Gdy tylko rzeczywiste korzyści i skutki wypływające z okupu zostaną właściwie zrozumiane, wszystkie zastrzeżenia co do jego powszechnego zastosowania muszą zniknąć. “Okup za wszystkich” złożony przez “człowieka Jezusa Chrystusa” nie daje ani nie gwarantuje żadnemu człowiekowi wiecznego życia czy też błogosławieństw, ale zapewnia każdemu człowiekowi jeszcze jedną sposobność, czyli próbę otrzymania życia wiecznego [warto tu zauważyć, że choć będzie to druga próba dla ludzkości, będzie to jednocześnie pierwsza indywidualna, osobista próba dla poszczególnych członków rodzaju ludzkiego – bo w pierwszej próbie dla ludzkości, całą ludzkość reprezentowali Adam i Ewa – i upadli] – Jeremiasza rozdział 31 wersety 29 i 30: „(29) W tych dniach nie będą już mówili: Ojcowie jedli cierpkie grona, a synom ścierpły za to zęby. (30) Każdy poniesie śmierć za własną winę. Zęby ścierpną temu, kto spożyje cierpkie grona!”.

Pierwsza próba człowieka, której wynikiem była utrata błogosławieństw pierwotnie nadanych, zmienia się w istocie w błogosławieństwo doświadczenia dla wiernych dzięki przewidzianemu przez Boga okupowi. Jednak fakt, że przez okup ludzie zostali uwolnieni od pierwszej kary, nie gwarantuje, że nie okażą się nieposłusznymi, gdy zostaną poddani osobistej próbie w celu otrzymania życia wiecznego, a bez posłuszeństwa nikt nie będzie mógł żyć wiecznie.

Człowiek na skutek obecnego doświadczenia grzechu i gorzkiej za niego kary będzie w pełni ostrzeżony, zanim w wyniku okupu otrzyma drugą, indywidualną próbę pod okiem i kontrolą Tego, który go tak umiłował, że dał za niego swoje życie. On nie chce, by ktokolwiek zginął, lecz chce, by wszyscy nawrócili się do Boga i żyli. Możemy być pewni, że tylko ci, którzy dobrowolnie odmówią posłuszeństwa, poniosą karę w wyniku drugiej próby. Tą karą będzie wtóra śmierć – śmierć taka sama jak ta pierwsza, Adamowa, lecz od której nie będzie możliwości odkupienia, ponieważ nie byłoby sensowne ponowne składanie okupu i przeprowadzanie kolejnej takiej samej próby dla tych, którzy w najkorzystniejszym z możliwych warunkach świadomie i dobrowolnie odmówią posłuszeństwa. Wszyscy bowiem w pełni zrozumieją i zaznają zarówno dobra, jak i zła. Wszyscy staną się świadkami dobroci i miłości Bożej, i doznają ich. W tych najbardziej sprzyjających warunkach wszyscy przejdą pełną, sprawiedliwą, indywidualną próbę osiągnięcia życia. O więcej nie można prosić i więcej nie zostanie udzielone. Ta próba zadecyduje na zawsze, kto okazałby się sprawiedliwym i świętym w tysiącu innych prób, ona też określi, kto w obliczu tysiąca prób nadal okazałby się niesprawiedliwym, bezbożnym i plugawym.

Druga możliwość próby mającej zapewnić życie, udzielona w dokładnie takich samych okolicznościach byłaby bezużyteczna. Lecz chociaż warunki, w których znajdą się doświadczane istoty, będą inne, przyjaźniejsze, to wymagania stawiane w ich osobistych próbach prowadzących do uzyskania życia będą takie same jak w próbie Adamowej. Prawo Boże pozostanie takie samo, ono się nie zmienia. Zawsze będzie powtarzać: “dusza, która grzeszy, ta umrze”, a warunki człowieka, jeśli bierze się pod uwagę otoczenie, nie będą bardziej przyjazne, niż były w Edenie – ale cała różnica dotyczyć będzie wzbogaconego poznania. Doświadczenie zła przeciwstawione doświadczeniu dobra, którego przybędzie każdemu człowiekowi w czasie próby przyszłego wieku, będzie stanowić tę przewagę drugiej próby i dlatego jej wyniki będą się znacznie różnić od wyników pierwszej. (Więcej na ten temat można znaleźć w serii „Dlaczego kochający Bóg dozwolił na zło?”)

Dlatego też Bóg w swej mądrości i miłości dostarczył “okup za wszystkich” i tym samym zapewnił wszystkim dobrodziejstwo nowej próby. Nie można wyobrazić sobie łaskawszej próby ani korzystniejszego prawa i bardziej sprzyjających warunków czy okoliczności, które mogłyby stanowić powód do przygotowania jeszcze jednego okupu dla kogokolwiek, w celu podjęcia następnej próby, po Wieku Tysiąclecia.