Kontynuujemy zastanowienie odnośnie właściwości ciał istot duchowych, czyli tego jakie są duchowe istoty? jakie są ich możliwości? i jakimi prawami się rządzą? W poprzednim odcinku wskazaliśmy, że po pierwsze one mogą być i często są obecne, lecz niewidzialne.

Po drugie, mogą one przyjmować ludzkie ciała i ukazywać się jako ludzie (co jest nazywane także „materializacją”).

Przedludzki Jezus i dwaj aniołowie ukazali się w ten sposób Abrahamowi, który kazał przygotować dla nich wieczerzę, a oni ją spożyli. Z początku Abraham sądził, że są to trzej mężczyźni. Dopiero gdy mieli odejść, spostrzegł, iż jednym z nich jest przedludzki Jezus, a dwaj pozostali to aniołowie, którzy potem udali się do Sodomy aby ocalić Lota (1 Mojżeszowa cały rozdział 18, przywołamy tylko wersety 1, 2 i 22: „(1) Potem ukazał mu się Jahwe pod dębami Mamrego, gdy on siedział u wejścia do namiotu w najgorętszej porze dnia. (2) Kiedy podniósł oczy, ujrzał trzech mężów, którzy zatrzymali się blisko niego. Skoro tylko ich spostrzegł, wybiegł im naprzeciw od wejścia do namiotu i pokłonił się aż do ziemi. (…) (22) A ci mężowie odeszli stamtąd i udali się w kierunku Sodomy, Abraham zaś w dalszym ciągu stał przed Jahwe” – nawiasem mówiąc nie widział samego Boga, lecz jego szaliacha – pełnomocnika, reprezentanta, którym był przedludzki Jezus, ponieważ „Boga nikt nigdy nie widział” – jak mówią ewangelia Jana rozdział 1 werset 18 i 1 Jana rozdział 4 werset 12 – szersze wytłumaczenie tego tematu jest w artykule „Szaliach – posłaniec Boży”).

Anioł ukazał się Gedeonowi jako mężczyzna, lecz wkrótce dał mu się poznać (Sędziów rozdział 6 wersety 11-22, przywołamy tylko wersety 21 i 22: „(21) Wtedy Anioł PANA wyciągnął laskę, którą trzymał w ręce, i dotknął jej końcem mięsa i przaśników. Gdy tylko to zrobił, ze skały strzelił ogień i strawił mięso wraz z przaśnikami. A potem Anioł PANA zniknął mu sprzed oczu. (22) Gdy Gedeon pojął, że to był Anioł PANA, wykrzyknął: Ach, mój Wszechmocny PANIE, przecież ja twarzą w twarz oglądałem Anioła PANA!”).

Anioł zjawił się też u rodziców Samsona, którzy sądzili, że jest to jakiś człowiek. Dopiero gdy w płomieniu z ołtarza wstąpił do nieba, zrozumieli, kim był w istocie (Sędziów cały rozdział 13, przywołamy tylko wersety 9, 10, 20 i 21: „(9) I Bóg wysłuchał modlitwy Manoacha. Anioł Boży ponownie przyszedł do kobiety, kiedy przebywała na polu. Nie było przy niej jej męża Manoacha. (10) Dlatego kobieta szybko pobiegła, by przekazać mu wiadomość: „Znowu ukazał mi się ten tajemniczy człowiek, który przybył do mnie tamtego dnia!” (…) (20) kiedy płomień ołtarza wzniósł się ku niebu, w tym płomieniu uniósł się również anioł PANA. Widząc to, Manoach i jego żona padli twarzami na ziemię. (21) Odtąd anioł PANA nie objawił się już więcej Manoachowi ani jego żonie. Wtedy Manoach zrozumiał, że był to anioł PANA”).

Hebrajczyków rozdział 13 werset 2: „Nie zapominajcie przyjmowania gości, albowiem przez to niektórzy nie wiedząc przyjęli Anioły”.

Ich materializacja (i dematerializacja) może być natychmiastowa. Przykładowo:

• Gdy narodził się Jezus, na pobliskich polach przebywali pasterze, którym najpierw ukazał się im jeden anioł, a potem całe ich zastępy: „(13) I natychmiast pojawiły się obok anioła zastępy wojsk niebieskich. Wielbiły one Boga słowami: (14) Chwała na wysokościach Bogu, a na ziemi pokój ludziom Jemu miłym” (ewangelia Łukasza rozdział 2 werset 13).
• Gdy anioł skończył rozmawiać z Gedeonem, nagle znikł sprzed jego oczu: „Następnie anioł Jahwe wyciągnął koniec laski, którą miał w swej ręce, i dotknął nim mięsa i przaśników. I oto ogień wzniósł się ze skały i strawił mięso i przaśniki. Anioł Jahwe zaś zniknął sprzed jego oczu.” (Sędziów rozdział 6 werset 21).

W swych zmaterializowanych ciałach mogą wykonywać wszystko to, co normalni ludzie – na przykład:

1. spożywać posiłki:
   • 1 Mojżeszowa rozdział 18 werset 8, gdzie jest interesujący nas fragment wizyty aniołów u Abrahama, dla kontekstu, od wersetu 4, który zaczyna się od słów Abrahama do aniołów: „(4) Przyniosę trochę wody, wy zaś raczcie obmyć sobie nogi, a potem odpocznijcie pod drzewami. (5) Ja zaś pójdę wziąć nieco chleba, abyście się pokrzepili, zanim pójdziecie dalej, skoro przechodzicie koło sługi waszego. A oni mu rzekli: Uczyń tak, jak powiedziałeś. (6) Abraham poszedł więc spiesznie do namiotu Sary i rzekł: Prędko zaczyń ciasto z trzech miar najczystszej mąki i zrób podpłomyki. (7) Potem Abraham podążył do trzody i wybrawszy tłuste i piękne cielę dał je słudze, aby ten szybko je przyrządził. (8) Po czym, wziąwszy twaróg, mleko i przyrządzone cielę, postawił przed nimi, a gdy oni jedli, stał przed nimi pod drzewem”;
   • 1 Mojżeszowa rozdział 19 werset 3, dla kontekstu od wersetu 1: „(1) Pod wieczór przyszli dwaj aniołowie do Sodomy, a Lot siedział w bramie Sodomy. Gdy ich Lot ujrzał, powstał, by wyjść na ich spotkanie, i pokłonił się aż do ziemi, (2) I rzekł: Proszę, panowie moi, wstąpcie do domu sługi waszego i przenocujcie. Umyjcie nogi wasze, a wczesnym rankiem wstaniecie i możecie pójść drogą swoją. I odpowiedzieli: Nie, będziemy nocowali na dworze. (3) Lecz on bardzo nalegał na nich; wstąpili więc do niego i weszli do domu jego. A on wyprawił im ucztę, upiekł przaśniki i jedli”;
2. dotykać ludzi:
   • 1 Mojżeszowa rozdział 19 werset 10: „Ale owi mężowie wysunęli ręce swoje i wciągnęli Lota do domu, a drzwi zamknęli”;
3. rozmawiać z ludźmi (mówił o tym prawie każdy z przywołanych przykładów, więc nie będziemy tego powtarzać);
4. a nawet płodzić dzieci z ludźmi:
   • 1 Mojżeszowa rozdział 6 werset 4: „A w tych i późniejszych czasach, gdy synowie Boży współżyli z córkami ludzkimi, a one im rodziły, na ziemi żyli olbrzymi. Byli to siłacze, którzy w tych dawnych czasach cieszyli się sławą”.

Choć jednocześnie nie odbiera to im możliwości czynienia rzeczy niedostępnych ludziom, np.:

• 1 Mojżeszowa rozdział 19 werset 11: „Natomiast mężczyzn, którzy byli przy drzwiach do domu, od najmłodszego do najstarszego porazili ślepotą, tak że nie mogli znaleźć drzwi”;
• Sędziów rozdział 6 werset 21: „Wtedy Anioł PANA wyciągnął laskę, którą trzymał w ręce, i dotknął jej końcem mięsa i przaśników. Gdy tylko to zrobił, ze skały strzelił ogień i strawił mięso wraz z przaśnikami. A potem Anioł PANA zniknął mu sprzed oczu.”
• 1 Mojżeszowa rozdział 18 wersety 12-15: „(12) Dlatego roześmiała się w myślach: Teraz, gdy jestem stara, mam doświadczać rozkoszy? Mój mąż również jest stary! (13) Wtedy PAN zwrócił się do Abrahama: Dlaczego Sara śmieje się i pyta: Czy naprawdę mogłabym urodzić dziecko, skoro jestem tak stara? (14) Czy jest coś niemożliwego dla PANA? Wrócę do ciebie za rok o tej porze, a Sara będzie miała syna. (15) Sara przelękła się: Nie śmiałam się! — zaprzeczyła. Ale on powtórzył: A jednak się śmiałaś”.