‚Pycha a pokora’ – spis treści

1. Pycha – wada widoczna u drugich lecz nie u siebie
   Rozpoczynając rozważania nad tematem pychy br. Barton wskazuje, ilustrując swe słowa przykładami, że choć jest to jego zdaniem najważniejszy przedmiot rozważań, to jednocześnie jest też jednym z najtrudniejszych do przedstawienia – a to między innymi dlatego, że ci, którzy potrzebują napomnienia w tym kierunku, są jednocześnie najmniej chętnymi do przyjęcia lub uwierzenia w to, że posiadają pychę, choć często widzą ją u innych.
2. Mylne pojęcia odnośnie natury i objawów pychy i pokory
   W kolejnych przykładach br. Barton wskazuje, że ci, którzy najbardziej potrzebują lekcji na temat pychy bywają najmniej chętnymi do uwierzenia, że jej potrzebują, oraz, że bardzo często przyjmuje się za objaw pokory coś, co nią nie jest, albo za pychę to, co też nią nie jest. Dodaje także, że aby posiąść pokorę, niezbędne jest uprzednie umiłowanie jej.

Różnice w wynikach pychy i pokory:

• Różnice: 1) otrzymywanie błogosławieństw
  Przez pozostałą część swego kazania br. B.H. Barton omawia czternaście różnic w wynikach/efektach jakie powoduje w nas pycha a jakie pokora. W tym odcinku – pierwsza z tych różnic: pycha pozbawia błogosławieństw, a pokora umożliwia otrzymanie wielu błogosławieństw.
• Różnice: 2) karanie od Pana
  Drugim wynikiem pychy będzie otrzymanie chłostania od Pana – byśmy w jakiś sposób mogli się jej pozbyć z naszych serc. Natomiast posiadając pokorę – można uniknąć tego karania.
• Różnice: 3) wtóra śmierć; 4) odczuwanie doświadczeń
  Trzecim skutkiem posiadania pychy jest doprowadzanie nas do wtórej śmierci, a pokory – ochrona przed nią. Czwartym efektem pychy jest powiększanie naszych obecnych doświadczeń, natomiast pokory – posiadanie w nich pokoju i radości.
• Różnice: 5) podejście do drobnostek; 6) stopniowy rozwój naszego usposobienia
  Piąte i szóste efekty pychy i pokory: pycha obraża się nawet najmniejszą rzeczą – pokora potrafi nie zwracać na nie uwagi; samolubstwo prowadzi do pychy, a pycha do bluźnierstwa oraz do braku poważania rodziców i innych osób, pokora zaś przed tym chroni.
• Różnice: 7) zauważanie sposobności do służby
  Następne wyniki pychy i pokory, na jakie zwraca uwagę br. Barton to: pycha powoduje utratę wielu sposobności do służby, pokora pomaga w ich zobaczeniu. Jest tak m.in. dlatego, ze pycha pożąda szybkich i widocznych rezultatów, zwracających uwagę na posiadającą ją osobę, a pokora jest cierpliwa i nie potrzebuje tego do kontynuacji swych wysiłków.
• Różnice: 8) wybór tematów; 9) przyjmowanie argumentów innych, 10) kłopoty i nieporozumienia
  Kolejnymi wynikami pychy i pokory jakie zostały omówione przez br. Bartona są: pycha nie pozwala mówcy swobodnie mówić i dyskutować o rzeczach potrzebnych do budowania i utwierdzania ludu Bożego, ponieważ każe mu zamiast tego wybierać tematy, które mogą przyczynić się do otrzymania przez niego większej chwały, pokora natomiast uczyni nas pożytecznymi. Pycha jest zaślepiająca – że my mamy słuszność, niezależnie od siły argumentów innych, pokora zachowuje od tego niebezpieczeństwa. Pycha wprowadza w różne kłopoty i nieporozumienia z drugimi – a pokora będzie usiłowała ich uniknąć.
• Różnice: 11) łaska od Boga i ludzi; 12) miłość od współbraci; 13) harmonia z duchem tego świata; 14) właściwa samoocena
  Ostatnie ze skutków pychy i pokory omówione przez br. Bartona to: pycha odgradza od łaski Bożej i od łaski Jego ludu – pokora pomaga nam je otrzymać; pycha pozbawia miłości od współbraci, pokora jest źródłem wielu radości; pycha prowadzi do coraz większej harmonii z duchem tego świata, pokora nas od niego odgradza; pycha pobudza do myślenia, że jesteśmy ważniejsi niż inni, a pokora czyni nas wdzięcznym za to co otrzymaliśmy.