Pismo Święte oznajmia, że wszystkie rzeczy zostały stworzone dla przyjemności Boga – i po to by przynieść mu chwałę – (jak mówi Objawienie świętego Jana rozdział 4 werset 11: „Godzien jesteś, Panie i Boże nasz, odebrać chwałę i cześć, i moc, bo Ty stworzyłeś wszystko, a z woli Twojej istniało to i zostało stworzone”) – przy czym nie chodzi o jakąś samolubną przyjemność – lecz chodzi o przyjemność płynącą z udzielania błogosławieństw i wykorzystywania przymiotów Jego chwalebnej istoty. Choć w trakcie realizowania swych dobrych planów Bóg do czasu pozwala złu i czyniącym zło na aktywne działanie, to nie czyni tego przez wzgląd na zło lub sprzymierzenie się z grzechem, one nie sprawiają mu żadnej przyjemności. Oświadcza On bowiem, że „nie kocha się w nieprawości” (jak oddaje to Psalm 5 werset 5 w tłumaczeniu Biblii Gdańskiej – a przekład Biblii Tysiąclecia w tym samym wersecie mówi: „Ty nie jesteś Bogiem, któremu miła nieprawość”).

Mimo, iż Bóg jest przeciwny złu pod każdym względem, to dozwala na nie (tj. nie przeszkadza złu) do czasu, ponieważ w swej mądrości widzi On, że w ten sposób może być udzielona Jego stworzeniom trwała i cenna lekcja.