?
  3. POSŁUCHAJ: Rodzaje chrztu (16-09-2021)
    Zastanawialiśmy się m.in. nad różnymi rodzajami chrztu (chrztem Jana, chrztem w Mojżesza, chrztem w Chrystusa, itd.), kogo dotyczyły i co one dawały tym, których dotyczyły; tym czy chrzest gładzi grzechy, jaki jest właściwy symbol dla chrztu.
  4. POSŁUCHAJ: Prawdziwy chrzest – czym jest, co znaczy, kogo dotyczy? (23-09-2021)
    Zastanawialiśmy się nad tym czym jest ów „prawdziwy chrzest” – „chrzest w śmierć Chrystusa” – głównie na podstawie Rzymian rozdziału 6 wersetów 3-5: „Azaż nie wiecie, iż którzykolwiek ochrzczeni jesteśmy w Chrystusa Jezusa, w śmierć jego ochrzczeni jesteśmy? Pogrzebieniśmy tedy z nim przez chrzest w śmierć, aby jako Chrystus wzbudzony jest z martwych przez chwałę ojcowską, tak żebyśmy i my w nowości żywota chodzili. Bo jeśliżeśmy z nim wszczepieni w podobieństwo śmierci jego, tedy też i w podobieństwo zmartwychwstania wszczepieni z nim będziemy”.

linia podziału

Michał Servet

(http://www.badacz.org/kosciol/kosciol_filadelfia_serwetus.html)

Michał Servet był reformatorem, którego Pan użył do podania prawdy, iż Bóg jest tą jedyną najwyższą „Osobą”, której głównym atrybutem jest miłość.

  1. POSŁUCHAJ: Michał Servet – Wstęp do rozważań i biografia (01-10-2021)
    Rozważaliśmy pokrótce biografię Michała Serveta i jego poglądy, w tym zauważyliśmy, że prawdą, do podania której Pan go użył, było to, iż Bóg jest tą jedyną najwyższą „Osobą”, której głównym atrybutem jest miłość.
  2. POSŁUCHAJ: Relacja między Bogiem i Jezusem (14-10-2021)
    Rozważaliśmy pokrótce poglądy Michała Serveta i jego poglądy na temat nauki o tzw. „Trójcy Świętej”, a następnie w krótkości zastanowiliśmy się nad faktycznie ukazaną w Biblii relacją między Bogiem i Jezusem.
  3. POSŁUCHAJ: Znaczenie słowa „duch” w Biblii – cz. 1 (21-10-2021)
    Rozpoczęliśmy rozważanie tematu kim lub czym jest duch święty od rozważenia co właściwie znaczy słowo „duch” w Biblii, zauważając, że jest wiele (przynajmniej siedem – a później zauważyliśmy, że jak się je ciut bardziej rozbije na kategorie, to nawet dwanaście) znaczeń w jakim to słowo jest używane, z których wszystkie łączy określenie „niewidzialna siła”. W tej części rozważań zastanawialiśmy się pierwszymi dwoma z tych znaczeń: duch jako moc (niewidzialna) oraz duch jako powietrze/wiatr (niewidzialne).
  4. POSŁUCHAJ: Znaczenie słowa „duch” w Biblii – cz. 2 (28-10-2021)
    W tej części rozważań zastanawialiśmy się nad trzecim z tych znaczeń: duch jako (niewidzialna) istota duchowa.
  5. POSŁUCHAJ: Znaczenie słowa „duch” w Biblii – cz. 3 (04-11-2021)
    W tej części rozważań zastanawialiśmy się nad trzecim z tych znaczeń: duch jako (niewidzialna) istota duchowa.
  6. POSŁUCHAJ: Znaczenie słowa „duch” w Biblii – cz. 4 („duch” jako zasada/iskra/energia/siła życia) (11-11-2021)
    W tej części rozważań zastanawialiśmy się nad czwartym z tych znaczeń: duch jako (niewidzialne) zasada/iskra/energia/siła życia.
  7. POSŁUCHAJ: Znaczenie słowa „duch” w Biblii – cz. 5 („duch” jako oddech/tchnienie) (18-11-2021)
    W tej części rozważań zastanawialiśmy się nad piątym z tych znaczeń: duch jako (niewidzialny) oddech/tchnienie.
  8. POSŁUCHAJ: Znaczenie słowa „duch” w Biblii – cz. 6 („duch” jako „nowe stworzenie” – cz.1) (25-11-2021)
    W tej części rozważań zaczęliśmy zastanawiać się nad kolejnym z tych znaczeń: duch jako (niewidzialne) nowe stworzenie.
  9. POSŁUCHAJ: Znaczenie słowa „duch” w Biblii – cz. 7 (Co to jest i jak powstaje Nowe Stworzenie?) (09-12-2021)
    [od tego odcinka raczej nie ma już szumu maszyn] Kontynuujemy rozważanie kolejnego z tych znaczeń: duch jako (niewidzialne) nowe stworzenie, przy czym z uwagi na potrzebę skupiliśmy się początkowo też na tym, czym w ogóle jest nowe stworzenie i jak ono powstawało.
  10. POSŁUCHAJ: Znaczenie słowa „duch” w Biblii – cz.8 („duch” jako „nowe stworzenie” – cz.2) (16-12-2021)
    Kontynuujemy rozważanie kolejnego z tych znaczeń: duch jako (niewidzialne) nowe stworzenie, skupiając się przy tym na następujących wersetach:
    – ewangelia Mateusza rozdział 10 werset 20: „(19) Kiedy was wydadzą, nie martwcie się o to, jak ani co macie mówić. W owej bowiem godzinie będzie wam poddane, co macie mówić. (20) Gdyż nie wy będziecie mówili, lecz Duch Ojca waszego będzie mówił przez was”;
    – ewangelia Mateusza rozdział 20 werset 41: „Czuwajcie i módlcie się, abyście nie weszli w pokuszenie; duch wprawdzie jest ochoczy, ale ciało słabe”
  11. POSŁUCHAJ: Znaczenie słowa „duch” w Biblii – cz. 9 („duch” jako „nowe stworzenie” – cz.3) (23-12-2021)
    Kolejnymi wersetami jakie omawiamy w związku z tym tematem są:
    – ewangelia Łukasza rozdział 11 werset 13: „Jeśli więc wy, choć źli jesteście, umiecie dawać dobre dary swoim dzieciom, o ileż bardziej Ojciec z nieba da Ducha Świętego tym, którzy Go proszą”, oraz:
    – Hebrajczyków rozdział 12 werset 9: „Ponadto, mieliśmy naszych ojców według ciała, którzy nas karcili, i szanowaliśmy ich. Czyż nie mamy być daleko bardziej poddani Ojcu duchów, by żyć?”.
  12. POSŁUCHAJ: Znaczenie słowa „duch” w Biblii – cz. 10 („duch” jako „nowe stworzenie” – cz.4) (06-01-2022)
    Kolejnym wersetem jaki omawialiśmy był:
    – ewangelia Mateusza rozdział 10 werset 38: „Jako Jezusa z Nazaretu pomazał Bóg Duchem Świętym i mocą, który chodził, czyniąc dobrze i uzdrawiając wszystkie opanowane od dyjabła; albowiem Bóg był z nim”
  13. POSŁUCHAJ: Znaczenie słowa „duch” w Biblii – cz. 11 („duch” jako „nowe stworzenie” – cz.5) (13-01-2022)
    Kolejnym wersetem jaki omawialiśmy był:
    – 1 Koryntian rozdział 5 werset 5: „Oddać szatanowi na zatracenie ciała, żeby duch był zachowany w on dzień Pana Jezusa”
  14. POSŁUCHAJ: Znaczenie słowa „duch” w Biblii – cz. 12 („duch” jako „nowe stworzenie” – cz.6) (20-01-2022)
    Kolejnymi wersetami jakie omawialiśmy były:
    – Efezjan rozdział 6 werset 17: „Weźcie też przyłbicę zbawienia i miecz Ducha, którym jest Słowo Boże”;
    – 2 Tymoteusza rozdział 1 werset 14: „Dobrego depozytu strzeż z pomocą Ducha Świętego, który w nas mieszka”
  15. POSŁUCHAJ: Znaczenie słowa „duch” w Biblii – cz. 13 („duch” jako „nauka/doktryna” – cz.1) (27-01-2022)
    Rozpoczęliśmy nasze rozważania od wersetów:
    – 1 Jana rozdział 4 wersety 1-6: „(1) Umiłowani, nie wierzcie każdemu duchowi, lecz badajcie duchy, czy pochodzą od Boga, gdyż wielu fałszywych proroków pojawiło się na tym świecie. (2) Po tym poznacie ducha Bożego: wszelki duch, który wyznaje, że Jezus Chrystus przyszedł w ciele, z Boga jest, (3) wszelki zaś duch, który nie wyznaje Jezusa, nie jest z Boga. Jest to duch Antychrysta, o którym słyszeliście, że przyjdzie, a teraz jest już na świecie. (4) Wy zaś, dzieci, z Boga jesteście, i zwyciężyliście ich, ponieważ większy jest Ten, który jest w was, niż ten, który jest na tym świecie. (5) Oni są ze świata, dlatego mówią tak, jak [mówi] świat, a świat ich słucha. (6) My zaś jesteśmy z Boga. Kto zna Boga, ten nas słucha, a kto nie jest z Boga, ten nas nie słucha. Po tym właśnie rozpoznajemy ducha prawdy i ducha błędu”
  16. POSŁUCHAJ: Znaczenie słowa „duch” w Biblii – cz. 14 („duch” jako „nauka/doktryna” – cz.2) (03-02-2022)
    Kontynuowaliśmy nasze rozważania na podstawie:
    – 2 Tesaloniczan rozdział 2 wersety 2 i 8: „(2) abyście się nie dali zbyt łatwo zachwiać w waszym rozumieniu ani zastraszyć bądź przez ducha, bądź przez mowę, bądź przez list, rzekomo od nas pochodzący, jakoby już nastawał dzień Pański. (…) (8) a wówczas ukaże się Niegodziwiec, którego Pan Jezus zgładzi tchnieniem swoich ust i wniwecz obróci objawieniem swego przyjścia”.
    – 1 Koryntian rozdział 12 werset 10: „Jeszcze inny dar czynienia cudów, inny dar proroctwa, inny dar rozróżniania duchów, inny różne rodzaje języków, inny wreszcie dar wykładania języków”
  17. POSŁUCHAJ: Znaczenie słowa „duch” w Biblii – cz. 15 („duch” jako „nauka/doktryna” – cz.3) (10-02-2022)
    Kontynuowaliśmy nasze rozważania na podstawie:
    – 1 Tymoteusza rozdział 4 werset 1: „Duch zaś otwarcie mówi, że w czasach ostatecznych niektórzy odstąpią od wiary, skłaniając się ku duchom zwodniczym i ku naukom demonów”
  18. POSŁUCHAJ: Znaczenie słowa „duch” w Biblii – cz. 16 („duch” jako „nauka/doktryna” – cz.4) (18-02-2022)
    Kontynuowaliśmy nasze rozważania na podstawie:
    – Hebrajczyków rozdział 10 wersety 1-22 (rozważaliśmy je w krótkości wszystkie, ale szczególnie chodziło o werset 15): „(15) Daje nam przecież świadectwo i Duch Święty, skoro powiedział: (16) „To jest przymierze, które zawrę z nimi po owych dniach, powiada Pan; włożę moje prawa w ich serca i wypiszę je w ich myślach, (17) a ich grzechów i nieprawości nie będę już więcej pamiętał”
  19. POSŁUCHAJ: Znaczenie słowa „duch” w Biblii – cz. 17 („duch” jako „nauka/doktryna” – cz.5) (24-02-2022)
    Kontynuowaliśmy nasze rozważania na podstawie:
    – Dzieje Apostolskie rozdział 20 werset 23: „oprócz tego, że czekają mnie więzy i utrapienia, o czym zapewnia mnie Duch Święty w każdym mieście”;
    – Zachariasza rozdział 13 werset 2 (a rozważaliśmy wersety 1-6): „W owym dniu – mówi Pan Zastępów – wytępię z kraju imiona bałwanów tak, że nie będzie się ich już wspominało, nadto fałszywych proroków i ducha nieczystości usunę z kraju”;
    – Ozeasza rozdział 9 werset 7: „Oto nadchodzą dni kary, oto nadchodzą dni zapłaty. Izrael oburza się: „Prorok jest głupi, mąż mający w sobie ducha – oszalał!” To dlatego, że wina twoja jest tak wielka i że tak wielka twoja wrogość”;
    – Ezechiela rozdział 13 werset 3 (a rozważaliśmy wersety 1-16): „Tak mówi panujący Pan: Biada prorokom głupim, którzy idą za duchem swoim, choć nic nie widzieli!”
  20. POSŁUCHAJ: Znaczenie słowa „duch” w Biblii – cz. 18 („duch” jako „nauka/doktryna” – cz.6) (03-03-2022)
    Kontynuowaliśmy nasze rozważania na podstawie:
    – Micheasza rozdział 2 werset 11: „Gdyby ktoś przyszedł i w duchu kłamstwa i fałszu mówił: Będę wam prorokował o winie i trunku – to byłby kaznodzieja dla tego ludu!”
    – Ezechiela rozdział 13 werset 3: „Tak mówi Wszechmocny Pan: Biada prorokom głupim, którzy postępują według własnego ducha, chociaż nic nie widzieli!”
    – Efezjan rozdział 3 werset 5 (i kontekst, szczególnie od wersetu 3-9): „Nie była ona (tajemnica Chrystusa) oznajmiona synom ludzkim w poprzednich pokoleniach, tak jak teraz została objawiona przez Ducha świętym Jego apostołom i prorokom”
    – Izajasza rozdział 34 werset 16: „Badajcie Pismo Pana i czytajcie: Żadnej z tych rzeczy nie brak, żadna z nich nie pozostanie bez drugiej, gdyż usta Pana to nakazały i jego Duch je zgromadził.”
  21. POSŁUCHAJ: Znaczenie słowa „duch” w Biblii – cz. 19 („duch” jako „nauka/doktryna” – cz.7) (10-03-2022)
    Kontynuowaliśmy nasze rozważania na podstawie:
    – Izajasza rozdział 33 werset 11: „Począwszy słomę, urodzicie mierzwę; duch wasz was pożre jako ogień”
    – Izajasza rozdział 30 werset 28: „Jego tchnienie jak wezbrany potok, który sięga aż po szyję; będzie przesiewał narody w rzeszocie zniszczenia i nałoży wędzidło swojej uzdy na szczęki narodów”
  22. POSŁUCHAJ: Znaczenie słowa „duch” w Biblii – cz. 20 („duch” jako „nauka/doktryna” – cz.8) (17-03-2022)
    Kontynuowaliśmy nasze rozważania na podstawie:
    – Izajasza rozdział 31 werset 3: „Wszak Egipcjanie są ludźmi, nie Bogiem, a ich konie są ciałem, nie duchem! Gdy Jahwe wyciągnie swą rękę – potknie się ten, co pomaga, a wspomagany upadnie i wszyscy razem ulegną zagładzie”
    – 1 Mojżeszowa rozdział 6 werset 3: „I rzekł Pan: Nie będzie się wadził duch mój z człowiekiem na wieki, gdyż jest ciałem; i będą dni jego sto i dwadzieścia lat”
    – Rzymian rozdział 8 werset 16: „Tenże duch poświadcza duchowi naszemu, iż jesteśmy dziećmi Bożymi”
  23. POSŁUCHAJ: Znaczenie słowa „duch” w Biblii – cz. 21 („duch” jako „usposobienie” – cz.1) (24-03-2022)
    Zaczęliśmy nasze rozważanie od Starego Testamentu, sprawdzając czy słowo „duch” oznacza usposobienie w ogólności; gdy skończymy tą część tematyczną zajmiemy się sprawdzeniem, czy oznacza ono oddzielnie jego zarysy intelektualne, moralne i religijne w myślach, uczuciach, łaskach i woli, po czym zrobimy to samo na podstawie Nowego Testamentu. I pierwszymi z rozważanych wersetów były:
    – 2 Mojżeszowa rozdział 35 werset 21 (+ kontekst): „Każdy człowiek, którego skłoniło serce, i każdy, kogo duch pobudził, przychodził i przynosił dar ofiarny dla PANA, na wykonanie Namiotu Spotkania i na wszelką w nim służbę oraz na święte szaty”
    – 4 Mojżeszowa rozdział 14 werset 24 (+ kontekst): „Ale mojego sługę Kaleba za to, że był w nim inny duch i trwał całkowicie przy mnie, wprowadzę do ziemi, do której wszedł, a jego potomstwo ją odziedziczy”
  24. POSŁUCHAJ: Znaczenie słowa „duch” w Biblii – cz. 22 („duch” jako „usposobienie” – cz.2) (31-03-2022)
    Kolejnymi z rozważanych wersetów były:
    – Sędziów rozdział 9 werset 23: „Następnie Bóg zesłał ducha niezgody między Abimeleka i możnych z Sychem, i możni z Sychem zbuntowali się przeciwko Abimelekowi”
    – 1 Samuelowa rozdział 1 werset 15: „Anna zaś odpowiedziała: Nie, mój panie. Jestem kobietą utrapionego ducha. Nie piłam ani wina, ani mocnego napoju, lecz wylałam swoją duszę przed PANEM”
    – 1 Samuelowa rozdział 16 wersety 14-16 i 23: „(14) A Duch Pański odstąpił od Saula, i trwożył go duch zły od Pana. (15) I rzekli słudzy Saulowi do niego: Oto teraz Duch Boży zły trwoży cię: (16) Niech rozkaże Pan nasz, a słudzy twoi, którzy są przed tobą, poszukają męża, coby umiał grać na harfie, że gdy cię napadnie Duch Boży zły, zagra ręką swą, a ulżyć się. (23) I bywało, gdy przychodził Duch Boży na Saula, że wziąwszy Dawid harfę, grał ręką swą; tedy Saul miał ulżenie, i lepiej się miał, bo odchodził od niego on duch zły
    – 1 Samuelowa rozdział 18 werset 10: „I stało się drugiego dnia, że przypadł Duch Boży zły na Saula, i prorokował w pośrodku domu, a Dawid grał ręką swoją dnia onego, jako i przedtem, a Saul miał włócznię w ręce swej”
    – 1 Samuelowa rozdział 19 werset 9: „Wtem Duch Pański zły przypadł na Saula, który w domu swym siedział, mając włócznię swoją w ręce swej, a Dawid grał ręką swą”.
  25. POSŁUCHAJ: Znaczenie słowa „duch” w Biblii – cz. 23 („duch” jako „usposobienie” – cz.3) (21-04-2022)
    Kolejnymi z rozważanych wersetów były:
    – 1 Królewska rozdział 21 werset 5: „Wtedy przyszła do niego Jezabel, jego żona, i zapytała go: Czemu twój duch jest tak smutny, że nie chcesz jeść chleba?”;
    – 1 Kronik rozdział 5 werset 26: „Wówczas Bóg Izraela pobudził ducha Pula, króla Asyrii, i ducha Tiglat Pilesera, króla Asyrii, i uprowadził Rubenitów, Gadytów i połowę pokolenia Manassego i przywiódł ich do Chalach, do Chabor, do Hara i nad rzekę Gozan, gdzie przebywają aż po dzień dzisiejszy”;
    – 2 Kronik rozdział 21 werset 16: „Poruszył też Pan przeciw Joramowi wrogiego ducha Filistynów i Arabów, którzy mieszkali obok Kuszytów”.
  26. POSŁUCHAJ: Znaczenie słowa „duch” w Biblii – cz. 24 („duch” jako „usposobienie” – cz.4) (28-04-2022)
    Kolejnymi z rozważanych wersetów były:
    – Psalm 32 werset 2: „Błogosławiony człowiek, któremu nie poczyta Pan nieprawości, a w którego duchu nie masz zdrady„;
    – Psalm 34 werset 19: „Bliski jest Pan tym, którzy są skruszonego serca, a utrapionych w duchu zachowuje”;
    – Psalm 51 wersety 12 i 19: „(12) Serce czyste stwórz we mnie, o Boże, A ducha prawego odnów we mnie! (19) Ofiarą Bogu miłą jest duch skruszony, Sercem skruszonym i zgnębionym nie wzgardzisz, Boże”.
  27. POSŁUCHAJ: Znaczenie słowa „duch” w Biblii – cz. 25 („duch” jako „usposobienie” – cz.5) (05-05-2022)
    Kolejnymi z rozważanych wersetów były:
    – Przypowieści Salomonowe rozdział 16 werset 2: „Wszystkie drogi człowieka są czyste w jego oczach, ale PAN waży duchy„;
    – Przypowieści Salomonowe rozdział 16 werset 18: „Przed upadkiem pojawia się pycha, a przed potknięciem – duch wyniosłości„;
    – Przypowieści Salomonowe rozdział 16 werset 19: „Lepiej być uniżonego ducha z pokornymi, niż dzielić łup z pysznymi”;
    – Przypowieści Salomonowe rozdział 16 werset 32: „Lepszy jest nieskory do gniewu niż mocarz, a kto panuje nad swym duchem, jest lepszy niż ten, kto zdobywa miasto”.
  28. POSŁUCHAJ: Znaczenie słowa „duch” w Biblii – cz. 26 („duch” jako „usposobienie” – cz.6) (12-05-2022)
    Kolejnymi z rozważanych wersetów były:
    – Ewangelia Mateusza rozdział 5 werset 3: „Błogosławieni ubodzy w duchu, albowiem do nich należy królestwo niebieskie”;
    – Ewangelia Łukasza rozdział 1 werset 80: „A dziecko [Jan Chrzciciel] rosło i umacniało się w duchu, i przebywało na pustyniach aż do dnia ukazania się przed Izraelem”;
    – Ewangelia Łukasza rozdział 2 werset 40: „Dziecko [Jezus] zaś rosło i umacniało się w duchu, będąc pełne mądrości, a łaska Boga była nad nim”
  29. POSŁUCHAJ: Znaczenie słowa „duch” w Biblii – cz. 27 („duch” jako „usposobienie” – cz.7) (20-05-2022)
    Kolejnymi z rozważanych wersetów były:
    – Ewangelia Łukasza rozdział 9 werset 55: „A On, obróciwszy się, zgromił ich i rzekł: Nie wiecie jakiego ducha jesteście
  30. POSŁUCHAJ: Znaczenie słowa „duch” w Biblii – cz. 28 („duch” jako „usposobienie” – cz.8) (26-05-2022)
    Kolejnymi z rozważanych wersetów były:
    – Ewangelia Jana rozdział 4 wersety 23 i 24: „(23) Lecz nadchodzi godzina i jest teraz, gdy prawdziwi czciciele będą czcić Ojca w Duchu i prawdzie. (24) Bo i Ojciec szuka tych, którzy Go tak czczą. Bóg jest Duchem, więc owi czciciele powinni Go czcić w Duchu i prawdzie”;
    – Galacjan rozdział 5 wersety 22-25: „(22) Owocem zaś Ducha są: miłość, radość, pokój, cierpliwość, uprzejmość, dobroć, wierność, (23) Łagodność, wstrzemięźliwość. Przeciwko takim nie ma zakonu. (24) A ci, którzy należą do Chrystusa Jezusa, ukrzyżowali ciało swoje wraz z namiętnościami i żądzami. (25) Jeśli według Ducha żyjemy, według Ducha też postępujmy.
  31. POSŁUCHAJ: Znaczenie słowa „duch” w Biblii – cz. 29 („duch” jako „usposobienie” – cz.9) (02-06-2022)
    Kolejnymi z rozważanych wersetów były:
    – Rzymian rozdział 8 werset 15: „Gdyż nie otrzymaliście ducha niewoli, aby znowu się bać, ale otrzymaliście Ducha usynowienia, przez którego wołamy: Abba, Ojcze!”;
    – Rzymian rozdział 8 werset 16: „Ten to Duch poświadcza naszemu duchowi, że jesteśmy dziećmi Bożymi”
    – Rzymian rozdział 11 werset 8: „(Jak jest napisane: Bóg dał im ducha twardego snu, oczy, aby nie widzieli, i uszy, aby nie słyszeli) aż do dziś”
  32. POSŁUCHAJ: Znaczenie słowa „duch” w Biblii – cz. 30 („duch” jako „usposobienie” – cz.10) (09-06-2022)
    Kolejnymi z rozważanych wersetów były:
    – 1 Mojżeszowa rozdział 41 werset 8: „Zaś kiedy było rano, jego duch się zaniepokoił; zatem posłał i zwołał wszystkich wróżbitów Micraimu oraz wszystkich jego mędrców; i faraon opowiedział im swoje sny, lecz nie było nikogo, kto by je wytłumaczył faraonowi”;
    – 5 Mojżeszowa rozdział 34 werset 9: „[okazało się, że] Jozue, syn Nuna, napełniony był duchem mądrości, albowiem Mojżesz włożył był na niego swe ręce. Synowie Izraela byli mu posłuszni i wypełniali to, co Bóg nakazał Mojżeszowi”;
    – Psalm 77 werset 7: „Rozważam w nocy w sercu, Rozmyślam i duch mój docieka
  33. POSŁUCHAJ: Znaczenie słowa „duch” w Biblii – cz. 31 („duch” jako „usposobienie” – cz.11) (16-06-2022)
    Kolejnymi z rozważanych wersetów były:
    – Przypowieści Salomonowe rozdział 29 werset 11: „Wszystkiego ducha swego pokazuje głupi: mądry odkłada i chowa na potem”;
    – Ezechiela rozdział 11 werset 5: „Wtedy spoczął na mnie duch Jehowy, on zaś odezwał się do mnie: „Mów: ‚Oto, co rzekł Jehowa: „Powiedzieliście słusznie, domu Izraela; a co się tyczy spraw, które się pojawiają w waszym duchu, to ja go znam”;
    – Ewangelia Marka rozdział 2 werset 8: „A Jezus zaraz poznał w duchu swoim, że tak myślą w sobie, i rzekł im: Czemuż tak myślicie w sercach swoich?”
    – Ezechiela rozdział 20 werset 32: „A to, co wstępuje do waszego ducha, na pewno się nie zdarzy, mówicie bowiem: „Stańmy się podobni do narodów, podobni do rodzin krajów, w usługiwaniu drewnu i kamieniowi””
  34. POSŁUCHAJ: Znaczenie słowa „duch” w Biblii – cz. 32 („duch” jako „usposobienie” – cz.12) (23-06-2022)
    Kolejnymi z rozważanych wersetów były:
    – Kolosan rozdział 2 werset 5: „Bo chociaż ciałem jestem nieobecny, to jednak duchem jestem z wami i cieszy mnie wasz porządek oraz wasza niewzruszona wiara w Chrystusa”;
    – Efezjan rozdział 4 werset 23: „Pozwólcie natomiast, aby się odnowił duch waszego myślenia”
  35. POSŁUCHAJ: Znaczenie słowa „duch” w Biblii – cz. 33 („duch” jako „usposobienie” – cz.13) (07-07-2022)
    Kolejnymi z rozważanych wersetów były:
    – 1 Królewska rozdział 10 werset 5 i 2 Kronik rozdział 9 werset 4: „(4) Kiedy królowa Szeby zobaczyła całą mądrość Salomona oraz dom, który zbudował, (5) i potrawy na jego stole, i zasiadanie jego sług, i służbę jego usługujących przy stole oraz ich strój, i jego napoje, i ofiary całopalne, które regularnie składał w domu Jehowy, zabrakło jej ducha„;
    – Psalm 143 werset 7: „Pospiesz, wysłuchaj mnie, WIEKUISTY, bowiem mój duch zanika; nie ukrywaj przede mną Twojego oblicza, bo byłbym podobny do zstępujących do grobu”
  36. POSŁUCHAJ: Znaczenie słowa „duch” w Biblii – cz. 34 („duch” jako „usposobienie” – cz.14) (14-07-2022)
    Kolejnymi z rozważanych wersetów były:
    – Przypowieści Salomonowe rozdział 18 werset 14: „Duch człowieka podtrzymuje go w chorobie, ale kto podniesie upadłego na duchu?”;
    – Kaznodzieja Salomonowy rozdział 10 werset 4: „Jeśli duch władcy powstaje przeciwko tobie, nie opuszczaj swego miejsca, gdyż pokora zapobiega wielkim wykroczeniom”
  37. POSŁUCHAJ: Znaczenie słowa „duch” w Biblii – cz. 35 („duch” jako „usposobienie” – cz.15) (21-07-2022)
    Kolejnymi z rozważanych wersetów były:
    – Izajasza rozdział 19 werset 3: „I zniszczony będzie duch w Egipczanach, a radę ich w niwecz obrócę; i będą się radzić bałwanów i wieszczków, i czarowników, i wróżków swoich?”;
    – Izajasza rozdział 57 werset 15: „Bo tak mówi on najdostojniejszy i najwyższy, który mieszka w wieczności, a święte jest imię jego: Ja, który mieszkam na wysokości na miejscu świętem, mieszkam i z tym, który jest skruszonego i uniżonego ducha, ożywiając ducha pokornych, ożywiając serce skruszonych”;
    – Ezechiela rozdział 21 werset 7: „A gdyć rzeką: Dlaczego wzdychasz? Tedy odpowiesz: Dla wieści, która idzie, na którą się rozpłynie wszelkie serce, i osłabieją wszelkie ręce, i ściśniony będzie wszelki duch, i wszelkie kolano rozpłynie się jako woda; oto idzie, i stanie się, mówi panujący Pan”
  38. POSŁUCHAJ: Znaczenie słowa „duch” w Biblii – cz. 36 („duch” jako „usposobienie” – cz.16) (28-07-2022)
    Kolejnymi z rozważanych wersetów były:
    – Ewangelia Marka rozdział 8 werset 12: „Tedy westchnąwszy serdecznie w duchu swym, rzekł: Przeczże ten rodzaj znamienia szuka? Zaprawdę powiadam wam, że nie będzie dane znamię temu rodzajowi”;
    – Ewangelia Łukasza rozdział 1 werset 47: „I rozradował się duch mój w Bogu, zbawicielu moim”;
    – Ewangelia Łukasza rozdział 10 werset 21: „Onejże godziny rozradował się Jezus w duchu, i rzekł: Wysławiam cię, Ojcze, Panie nieba i ziemi! żeś te rzeczy zakrył przed mądrymi i roztropnymi, a objawiłeś je niemowlątkom; zaprawdę, Ojcze! że się tak upodobało tobie”
  39. POSŁUCHAJ: Znaczenie słowa „duch” w Biblii – cz. 37 („duch” jako „usposobienie” – cz.17) (04-08-2022)
    Kolejnymi z rozważanych wersetów były:
    – Ewangelia Jana rozdział 11 werset 33: „Jezus tedy, widząc ją płaczącą i płaczących Żydów, którzy z nią przyszli, rozrzewnił się w duchu i wzruszył się”;
    – Ewangelia Jana rozdział 13 werset 21: „To rzekłszy Jezus, zasmucił się w duchu, i oświadczył, a rzekł: Zaprawdę, zaprawdę powiadam wam, że jeden z was wyda mię”;
    – Dzieje Apostolskie rozdział 17 werset 16: „Czekając na nich w Atenach, Paweł burzył się w swoim duchu na widok miasta oddanego bałwochwalstwu”
  40. POSŁUCHAJ: Znaczenie słowa „duch” w Biblii – cz. 38 („duch” jako „usposobienie” – cz.18) (11-08-2022)
    Kolejnym z rozważanych wersetów był:
    – Rzymian rozdział 12 werset 11: „W pracy nie leniwi, duchem pałający, Panu służący”
  41. POSŁUCHAJ: Znaczenie słowa „duch” w Biblii – cz. 39 („duch” jako „usposobienie” – cz.19) (25-08-2022)
    Kolejnymi z rozważanych wersetów były:
    – 1 Koryntian rozdział 14 wersety 14 i 15: „(14) Bo jeśli modlę się językiem, duch mój się modli, lecz rozum mój pozostaje bez pożytku. (15) Cóż tedy? Modlić się będę duchem, modlić się będę i rozumem, będę śpiewał duchem, będę śpiewał i rozumem”;
    – 1 Koryntian rozdział 16 werset 18: „Pokrzepili bowiem i mojego, i waszego ducha. Przyjmijcie ich jako takich”;
    – 2 Koryntian rozdział 7 werset 13: „Dlatego doznaliśmy zachęty. W tej naszej zachęcie jeszcze obficiej ucieszyliśmy się z powodu radości Tytusa, że jego duch doznał odświeżenia ze strony was wszystkich”
  42. POSŁUCHAJ: Znaczenie słowa „duch” w Biblii – cz. 40 („duch” jako „usposobienie” – cz.20) (01-09-2022)
    Kolejnymi z rozważanych wersetów były:
    – 2 Mojżeszowa rozdział 35 werset 21: „Potem przychodził każdy, kto miał ochotne serce, i każdy, kogo duch pobudził, i przynosili dar ofiarny Panu na wykonanie Namiotu Zgromadzenia i na wszelką służbę w nim, i na święte szaty”;
    – 5 Mojżeszowa rozdział 2 werset 30: „Lecz Sichon, król Cheszbonu, nie pozwolił nam przejść przez swoją ziemię, gdyż PAN, twój Bóg, zatwardził jego ducha i uczynił jego serce uparte, aby go wydać w twoje ręce, jak to dzisiaj widzisz”
  43. POSŁUCHAJ: Znaczenie słowa „duch” w Biblii – cz. 41 („duch” jako „usposobienie” – cz.21) (08-09-2022)
    W tej części rozważań podsumowywaliśmy i przypominaliśmy sobie wiadomości z całości tematu odnośnie znaczeń słowa „duch”.

linia podziału

Thomas Cranmer

(http://www.badacz.org/kosciol/kosciol_filadelfia_kranmer.html)

Członkiem gwiezdnym, który rozpoczął ten ruch później przekształcony w Kościół Episkopalny, był Tomasz Cranmer, arcybiskup Canterbury i „prymas całej Anglii”. Otwarcie nauczał, że papież nie ma ani władzy świeckiej, ani religijnej nad Anglią i jej ludnością, a wszelkie roszczenia do takiej władzy są sprzeczne z Pismem Świętym.
Szczególna doktryna powierzona Kościołowi Episkopalnemu przez Cranmera mówi, iż Kościół w ciele jest poddany władzy świeckiej. Biblijne zasady nie dają państwu władzy nad Kościołem w sprawach duchowych, lecz poddają jego członków państwu w sprawach świeckich.

  1. POSŁUCHAJ: Thomas Cranmer: Jego biografia i prawda szafarska (15-09-2022)
  2. POSŁUCHAJ: Kontekst historyczny jego pracy, oraz misa, czasza, kubek i łyżka (22-09-2022)
    Fragment Epifanicznego tomu 8
  3. POSŁUCHAJ: Prymat Świętego Piotra – cz. 1 (29-09-2022)
    Rozważaliśmy głównie znaczenia poszczególnych części ewangelii Mateusza rozdziału 16 wersetów 17-19: „(17) Na to Jezus mu rzekł: Błogosławiony jesteś, Szymonie, synu Jony. Albowiem ciało i krew nie objawiły ci tego, lecz Ojciec mój, który jest w niebie. (18) Otóż i Ja tobie powiadam: Ty jesteś Piotr [czyli Skała], i na tej Skale zbuduję Kościół mój, a bramy piekielne go nie przemogą. (19) I tobie dam klucze królestwa niebieskiego; cokolwiek zwiążesz na ziemi, będzie związane w niebie, a co rozwiążesz na ziemi, będzie rozwiązane w niebie.”
  4. POSŁUCHAJ: Prymat Świętego Piotra – cz. 2 (06-10-2022)
    Rozważaliśmy głównie znaczenia poszczególnych części ewangelii Łukasza rozdziału 22 wersetów 31-32: „(31) Nadto Pan powiedział: Szymonie, Szymonie, oto szatan wyprosił sobie, aby was przesiać jak zboże. (32) A ja prosiłem o twoje, aby nie ustała twoja wiara; a ty, kiedyś, odwiedziony od błędu, ugruntuj twoich braci” oraz ewangelii Jana rozdziału 21 wersetów 15-17: „(15) A gdy spożyli śniadanie, rzekł Jezus do Szymona Piotra: Szymonie, synu Jana, czy miłujesz Mnie więcej aniżeli ci? Odpowiedział Mu: Tak, Panie, Ty wiesz, że Cię kocham. Rzekł do niego: Paś baranki moje. (16) I znowu, po raz drugi, powiedział do niego: Szymonie, synu Jana, czy miłujesz Mnie? Odparł Mu: Tak, Panie, Ty wiesz, że Cię kocham. Rzekł do niego: Paś owce moje. (17) Powiedział mu po raz trzeci: Szymonie, synu Jana, czy kochasz Mnie? Zasmucił się Piotr, że mu po raz trzeci powiedział: Czy kochasz Mnie? I rzekł do Niego: Panie, Ty wszystko wiesz, Ty wiesz, że Cię kocham. Rzekł do niego Jezus: Paś owce moje.”
  5. POSŁUCHAJ: Pismo Święte a wywyższanie się (cz. 1 – Piotr i Korneliusz) (13-10-2022)
    Rozważaliśmy głównie znaczenia poszczególnych części Dziejów Apostolskich rozdziału 10 wersetów 25 i 26 (oraz ich kontekstu): (25) Kiedy Piotr wchodził, Korneliusz wyszedł mu na spotkanie. Upadł mu do nóg i oddał pokłon. (26) Lecz Piotr podniósł go, mówiąc: „Wstań! Ja też jestem człowiekiem”.”
  6. POSŁUCHAJ: Pismo Święte a wywyższanie się (cz. 2 – Nie pozwalajcie się tak tytułować) (20-10-2022)
    Podczas tego zebrania rozważaliśmy głównie znaczenia poszczególnych części ewangelii Mateusza rozdziału 23 wersetu 8 (oraz ich kontekstu): „Nie pozwalajcie się jednak tak tytułować, bo macie tylko jednego Nauczyciela, a wy wszyscy jesteście jego braćmi”
  7. POSŁUCHAJ: Pismo Święte a wywyższanie się (cz. 3 – Zbudowani na fundamencie) (27-10-2022)
    Podczas tego zebrania zastanawialiśmy się nad kwestią fundamentów – Biblia mówi, że fundamentem jest tylko Bóg; mówi, że fundamentem jedynie jest Jezus; mówi, że fundamentem jest dwunastu apostołów – i mówi, że fundamentem są apostołowie i prorocy. Jak to w końcu jest – i czy Biblia sobie nie przeczy? A wszystko to w kontekście naszego tematu – bowiem KAŻDEGO z apostołów Biblia nazywa fundamentem, a nie tylko i wyłącznie Piotra.
  8. POSŁUCHAJ: Pismo Święte a wywyższanie się (cz. 4 – Robotnicy w winnicy) (04-11-2022)
    Podczas tego zebrania zastanawialiśmy się nad podejściem robotników z przypowieści o robotnikach na winnicy (zwanej też przypowieścią o groszu), zarówno w jej literalnym, jak i w jej antytypicznym wydźwięku – choć szczególnie w kontekście naszego tematu.
  9. POSŁUCHAJ: Pismo Święte a wywyższanie się (cz. 5 – Kto chce być wielki) (10-11-2022)
    Podczas tego zebrania zastanawialiśmy się nad odpowiedzią Jezusa na prośbę, by apostołowie – Jakub i Jan – w Jego Królestwie siedzieli po prawej i lewej stronie Jego tronu, rozważając ewangelię Mateusza rozdział 20 wersety 20-28 oraz ich kontekst.
  10. POSŁUCHAJ: Pismo Święte a wywyższanie się (cz. 6 – Kto jest większy) (17-11-2022)
    Podczas tego zebrania zastanawialiśmy się nad słowami Jezusa wypowiedzianymi w wieczerniku, gdy uczniowie zastanawiali się, który z nich ma być uważany za największego – ewangelia Łukasza rozdział 22 wersety 24-30 oraz ich kontekst.
  11. POSŁUCHAJ: Pismo Święte a wywyższanie się (cz. 7 – Co tobie do tego?) (24-11-2022)
    Podczas tego zebrania zastanawialiśmy się nad odpowiedzią Jezusa na pytanie Piotra odnośnie przyszłości apostoła Jana – ewangelia Jana rozdział 21 wersety 20-23 oraz ich kontekst. (Fragment – werset 22: „Jezus mu [Piotrowi] odpowiedział: Jeśli chcę, żeby on został, aż przyjdę, co tobie do tego? Ty pójdź za mną”).
  12. POSŁUCHAJ: Pismo Święte a wywyższanie się (cz. 8 – Ja, również starszy) (08-12-2022)
    Podczas tego zebrania rozpoczęliśmy rozważania słów apostoła Piotra, który nie tylko się nie wywyższał nad innych, ale wręcz podkreślał ich równość ze sobą – 1 Piotra rozdział 5 wersety 1-3: Ponieważ mieliśmy bardzo wiele myśli, skupiliśmy się tylko nad tą kwestią równości, oraz nad kwestią tego, że Piotr napominał pozostałych starszych, by czynili powyższe rzeczy tak „jak Bóg”.
  13. POSŁUCHAJ: Pismo Święte a wywyższanie się (cz. 9 – Starszy: biskup, prorok, pasterz) (15-12-2022)
    Kontynuowaliśmy rozważania słów apostoła – 1 Piotra rozdział 5 wersety 1-3, skupiając się na funkcji starszego Zboru i jej poszczególnych aspektach.

linia podziału

Robert Browne

(http://www.badacz.org/kosciol/kosciol_filadelfia_browne.html)

Robert Browne (1550-1631) był specjalnym sługą Pana w propagowaniu szafarskiej doktryny ruchu Maluczkiego Stadka, który później stał się Kościołem Kongregacjonalnym. On podkreślał, że każdy zbór ludu Pańskiego, pod kierunkiem Chrystusa jako głowy, jest panią swoich własnych spraw, niezależny od wszelkich innych osób, zborów i organizacji religijnych, lecz przyznaje się do związków z innymi w Chrystusie w celu chrześcijańskiej społeczności i pomocy.

  1. POSŁUCHAJ: Biografia – cz.1: 32 razy w więzieniu za nauczanie o demokracji i niezależności (29-12-2022)
    Zaczęliśmy od zapoznania się z jego skrótową biografią, oraz porozmawialiśmy sobie o nim, wydarzeniach z jego życia, jego podejściu, naukach i cechach charakteru.
  2. POSŁUCHAJ: Biografia – cz.2: Głosił o prawie do wyboru, nie został wybrany, obraził się? (05-01-2023)
    Kontynuowaliśmy zapoznawanie się z jego biografią – najpierw w wersji z angielskiej Wikipedii, a potem ze specjalnej strony poświęconej jego osobie.
  3. POSŁUCHAJ: Biografia – cz.3: Jego wierność(?) prawdzie i wpływ na przyszłe pokolenia? (12-01-2023)
    Podczas naszych rozważań zakończyliśmy zapoznawanie się z biografią Roberta Browna ze specjalnej strony poświęconej jego osobie oraz rozpoczęliśmy podtemat odnośnie prawdziwego posłannictwa (misji) Kościoła Chrystusowego względem Boga i Chrystusa, względem samego siebie oraz względem rodzaju ludzkiego.
  4. POSŁUCHAJ: Posłannictwo Kościoła: (1) wielbić Boga i Chrystusa we wszystkich rzeczach (cz.1) (19-01-2023)
    W ramach tego podtematu postanowiliśmy zbadać na czym w istocie polega posłannictwo Kościoła – zgodnie z porządkiem zaproponowanym w artykule pt. „Kościół kompletnie zorganizowany”, szczególnie w akapitach 4 i 5. W kolejnych zebraniach będziemy rozważali kolejne części tego posłannictwa.Streszczając: Przede wszystkim ma on posłannictwo względem Boga i Chrystusa, to jest aby wielbić Ich we wszystkich rzeczach. Po drugie, ma on trojakie posłannictwo względem samego siebie ((1) doskonalić się w każdym dobrym słowie i pracy, co obejmuje: (a) własny rozwój (gromadzenie swoich członków); (b) oczyszczanie się z wszelkich nieczystości ciała i ducha; (c) stawanie się podobnym w charakterze do Chrystusa; (2) odłączanie się od „obcych” (swych grzesznych i niepokutujących członków); oraz (3) przeprowadzenie wskazanych przez Boga spraw interesowych). Po trzecie, ma dwojakie posłannictwo względem rodzaju ludzkiego: (1) dawać światu świadectwo odnośnie grzechu, sprawiedliwości i mającego nastąpić sądu, oraz (2) karcić świat za grzech, a także dla sprawiedliwości i mającego nastąpić sądu.
  5. POSŁUCHAJ: Posłannictwo Kościoła: (1) wielbić Boga i Chrystusa we wszystkich rzeczach (cz.2) (26-01-2023)
    Kontynuowaliśmy rozważanie na podstawie:
    – Hebrajczyków rozdział 13 werset 15: „Przez niego więc nieustannie składajmy Bogu ofiarę chwały, to jest owoc warg, które wyznają jego imię”
    – 1 Piotra rozdział 4 werset 11: „Jeżeli kto przemawia, niech [głosi] słowo Boże; jeżeli kto służy, niech [to czyni] mocą, której udziela Bóg, aby we wszystkim Bóg był uwielbiony przez Jezusa Chrystusa, który ma chwałę i moc na wieki wieków. Amen”
    – Filipian rozdział 4 werset 20: „A Bogu i Ojcu naszemu niech będzie chwała na wieki wieków. Amen.”
  6. POSŁUCHAJ: Posłannictwo Kościoła: (2) doskonalić samego siebie w każdym dobrym słowie i pracy (wprowadzenie) (02-02-2023)
    Zaczęliśmy omawiać posłannictwo Kościoła względem samego siebie – tj. (1) by doskonalić się w każdym dobrym słowie i pracy, co obejmuje: (a) własny rozwój (gromadzenie swoich członków); (b) oczyszczać się z wszelkich nieczystości ciała i ducha; (c) stawać się podobnym w charakterze do Chrystusa; rozmawiając o każdym z tych zakresów – czy istotnie jest on czymś, czym należy się zajmować.
  7. POSŁUCHAJ: Posłannictwo Kościoła: (2) doskonalić samego siebie w każdym dobrym słowie i pracy (pomoc Jezusa w doskonaleniu „samego siebie”) (09-02-2023)
    W ramach omawiania posłannictwa Kościoła względem samego siebie rozważaliśmy rozmaite myśli wynikające z Efezjan rozdziału 4 wersetów 11-13: „I on ustanowił jednych apostołami, drugich prorokami, innych ewangelistami, a jeszcze innych pasterzami i nauczycielami; (12) Dla przysposobienia świętych, dla dzieła posługiwania, dla budowania ciała Chrystusa; (13) Aż dojdziemy wszyscy do jedności wiary i poznania Syna Bożego, do człowieka doskonałego, do miary dojrzałości pełni Chrystusa” (co tu świadczy o tym, że było to posłannictwo względem „samego siebie” – i co to w ogóle znaczy; na czym polega owa jedność i dojrzałość; w jakim celu Jezus dawał swą pomoc; kim byli i czym się różnili od siebie ci, których nazwy urzędowe są wymienione w wersecie 11 [w tym m.in. kim byli „drugorzędni prorocy”] i jakie były zakresy ich działań).
  8. POSŁUCHAJ: Posłannictwo Kościoła: (2) doskonalić samego siebie w każdym dobrym słowie i pracy (jak stać się „Oblubienicą Baranka”? (16-02-2023)
    W ramach omawiania posłannictwa Kościoła względem samego siebie rozważaliśmy rozmaite myśli wynikające z Objawienia rozdziału 19 wersetów 7-8: „(7) Weselmy się i radujmy się, i oddajmy mu chwałę, gdyż nastało wesele Baranka, i oblubienica jego przygotowała się; (8) I dano jej przyoblec się w czysty, lśniący bisior, a bisior oznacza sprawiedliwe uczynki świętych” (czemu ta radość, czym jest owo wesele, kiedy ma miejsce, czym jest bisior i co oznacza, kim jest Baranek a kim jego Oblubienica, co znaczy jej przygotowanie się, na czym polegało owo przygotowywanie, ile trwało, i jak to wszystko jest pokazane także w innych fragmentach Słowa Bożego).
  9. POSŁUCHAJ: Posłannictwo Kościoła: „Ożywił nas w Chrystusie” (23-02-2023)
    W ramach omawiania posłannictwa Kościoła względem samego siebie rozważaliśmy rozmaite myśli wynikające z Efezjan rozdziału 2. Podczas tego zebrania zdążyliśmy omówić tylko część myśli zawartych w wersetach 1-10 (pod kątem naszego tematu), rozmawiając o tym co znaczy, że Jezus ożywił tych, którzy przecież byli żywi – i czemu do wtedy byli traktowani jako umarli; co wynika z tego ich ożywienia względem nich oraz względem innych; na jakich warunkach się to odbywało; kto tego dostępował, kto nie, i co się działo z tymi, którzy startowali o to, ale nie wytrwali; kim jest „władca rządzący na powietrzu”; co oznacza posadzenie kogoś w miejscach/na okręgach niebiańskich; na czym polega zbawienie przez wiarę będąc stworzonym do dobrych uczynków, i różne inne myśli jakie się przewijają w tym fragmencie, w tym szczególnie: jak to się wiąże z tematem doskonalenia się Kościoła w każdym słowie i dziele.
  10. POSŁUCHAJ: Posłannictwo Kościoła: byliście daleko, jesteście blisko (02-03-2023)
    W ramach omawiania posłannictwa Kościoła względem samego siebie kontynuujemy rozważanie rozmaitych myśli wynikających z Efezjan rozdziału 2. Podczas tego zebrania zajęliśmy się wersetami 11-13 (pod kątem naszego tematu), rozmawiając o tym co znaczy obrzezanie – literalne i symboliczne – a także okaleczenie; kim są poganie; o jakie ciało chodzi. Co oznacza, że byli kiedyś bez Chrystusa, bez społeczności z Izraelem, bez obietnicy, bez nadziei i „bez Boga na świecie”? Jak mogli przybliżyć się w Chrystusie?
  11. POSŁUCHAJ: Posłannictwo Kościoła: zburzył mur i zgładził nieprzyjaźń (09-03-2023)
    W ramach omawiania posłannictwa Kościoła względem samego siebie kontynuujemy rozważanie rozmaitych myśli wynikających z Efezjan rozdziału 2. Podczas tego zebrania zajęliśmy się wersetami 14-19 (pod kątem naszego tematu), rozmawiając o tym co znaczy, że Jezus jest naszym pokojem? z kogo uczynił jedno i co to znaczy? czym jest „mur stojący pośrodku”, w jaki sposób Jezus go zburzył i co to znaczy? na czym polega zniesienie przez Jezusa „prawa przykazań Zakonu”? co znaczy pojednanie z Bogiem? na czym polegało zgładzenie nieprzyjaźni między Bogiem a człowiekiem? co znaczy, że ma się przystęp do Ojca? oraz jak przestać być obcym i przybyszem, a zostać współobywatelem i domownikiem Boga?
  12. POSŁUCHAJ: Posłannictwo Kościoła (2.1) gromadzić zaproszonych (16-03-2023)
    Rozważaliśmy Psalm 45 wersety 10 i 11 (lub 11 i 12, zależnie od przekładu – „(10) Posłuchaj, córko, spójrz i nakłoń ucha, zapomnij o swoim narodzie i o domu swojego ojca; (11) A król zapragnie twojego piękna, bo on jest twoim Panem; oddaj mu pokłon”), zastanawiając się kto i do kogo tu przemawia, co oznacza owo spojrzenie i nakłonienie ucha, czym jest „dom jej ojca” i czemu należy go zapomnieć, kim jest król o którego względy powinna zabiegać, jakiego piękna on zapragnie, czemu ma być traktowany jako jej pan, oraz czym jest złoto z Ofir. Ponadto rozważaliśmy Dzieje Apostolskie rozdział 15 werset 14 („Szymon opowiedział, jak najpierw Bóg zatroszczył się o to, aby wziąć z pogan lud dla swojego imienia”), zastanawiając się czemu właśnie on, czy Bóg zatroszczył się o pogan jako pierwszych, czy „najpierw”, i właściwie kiedy to było, oraz co oznaczała owa troska.
  13. POSŁUCHAJ: Posłannictwo Kościoła (2.2) oczyszczać się z nieczystości „wodą przez słowo” (23-03-2023)
    Rozważaliśmy Efezjan rozdział 5 wersety 25-27 („Mężowie, miłujcie swoje żony, jak i Chrystus umiłował kościół i wydał za niego samego siebie; (26) Aby go uświęcić, oczyściwszy obmyciem wodą przez słowo; (27) By stawić przed sobą kościół chwalebny, niemający skazy ani zmarszczki, ani czegoś podobnego, lecz żeby był święty i nienaganny”), zastanawiając się na czym polega owo uświęcenie, oczyszczenie, o jakie obmycie chodzi – wodą? słowem? a skoro woda to prawda, to słowo to co? i jak tego dokonać; oraz jakie to skazy są niepożądane.
  14. POSŁUCHAJ: Posłannictwo Kościoła (2.2): śmierć temu, co jest przyziemne (30-03-2023)
    Rozważaliśmy Kolosan rozdział 5 wersety 5-9 („Zadajcie więc śmierć temu, co przyziemne w członkach: rozpuście, nieczystości, lubieżności, złej żądzy i chciwości, bo ona jest bałwochwalstwem. (6) Z ich powodu nadchodzi gniew Boży na synów buntu. (7) I wyście niegdyś tak postępowali, kiedyście tym żyli. (8) A teraz i wy odrzućcie to wszystko: gniew, zapalczywość, złość, znieważanie, haniebną mowę [wychodzącą] z ust waszych. (9) Nie okłamujcie się nawzajem, boście zwlekli z siebie dawnego człowieka z jego uczynkami”), zastanawiając się na czym polega owo umartwianie się i swoich członków; czym są te członki – także z symbolicznego, duchowego punktu widzenia; na czym polega zewleczenie z siebie starego człowieka, oraz czemu i jak siebie nawzajem nie okłamywać (w tym o jakie okłamywanie chodzi).
  15. POSŁUCHAJ: Posłannictwo Kościoła (2.3): upodobnić się w charakterze do Chrystusa – cz.1 (13-04-2023)
    Rozważaliśmy Rzymian rozdział 8 werset 29 („Bo których poznał przed wiekami, tych też przeznaczył, aby się stali podobnymi do obrazu Jego Syna, który będzie przez to pierworodnym pośród wielu braci”), oraz Kolosan rozdział 3 wersety 10-17; zastanawiając się na czym polega wybranie niektórych przed wiekami, przed założeniem świata, „by stali się podobni do Chrystusa”, na czym polega biblijna predestynacja, czemu on jest pierworodny, czemu oni są jego braćmi. Zastanawiając się także czemu i jak można było „ubrać się w nowego człowieka”; czemu znikały między takimi wszystkie różnice; co mieli na siebie faktycznie założyć; co to jest „więź/spójnia doskonałości” – i na czym ona polega.
  16. POSŁUCHAJ: Posłannictwo Kościoła (2.3): upodobnić się w charakterze do Chrystusa – cz.2 (20-04-2023)
    Rozważaliśmy Efezjan rozdział 4 wersety 23-24 („(22) Że – co się tyczy poprzedniego postępowania – powinniście zrzucić z siebie starego człowieka, który ulega zepsuciu przez zwodnicze żądze; (23) I odnowić się w duchu waszego umysłu; (24) I przyoblec się w nowego człowieka, który jest stworzony według Boga w sprawiedliwości i w prawdziwej świętości”), zastanawiając się czym jest stary, a czym nowy człowiek; czym się różnią, czemu ów stary człowiek ulega zepsuciu, w wyniku czego, na czym polega jego odnowa, na czym polega ubranie się w nowego człowieka, czemu on jest stworzony WEDŁUG Boga, na czym polega jego bycie stworzonym w sprawiedliwości, a na czym – w prawdziwej świętości.
  17. POSŁUCHAJ: Posłannictwo Kościoła (3): odłączać się od niepokutujących. Cz. 1 – czemu i jak? (27-04-2023)
    Drugą częścią posłannictwa Kościoła względem samego siebie (to jest by doskonalił się w każdym dobrym słowie i pracy) jest odłączanie się od niepokutujących grzeszników i błądzicieli. W ramach tego rozważaliśmy ogólne kwestie – czemu w ogóle powinno się to robić; czy jest jakaś biblijna procedura w tej kwestii – a jeśli tak, to jaka, oraz jak postępować względem wykluczonych.
  18. POSŁUCHAJ: Posłannictwo Kościoła (3): odłączać się od niepokutujących. Cz. 2 – niespotykana rozpusta (04-05-2023)
    Rozważaliśmy początkową część 1 Koryntian rozdziału 5 wersetów 1-5, 13: „Słyszy się powszechnie o rozpuście między wami, i to o takiej rozpuście, jaka się nie zdarza nawet wśród pogan; mianowicie, że ktoś żyje z żoną swego ojca. (2) A wy unieśliście się pychą, zamiast z ubolewaniem żądać, by usunięto spośród was tego, który się dopuścił wspomnianego czynu” – zastanawiając się nad kontekstem tego problemu, na czym mogło polegać owo „uniesienie się pychą”, i czym w ogóle jest pycha?
  19. POSŁUCHAJ: Posłannictwo Kościoła (3): odłączać się od niepokutujących. Cz. 3 – wydajcie takiego szatanowi (11-05-2023)
    Rozważaliśmy środkową część 1 Koryntian rozdziału 5 wersetów 1-5, 13: „(3) Ja tymczasem, wprawdzie nieobecny fizycznie, ale obecny duchem, osądziłem tego, który to uczynił, tak jakbym był obecny – (4) w imię Pana naszego Jezusa. Wy również zgromadzeni razem i w duchowej łączności ze mną, z mocą Pana naszego Jezusa (5) wydajcie takiego szatanowi – na zatracenie ciała, ale dla ocalenia jego ducha w dniu Pana.” – zastanawiając się nad tym czy, a jeśli tak jakiego ducha wysłał do Koryntian Apostoł w swoim imieniu; co oznacza jego obecność duchem u nich; na czym polegała ich łączność duchowa, na czym polegało ich zgromadzenie się w imieniu Jezusa; na czym polegało owo wydanie szatanowi; po co ono było i w jaki sposób mogło to doprowadzić do jego ocalenia?
  20. POSŁUCHAJ: Posłannictwo Kościoła (3): odłączać się od niepokutujących. Cz. 4 – „usuńcie złego spośród was samych” (18-05-2023)
    Rozważaliśmy ostatnią część 1 Koryntian rozdziału 5 wersetów 1-5, 13: „(13) Tych, którzy są na zewnątrz, osądzi Bóg. Usuńcie złego spośród was samych” – zastanawiając się nad tym czym jest owo „zewnątrz”; na zewnątrz czego ono jest; czemu jest takie napomnienie i czemu dotyczy „siebie samych”; z jakich powodów miało być owo usuwanie – w tym symbolicznych (czym jest kwas, jak działa, jakie są tego konsekwencje; w jaki sposób stracić najmniej „ciasta” pozbywając się go; na czym polega symboliczne łakomstwo), i jakie są niektóre konsekwencje postępowania takiego lub innego zarówno dla jednostek jak i dla zborów.
  21. POSŁUCHAJ: Posłannictwo Kościoła (3): odłączać się od niepokutujących. Cz. 5 – „żebyście z takim nawet nie jadali” (25-05-2023)
    Rozważaliśmy 1 Koryntian rozdział 5 wersety 9-11: „(9) Napisałem wam w liście, abyście nie przestawali z wszetecznikami; (10) Ale nie miałem na myśli wszeteczników tego świata albo chciwców czy grabieżców, czy bałwochwalców, bo inaczej musielibyście wyjść z tego świata. (11) Lecz teraz napisałem wam, abyście nie przestawali z tym, który się mieni bratem, a jest wszetecznikiem lub chciwcem, lub bałwochwalcą, lub oszczercą, lub pijakiem, lub grabieżcą, żebyście z takim nawet nie jadali.” – zastanawiając się czemu z takimi nawet nie jadać, na czym polega także symboliczne jedzenie, kim są symboliczni wszetecznicy/cudzołożnicy, chciwcy, grabieżcy, bałwochwalcy, itd. Czym jest „ten świat”, czemu należy unikać tylko tych, którzy twierdzą, że są braćmi choć mają takie cechy, a innych, choć je mają – nie trzeba unikać? Jak to jest, że „procedura” usuwania złego z ewangelii Mateusza rozdziału 18 wydaje się stać w sprzeczności z tym, co mówi apostoł? Trochę porozmawialiśmy także o obmowie i kilku innych kwestiach.
  22. POSŁUCHAJ: Posłannictwo Kościoła (3): odłączać się od niepokutujących. Cz. 6 – „jest zwodzicielem i antychrystem” (01-06-2023)
    Zastanawialiśmy się nad 2 Jana wersetami 7 i 8: „Niestety na świecie pojawia się coraz więcej zwodzicieli, którzy nie uznają tego, że Jezus Chrystus przyszedł na Ziemię jako prawdziwy człowiek, to znaczy mając ludzką naturę. Tacy są oszustami i antychrystami! (8) Dobrze się pilnujcie, żebyście wskutek ich „nauczania” nie zaprzepaścili tego, co tak długo i z takim mozołem wam przekazywaliśmy, lecz abyście – trwając w Chrystusie – otrzymali wszystko to, co zostało wam obiecane” (przekład NPD) – rozważając czemu apostoł mówił, że tak ważna jest nauka o przyjściu Jezusa „w ciele”, jakie to ma znaczenie, czemu tacy są „antychrystami”, co zostało im obiecane, czemu można było to utracić i co wtedy pozostawało, oraz na jakich warunkach.
  23. POSŁUCHAJ: Posłannictwo Kościoła (3): odłączać się od niepokutujących. Cz. 7 – „kto nie trwa w nauce Chrystusa” (08-06-2023)
    Zastanawialiśmy się nad 2 Jana wersetem 9: „Każdy, kto wychodzi poza naukę Chrystusa, a nie trwa w niej, ten nie ma Boga; kto zaś trwa w tej nauce, ten ma i Ojca, i Syna” – rozważając o co właściwie chodzi w owym „wychodzeniu poza”, na czym polega trwanie w niej, na czym polega posiadanie Boga, gdzie go się posiada, czemu, jak to osiągnąć, czemu ma się wtedy też i Syna, oraz inne zbieżne tematy.
  24. POSŁUCHAJ: Posłannictwo Kościoła (3): odłączać się od niepokutujących. Cz. 8 – „ani nawet (go) nie pozdrawiajcie” (15-06-2023)
    Zastanawialiśmy się nad 2 Jana wersetami 10-11: „(10) Jeśli ktoś przychodzi do was, a takiej nauki z sobą nie przynosi, to nie przyjmujcie go w swoim domu, a nawet go nie pozdrawiajcie. (11) Kto bowiem takiego pozdrawia, staje się uczestnikiem jego złych czynów” – czemu właściwie mamy nie pozdrawiać kogoś? co złego może być w pozdrawianiu? jakie są rodzaje pozdrawiania, na czym polegają, do czego prowadzą? jak to napomnienie ma się do przykazania „nie bierz imienia Boga na daremno”? oraz na czym także polega przyjmowanie kogoś do swego domu (oprócz standardowo: gościny).
  25. POSŁUCHAJ: Sprawy interesowe Kościoła. Cz.1 – Co jest, a co nie jest sprawą interesową? (22-06-2023)
    Trzecią częścią posłannictwa Kościoła względem samego siebie jest przeprowadzenie wskazanych przez Boga spraw interesowych. W pierwszej części naszych rozważań tego podtematu zastanawialiśmy się nad różnego rodzaju sprawami, które bywają uważane za sprawy interesowe przynależne Kościołowi/zborowi i zastanawialiśmy się czy one powinny być przez niego w istocie wykonywane, czy też nie.
  26. POSŁUCHAJ: Sprawy interesowe Kościoła. Cz.2 – Zapraszanie mówców: dlaczego? kogo? kryteria? (29-06-2023)
    W drugiej części naszych rozważań tego podtematu zastanawialiśmy się nad kwestią lokalności i generalności starszych, a także zapraszania, bądź nie, do przemawiania w Zborze mówców z innych Zborów i społeczności, zastanawiając się nad różnymi kwestiami z tym związanymi (w tym: z jaką tolerancją na „inność” przedstawianych przez nich poglądów).
  27. POSŁUCHAJ: Sprawy interesowe Kościoła. Cz.3 – „Wybierzcie tedy, bracia, spośród siebie…” (06-07-2023)
    Tym razem rozważaliśmy fragment z Dziejów Apostolskich rozdziału 6 wersetów 1-6: „(1) W tym czasie, gdy liczba uczniów wzrastała, helleniści zaczęli szemrać przeciwko Hebrajczykom, że podczas codziennego posługiwania ich wdowy są zaniedbywane. (2) Wówczas Dwunastu zwołało wszystkich uczniów i oznajmiło: Nie jest rzeczą słuszną, abyśmy zaniedbywali Słowo Boga, a obsługiwali stoły. (3) Wybierzcie więc, bracia, siedmiu mężów spośród siebie, cieszących się dobrą sławą, pełnych Ducha i mądrości. Im zlecimy to zadanie. (4) My natomiast oddamy się wyłącznie modlitwie i posłudze Słowa. (5) Spodobały się te słowa wszystkim zebranym i wybrali Szczepana, męża pełnego wiary i Ducha Świętego, Filipa, Prochora, Nikanora, Tymona, Parmenasa i Mikołaja, prozelitę z Antiochii. (6) Przedstawili ich apostołom, którzy pomodlili się i włożyli na nich ręce.” – zastanawiając się nad kwestią rozwiązania problemu jaki się pojawił w ówczesnej społeczności – co apostołowie zaproponowali i jak zostało to wykonane, szczególnie zwracając uwagę na demokratyczność tego wyboru, na kwestię „wkładania rąk”, oraz na dość niespodziewanie zauważoną analogię do problemu z migrantami w naszym współczesnym społeczeństwie.
  28. POSŁUCHAJ: Sprawy interesowe Kościoła. Cz.4 – „…nałożyli na nich ręce i wyprawili ich” (27-07-2023)
    Tym razem rozważaliśmy fragment z Dziejów Apostolskich rozdziału 13 wersetów 1-3: „(1) A byli w Antiochii, w zborze, który tam był, pewni prorocy i nauczyciele jak: Barnaba i Symeon, zwany Niger, i Lucjusz Cyrenejczyk, i Manaen, który był też wychowany z Herodem tetrarchą, i Saul. (2) A gdy oni pełnili służbę Panu i pościli, Duch Święty powiedział: Odłączcie mi więc Barnabę i Saula do tego dzieła, do którego ich powołałem. (3) Wtedy po zakończeniu postu i modlitwy, włożyli na nich ręce i uwolnili ich do tego dzieła.” – zastanawiając się nad kwestią odłączenia i wysłania Barnaby i Saula w podróż misyjną – kto ich wysłał, kto włożył na nich ręce, czyj to był autorytet, z jakiego powodu ich wysłał, w jaki sposób przemówił duch święty, jak to przebiegało, na czym polegało ich pełnienie służby Panu, a na czym poszczenie.
  29. POSŁUCHAJ: Sprawy interesowe Kościoła. Cz.5 – „…w każdym Kościele ustanowili starszych” (03-08-2023)
    Tym razem rozważaliśmy fragment z Dziejów Apostolskich rozdziału 14 wersetu 23: „A gdy w każdym kościele ustanowili starszych, modląc się i poszcząc, powierzyli ich Panu, w którego uwierzyli.” – zastanawiając się nad kwestią ustanawiania starszych – kto to czyni, w jaki sposób się to odbywa, dlaczego, jakie są tego korzyści, jakie są powinności starszych, kto ma prawo ich odwoływać, itp. A także kwestie – czemu za nich się modlić, czemu przy okazji pościć, oraz czemu powierzać ich Panu i co ma do tego wiara?
  30. POSŁUCHAJ: Sprawy interesowe Kościoła. Cz.6 – „…abyś uporządkował to, co tam jeszcze zostało” (17-08-2023)
    Tym razem rozważaliśmy fragment z listu do Tytusa rozdziału 1 wersetu 5: „Zostawiłem cię na Krecie w tym celu, abyś uporządkował to, co tam jeszcze zostało do zrobienia, i ustanowił w każdym mieście starszych, jak ci nakazałem” – zastanawiając się nad kwestią porządkowania spraw (jakież to sprawy, jakimi sprawami mogą/powinni zajmować się starsi, czy wypada się im nimi zajmować, o czym świadczy ich wykonywanie) ustanawiania starszych (kogo powinno, a kogo nie powinno się wybierać; jakie są ważne powody braku niewybierania danej osoby), jakie korzyści mają klerykałowie z chwytania władzy? jak o sobie i o innych powinniśmy myśleć przy wybieraniu i byciu wybieranym?
  31. POSŁUCHAJ: Sprawy interesowe Kościoła. Cz.7 – „…Ma to być człowiek bez zarzutu…” (24-08-2023)
    Tym razem rozważaliśmy drugą część listu do Tytusa rozdziału 1 wersetu 5: „Zostawiłem cię na Krecie w tym celu, abyś uporządkował to, co tam jeszcze zostało do zrobienia, i ustanowił w każdym mieście starszych, jak ci nakazałem” – oraz część owych „nakazów” co do tego jakich starszych należy wybierać (szczególnie werset 6: „Ma to być człowiek bez zarzutu, mąż jednej żony, którego dzieci są wierzące, którym nie można zarzucić rozwiązłości czy nieposłuszeństwa”). Zastanawialiśmy się przy tym jak to jest, że ma on być bez zarzutu, czy wobec tego ktokolwiek się nadaje? czy kogokolwiek można wybrać? w czyich oczach ma nie mieć zarzutów? itp. na czym polega owo bycie mężem jednej żony? co z celibatem? oraz po co w ogóle są takie i inne wymogi?
  32. POSŁUCHAJ: Sprawy interesowe Kościoła. Cz.8: Prawo nauczyciela do dóbr materialnych uczniów (14-09-2023)
    Tym razem kończyliśmy rozważania odnośnie utrzymywania czystości doktryny i życia na podstawie 1 Koryntian rozdziału 5 wersetów 1-13, które już z różnych punktów widzenia wcześniej rozważaliśmy, ale teraz z właśnie tego punktu, w tym szczególnie skupiając się na społeczności kapłańskiej i społeczności braterskiej – na czym polegają, czym się różnią, i o odbieraniu której z nich jest mowa w tych wersetach? W drugiej części zebrania natomiast przeszliśmy do podtematu o utrzymywaniu sług Prawdy i pomaganiu potrzebującym świętym na podstawie Galacjan rozdziału 6 wersetu 6 („Ten, kto naucza, ma prawo uczestniczyć w dobrach materialnych swoich uczniów”) – o co w nim chodzi, a o co nie chodzi? z jakich to dóbr materialnych swoich uczniów mają prawo uczestniczyć nauczyciele? w jakim zakresie? czemu? jakie są powszechne wypaczenia tego tematu? o czym świadczy kontekst?
  33. POSŁUCHAJ: Sprawy interesowe Kościoła. Cz.9: Głosiciele ewangelii mają prawo żyć z głoszenia (21-09-2023)
    Rozpoczęliśmy rozważania odnośnie podtematu o utrzymywaniu sług Prawdy i pomaganiu potrzebującym świętym na podstawie 1 Koryntian rozdziału 9 wersetu 14 („Tak samo i Pan postanowił, aby ci, którzy głoszą dobrą nowinę, żyli z głoszenia dobrej nowiny”) – o co w nim chodzi? na czym polega życie z głoszenia dobrej nowiny? czy Zbór powinien płacić starszym pensje? Jakie są zalety i jakie są wady płatnego kaznodziejstwa? Co znaczą słowa „godzien bowiem robotnik zapłaty swojej”? W jaki sposób Pan utrzymuje i wynagradza swoich sług?
  34. POSŁUCHAJ: Sprawy interesowe Kościoła. Cz.10: „byliście jedynym kościołem który mi udzielał pomocy materialnej” (28-09-2023)
    Kontynuowaliśmy rozważania podtematu o utrzymywaniu sług Prawdy i pomaganiu potrzebującym świętym na podstawie Filipian rozdziału 4 wersetów 15-18 – Czy zbór opłacał wydatki apostoła? O czym świadczy ich udzielanie apostołowi pomocy materialnej? Jak starał się to wynagradzać im apostoł? Komu powinniśmy pomagać finansowo?
  35. POSŁUCHAJ: Sprawy interesowe Kościoła. Cz.11: Ustanowiony przez zbory towarzyszem podróży (05-10-2023)
    Kończyliśmy rozważania podtematu o utrzymywaniu sług Prawdy i pomaganiu potrzebującym świętym na podstawie 2 Koryntian rozdziału 8 wersetów 18-24 – Jak słynąć we wszystkich zborach? Co zbór może w kwestii osób, które do niego przemawiają? Dlaczego? A w kwestii delegowania przedstawicieli do różnych rzeczy? Czy można i należy spodziewać się dobrej opinii u ludzi? Kiedy? Kim są apostołowie? Ilu ich jest?
  36. POSŁUCHAJ: Sprawy interesowe Kościoła. Cz.12: „Gdzie bowiem dwóch lub trzech się zgromadzi w imię moje, tam jestem pośród nich” (12-10-2023)
    Rozpoczęliśmy rozważania podtematu o sprawach odnoszących się do zebrań i karności na podstawie Ewangelii Mateusza rozdziału 18 wersetów 15-20 – Jaka jest procedura postępowania gdy mamy jakiś problem z innym członkiem zboru? Czemu taka, a nie inna? Jaka jest definicja zboru? Czemu Jezus jest wśród „dwóch, lub trzech” zgromadzających się w jego imieniu? W jaki sposób? Na czym polega to zgromadzanie się w jego imieniu? Jak to jest, że spełnione będą wszystkie ich prośby? Jak to jest, że mogą związywać i rozwiązywać sprawy na ziemi i w niebie?
  37. POSŁUCHAJ: Sprawy interesowe Kościoła. Cz.13: „Nie opuszczajmy przy tym wspólnych spotkań” (19-10-2023)
    Kontynuowaliśmy rozważania podtematu o sprawach odnoszących się do zebrań i karności na podstawie pierwszej części listu do Hebrajczyków rozdziału 10 wersetu 25 („Nie opuszczajmy przy tym wspólnych spotkań, co jest u niektórych w zwyczaju, lecz dodawajmy sobie otuchy, i to tym bardziej, im wyraźniej widać, że zbliża się ten Dzień”) – czy można opuszczać wspólne zebrania? czym jest zwyczaj? kiedy opuszczanie zebrań jest niegroźne, a kiedy groźne – dla duchowego życia? Jakie są korzyści wspólnych spotkań, a jakie niekorzyści z ich opuszczania? Jakie są zadania zboru? W jakim celu się zgromadzamy? Na czym polega „trzymanie niechwiejącego się wyznania nadziei”? Jakie starania powinniśmy wykazywać w stosunku do innych członków zboru?
  38. POSŁUCHAJ: Sprawy interesowe Kościoła. Cz.14: „tym bardziej, im lepiej widzicie, że się ten dzień przybliża” (26-10-2023)
    Kontynuowaliśmy rozważania listu do Hebrajczyków rozdziału 10 wersetu 25 („Nie opuszczajmy przy tym wspólnych spotkań, co jest u niektórych w zwyczaju, lecz dodawajmy sobie otuchy, i to tym bardziej, im wyraźniej widać, że zbliża się ten Dzień”) – skupiając się na zidentyfikowaniu o jaki dzień chodzi? dlaczego? – i czy jest tylko jedna właściwa odpowiedź na to pytanie, czy też może więcej?
  39. POSŁUCHAJ: Posłannictwo względem świata. Cz.1: Czy zadaniem Kościoła jest nawrócenie świata? (02-11-2023)
    Pierwszą częścią posłannictwa Kościoła względem innych jest dawanie światu świadectwa odnośnie grzechu, sprawiedliwości i mającego nastąpić sądu. Na tym zebraniu rozważaliśmy myśli wstępne do tego tematu – w ramach których zastanawialiśmy się nad tym, czy zadaniem kościoła nie jest, lub nie powinno być nawrócenie świata? Jeśli tak, to dlaczego się nie udało? Jeśli nie – to dlaczego nie? Co Jezus i proroctwa mówili na ten temat? Oraz co ma wspólnego z tym Eliasz?
  40. POSŁUCHAJ: Posłannictwo względem świata. Cz.2: „Wy jesteście solą ziemi…” (09-11-2023)
    Na tym zebraniu zastanawialiśmy się nad ewangelią Mateusza rozdziałem 5 wersetem 13: „Wy jesteście solą ziemi. Jeżeli sól utraci swój smak, czym ją posolić? Na nic się już nie zda tylko na wyrzucenie precz, żeby była podeptana przez ludzi.” – szczególnie zaś nad tym: kim są owi „wy”? jak być jednym z nich? czemu są oni solą? jakie właściwości ma sól – zarówno fizyczne, jak i w przełożeniu symbolicznym? czy jest jakiś użytek dla niej po zwietrzeniu? czy może powrócić jej moc/smak?
  41. POSŁUCHAJ: Posłannictwo względem świata. Cz.3 „Wy jesteście światłością świata…” (16-11-2023)
    Na tym zebraniu zastanawialiśmy się nad ewangelią Mateusza rozdziałem 5 – i pierwszą częścią wersetu 14: „Wy jesteście światłością świata; nie może się ukryć miasto położone na górze.” – szczególnie zaś nad tym: kim są owi „wy”? czemu są światłością? komu będą świecić? kiedy? jakie są właściwości światła? do czego ono się przydaje? w jaki sposób Jezus oddziałuje przy pomocy światła?
  42. POSŁUCHAJ: Posłannictwo względem świata. Cz.4 „Nie może się ukryć miasto położone na górze” (23-11-2023)
    Na tym zebraniu zastanawialiśmy się nad ewangelią Mateusza rozdziałem 5 – i drugą częścią wersetu 14: „Wy jesteście światłością świata; nie może się ukryć miasto położone na górze.” – szczególnie zaś nad tym: o jakie miasto chodzi? o jaką górę chodzi? czemu nie może się ukryć? a czemu nie powinno się ukrywać?
  43. POSŁUCHAJ: Posłannictwo względem świata. Cz.5 „Gdy zapala świecę, nie chowa jej pod korcem” (30-11-2023)
    Na tym zebraniu zastanawialiśmy się nad ewangelią Mateusza rozdziałem 5 – i pierwszą częścią wersetu 15: „Gdy ktoś zapala świecę, nie chowa jej pod korcem, ale stawia na świeczniku, aby świeciła wszystkim w domu.” – szczególnie zaś nad tym: o jaką świecę/lampę chodzi? o jaki dom? jaki korzec? jaki świecznik? czym właściwie jest korzec? czemu jest porównany z domem – co mają wspólnego, a czym się różnią? jak zachowuje się świeca pod korcem? jak sprawić, by świeca nie zgasła?
  44. POSŁUCHAJ: Posłannictwo względem świata. Cz.6 „…ale stawia na świeczniku, aby świeciła” (07-12-2023)
    Na tym zebraniu zastanawialiśmy się nad ewangelią Mateusza rozdziałem 5 – i drugą częścią wersetu 15: „Gdy ktoś zapala świecę, nie chowa jej pod korcem, ale stawia na świeczniku, aby świeciła wszystkim w domu.” – szczególnie zaś nad tym: o jaki świecznik chodzi i o jaki dom? jaki obraz Biblijny przywołuje w tym miejscu Jezus? komu ten świecznik świecił? czemu nie innym? jak był zbudowany? co przedstawiał? co przedstawiało jego światło? jakie były jego funkcje? kto o niego dbał, w jaki sposób, i co przedstawiały poszczególne czynności? jak to się ma do naszego tematu?
  45. POSŁUCHAJ: Posłannictwo względem świata. Cz.7 „…pozwólcie, aby wasza światłość świeciła” (14-12-2023)
    Na tym zebraniu zastanawialiśmy się nad ewangelią Mateusza rozdziałem 5 – i wersetem 16: „Tak samo wy pozwólcie, aby wasza światłość świeciła przed ludźmi, aby ujrzeli w was dobre rzeczy i chwalili waszego Ojca w niebie.” – szczególnie zaś nad tym: czy inni mają chwalić Boga za nasze dobre uczynki? za co mają Go chwalić? co niewidomi mogą odczuć ze światła i kiedy? co my możemy i powinniśmy w tej kwestii robić? jakie mogą być dobre skutki głoszenia komuś ewangelii, choćby on jej nie przyjmował? w jaki sposób można dłużej komuś świecić?
  46. POSŁUCHAJ: Posłannictwo względem świata. Cz.8: Ewangelia będzie głoszona na świadectwo (21-12-2023)
    Na tym zebraniu zastanawialiśmy się nad ewangelią Mateusza rozdziałem 24 – i wersetem 14: „A Ewangelia o królestwie będzie głoszona po całej ziemi na świadectwo dla wszystkich narodów. I wtedy nastąpi koniec.” – czym jest ewangelia? o jakim królestwie? gdzie będzie głoszona? komu? w jakim celu? jak to inaczej się określa? czy to już nastąpiło? w jaki sposób i jaka jest obecna sytuacja względem tego proroctwa? co w związku z tym miał robić Kościół i co mamy robić my?
  47. POSŁUCHAJ: Posłannictwo względem świata. Cz.9: Przekona co do grzechu, sprawiedliwości i sądu (28-12-2023)
    W ostatnim odcinku rozważań odnośnie posłannictwa Kościoła zastanawialiśmy się nad ewangelią Jana rozdziałem 16 wersetami 8-11: „(8) Gdy On przyjdzie, przekona świat co do grzechu, sprawiedliwości i sądu. (9) Co do grzechu, że nie wierzą we Mnie; (10) co do sprawiedliwości, że odchodzę do Ojca i już Mnie nie ujrzycie; (11) co do sądu, że książę tego świata został osądzony.” – gdy przyjdzie on – czyli kto, lub co? w jakim sensie przekona on świat w tych zakresach? czy mu się to uda, a jeśli tak, to kiedy? Jak przekona świat odnośnie grzechu? Dlaczego? Jak odnośnie sprawiedliwości? Dlaczego? Jak odnośnie sądu? Dlaczego?

linia podziału

George Fox

(http://www.badacz.org/kosciol/kosciol_filadelfia_fox.html)

George Fox (1624 – 1691)  zapoczątkował ruch Maluczkiego Stadka, który później rozpadł się na różne sekty o naturze fanatycznej, łącznie z Kwakrami. Szczególną prawdą jaką usłużył Kościołowi było to, iż prawdziwa religia składa się z miłości najwyższej do Boga i z miłości braterskiej do człowieka.

  1. POSŁUCHAJ: Biografia – cz.1 – Historia początku Kwakrów (04-01-2024)
    W pierwszym odcinku naszych rozważań czytaliśmy i rozmawialiśmy o kilku różnych źródłach z informacjami biograficznymi
  2. POSŁUCHAJ: Biografia – cz.2 – Główna nauka, jej kontekst i rezultaty jej głoszenia (11-01-2024)
    Czytaliśmy i rozmawialiśmy o kontekście historycznym w jakim Bóg pozwolił George’owi Fox’owi zrozumieć prawdę, którą następnie niestrudzenie głosił. Zastanawialiśmy się też nad jej treścią i zakresem, oraz rezultatami jej głoszenia – zarówno na przyjmujących ją, jak i na ich otoczenie.
  3. POSŁUCHAJ: Latitudinarianie – czyli czy nieważne kto w co wierzy, bo Bóg dba tylko o moralność? (18-01-2024)
    Ponieważ zapoznając się z naukami George’a Foxa napotkaliśmy na termin „latitudinarianie”, podczas tych rozważań przeczytaliśmy wpis z Wikipedii kim oni byli i na czym polegały ich poglądy, a następnie dosyć długo rozmawialiśmy jak to jest: czy faktycznie doktryny nie są istotne? czy do rozpoznawania prawdy wystarczy tylko sam ludzki rozum w połączeniu z duchem świętym? czy są jakieś doktryny w które niezbędnie trzeba wierzyć? jak traktować tych, którzy mają inne zdanie odnośnie prawdziwości jakichś nauk? co może pomóc w dochodzeniu do prawdy?
  4. POSŁUCHAJ: „Nie dyskutujcie o Bogu i Chrystusie, bądźcie im posłuszni” – czy tak? (25-01-2024)
    Przyglądamy się niektórym wypowiedziom George’a Foxa – i „na pierwszy ogień” zastanowiliśmy się nad jego postulatem: „Nie dyskutujcie o Bogu i Chrystusie, bądźcie im posłuszni” – kiedy jest to właściwa postawa, a kiedy nie? Czy Bóg i Chrystus życzą sobie by o nich dyskutowano? Na czym polega posłuszeństwo im? Co zawsze jest wolą Bożą? Na czym polega bojaźń Boża? Jak być świętym?
  5. POSŁUCHAJ: „Bóg dał każdemu taką cząstkę swego ducha, jaką może on pomieścić” – czy tak? (01-02-2024)
    Co w rzeczywistości jest ową cząstką? o jakim etapie rozwoju chrześcijanina tu (czyli: w jego wypowiedzi) jest mowa? czy (albo: kiedy) jego myśli są sensowne i wartościowe? w jakim kontekście były wypowiadane? czemu żaden z owych nauczycieli nie mógł mu pomóc? oraz zaczęliśmy rozważać kwestię w jaki sposób Bóg przemawiał kiedyś – i czy to się dziś zmieniło, czy też nie, a jeśli tak – to jak (ale o tym „jak” będziemy rozważać następnym razem).
  6. POSŁUCHAJ: W jaki sposób Jezus nas uczy? Przez „wewnętrzne oświecenie”, aniołów, czy ludzi? (09-02-2024)
    Kontynuując przyglądanie się niektórym wypowiedziom George’a Foxa – zajęliśmy się jego twierdzeniami o bezpośrednim uczeniu go przez Jezusa i nieodpowiedniości ludzkich nauczycieli. Zastanawialiśmy się nad tym czy, a jeśli tak, to kiedy mógł mieć w tym rację? Czy, a jeśli tak to kiedy – nie? Przyjrzeliśmy się niektórym zapisanym w Nowym Testamencie przypadkom uczenia ludzi przez Jezusa – jak to wyglądało i kto był wówczas nauczycielem? Zajrzeliśmy także do kilku wersetów zawierających opis sposobu zorganizowania tej kwestii dla Kościoła (a więc także i pośrednio nas).
  7. POSŁUCHAJ: Bóg dał objawienie Jezusowi, a on przez anioła, przez znaki, Janowi, a on Kościołowi (15-02-2024)
    Tym razem bezpośrednio kontynuowaliśmy nasze rozważania sprzed tygodnia – rozważając opisywaną przez Biblię drogę przekazywania Słowa Bożego – od Boga do nas, na podstawie Objawienia rozdziału 1 wersetu 1 (i kontekstu – „Objawienie Jezusa Chrystusa, które dał Mu Bóg, aby ukazać swym sługom, co musi stać się niebawem, a On wysławszy swojego anioła oznajmił przez niego za pomocą znaków słudze swojemu Janowi”). Jak wyglądała ta droga? W jaki sposób wyglądało to przekazywanie? Czemu tak, a nie inaczej? Na czym polegały owe znaki? Jaką funkcję pełnił tam Jan? Co mają do tego świeczniki, zbory, gwiazdy, i tym podobne symbole? Czemu one są podzielone? Co z tego dla nas wynika?
  8. POSŁUCHAJ: Jak rozpoznawać wodzów ludu Bożego? (22-02-2024)
    Tym razem zajęliśmy się podtematem odnośnie wodzów – nauczycieli wśród ludu Bożego: jak można rozpoznać, że oni są od Boga, i że podają Bożą prawdę. Jakie są ku temu wskaźniki? W oparciu o co można podjąć decyzję, że rozumiemy o kimś, że jest on wodzem od Pana? Jak podchodzić do nich? A jak do nauk jakie oni podają?

Zapraszamy do wspólnego rozważania w kolejnych tygodniach.