Ostatnią, siódmą, z cech literackiego stylu Biblii, jaką omówimy, jest fakt, że ta cudowna literatura dodatkowo działa według zasad liczbowania biblijnego. Liczbowanie biblijne możliwe jest dlatego, że litery hebrajskie, aramejskie i greckie są jednocześnie liczbami. Dzięki temu wskazują wielokrotności stale powtarzającej się liczby 7, obecnej w sumie liter biblijnych zdań, akapitów, części, podziałów i ksiąg – każda z nich sama w sobie i w relacji do innych ksiąg. W podobny sposób występują złożone wielokrotności innych liczb, np. 9, 11, 13, 17, 19. Poprzez tak zwane „liczbowanie sąsiednie” zwraca ona także uwagę na błędy interpretacji, jakie Bóg przewidział, że miały powstać.

Pomimo tej wielkiej złożoności liczbowań z różnych punktów widzenia, Biblię czyta się bardzo płynnie, tak jak gdyby u jej podstaw nie było żadnego liczbowego wzoru. Na przykład ewangelię Mateusza rozdziały 1 i 2 oraz ewangelię Marka rozdział 16, łącznie ze spornymi wersetami 8-20, czyta się tak płynnie, że czymś niemożliwym może wydawać się fakt, że wzdłuż i wszerz tych fragmentów biegną układy siódemek i ich wielokrotności. To samo dotyczy także każdego innego fragmentu Biblii!

Ponieważ liczbowanie biblijne samo w sobie jest niezmiernie ciekawym tematem, planujemy zająć się nim w oddzielnych seriach, jednak, aby zainteresować Was tym tematem przygotowaliśmy specjalną prezentację ukazującą w jaki sposób to liczbowanie jest obecne w pierwszym zdaniu Biblii, które w dosłownym tłumaczeniu z języka hebrajskiego brzmi: „Na początku stworzył Bóg to niebo i tą ziemię”.

Autor: br. P.O.

Zapewne nie są to wszystkie sposoby na jakie liczba 7 i jej wielokrotności są ukryte w tym wersecie, gdyż co jakiś czas odkrywane są kolejne z nich.

Szansa na to, iż taka konstrukcja tego zdania to zwykły przypadek jest tak niesamowicie mała, że wręcz nieprawdopodobna (w pewnym momencie ktoś obliczył, że przy znanych wówczas sposobach na jaki widać było liczbę 7 w owym wersecie, szansa iż jest to przypadek wynosi 1 do 33.000.000.000.000.000.000 [jeden do 33 trylionów]). Gdy ponadto zauważy się, że analogicznie skonstruowane są WSZYSTKIE INNE spójne fragmenty Biblii (niekoniecznie pojedyncze wersety, czasem całe historie, lub np. rodowody, tak jak np. w ewangelii Mateusza rozdziale 1 wersetach 1-11), każda księga jako całość, oraz cała Biblia, to wątpienie w jej Boskie autorstwo staje się wręcz nie do pomyślenia.

Osiągnięcie tak zdumiewających matematycznych rezultatów i jednoczesne wyrażenie ich najwyższą formą światowej literatury pod każdym względem jest unikalnym osiągnięciem literackim. Dlatego nie wahamy się przypisać Biblii palmy pierwszeństwa jako literaturze. Jest to imponujący dowód jej Boskiego Źródła i Autorstwa.

Dla zainteresowanych – w wykładzie jaki zamieszczamy poniżej mówca (br. Janusz Spadziński) opowiada o historii odkrycia liczbowania Biblijnego, o życiorysie jego odkrywcy oraz omawia wspomniany powyżej sposób w jaki liczbę 7 widać także w Nowym Testamencie, na przykładzie życiorysu Jezusa zawartego w 1 rozdziale ewangelii Mateusza.

„Co matematyk zobaczył w Biblii? Historia Iwana Panina”

(Film opublikowany przez „Badaczy Biblii”)