Paweł powiada, że pierwszy człowiek (który był wzorem tego, czym będzie ludzkość, gdy uzyska doskonałość) był z ziemi, ziemski. Jego potomstwo (z wyjątkiem Kościoła Wieku Ewangelii, gdy ten zmartwychwstanie) nadal będzie ziemskie, ludzkie, przystosowane do warunków ziemskich

• 1 Koryntian rozdział 15 wersety 38 i 44: „(38) Ale Bóg daje mu ciało, jakie chce, a każdemu z nasion właściwe jemu ciało. (44) Sieje się ciało cielesne, bywa wzbudzone ciało duchowe. Jeżeli jest ciało cielesne, to jest także ciało duchowe”.

Dawid oznajmia, że człowiek był stworzony tylko trochę niższym niż aniołowie, ukoronowany chwałą, czcią i zwierzchnictwem:

• Psalm 8 wersety 5-9: „(5) Czym jest człowiek, że o nim pamiętasz, i czym śmiertelnik, że troszczysz się o niego? (6) Uczyniłeś go niewiele mniejszym od aniołów, chwałą i czcią go ukoronowałeś. (7) Ustanowiłeś go nad dziełami rąk Twoich, wszystko poddałeś pod jego stopy: (8) wszystkie owce i bydło, a także dzikie zwierzęta, (9) ptactwo powietrzne i ryby morskie, wędrujące szlakami mórz”.

Apostoł Piotr, nasz Pan i wszyscy prorocy od początku świata ogłaszali, że rodzaj ludzki odzyska pierwotną doskonałość i znowu będzie miał zwierzchnictwo nad ziemią, jakie miał jego przedstawiciel Adam:

• Dzieje Apostolskie rozdział 3 wersety 19-21: „(19) Pokutujcie więc i nawróćcie się, aby grzechy wasze zostały zgładzone, (20) aby nadeszły od Pana dni ochłody, aby też posłał wam zapowiedzianego Mesjasza, Jezusa, (21) którego niebo musi zatrzymać aż do czasu odnowienia [restytucji – powrotu do stanu pierwotnego] wszystkich rzeczy, co od wieków przepowiedział Bóg przez usta swoich świętych proroków”.

Taki więc jest dział człowieka, jaki Bóg dla niego wybrał. Jak chwalebny jest ów dział! Zamknij na chwilę oczy na nieszczęście i niedolę, degradację i smutek, jakie jeszcze przeważają z powodu grzechu i wyobraź sobie chwałę doskonałej ziemi: Żadna plama grzechu nie niszczy harmonii i pokoju doskonałego społeczeństwa ani żadna gorzka myśl czy nieżyczliwe spojrzenie lub słowo. Miłość tryska z każdego serca i znajduje odzew w każdym sercu. Każdy czyn nosi znamię życzliwości. Chorób już więcej nie będzie ani bólu, ani cierpienia, ani jakichkolwiek oznak skażenia – nawet obawy przed nimi nie będzie. Pomyśl o znanym Ci uosobieniu względnego zdrowia i piękna ludzkich kształtów i rysów, i wiedz, że urok doskonałych ludzi przekroczy najśmielsze marzenia. Wewnętrzna czystość oraz umysłowa i moralna doskonałość zaznaczą się chwałą na każdym promiennym obliczu. Takie będzie społeczeństwo ziemi. Ustanie płacz, a łzy wszystkich pogrążonych w smutku zostaną otarte, kiedy dzieło zmartwychwstania będzie w pełni urzeczywistnione:

• Objawienie rozdział 21 werset 4: „I otrze z ich oczu wszelką łzę, a śmierci już nie będzie. Ani żałoby, ni krzyku, ni trudu już nie będzie, bo pierwsze rzeczy przeminęły”.

Zmiana ta dotyczyć będzie wyłącznie społeczności ludzkiej. Pamiętajmy, że ziemia, która była stworzona „na mieszkanie” dla tego rodzaju istot, będzie dla nich odpowiednim i przyjemnym miejscem, co było zobrazowane w rajskim ogrodzie Eden, w którym przebywał pierwszy przedstawiciel ludzkości. Raj zostanie przywrócony. Ziemia nie będzie już więcej rodzić cierni i ostów – nie będzie wymagać pracy w pocie czoła, w celu zdobycia chleba – lecz „ziemia wyda [z łatwością i w sposób naturalny] swój plon”:

• Ezechiela rozdział 34 werset 27: „Drzewo polne da swój owoc i ziemia wyda swój plon. Będą bezpieczni na swojej ziemi. Poznają, że Ja jestem Jahwe, gdy złamię drążki ich jarzma i uwolnię ich z ręki tych, którzy ich ujarzmili”;

„Pustynia zakwitnie jak róża”:

• Izajasza rozdział 35 wersety 1 i 2: „(1) Będzie się weselić z tego pustkowie i spieczona ziemia, pustynia rozraduje się i zakwitnie jak róża. (2) Bujnie zakwitnie i rozweseli się w radości i wśród okrzyków. Chwała Libanu będzie jej dana, ozdoba Karmelu i Szaronu. Ujrzą chwałę PANA i wspaniałość naszego Boga”.

Niższe stworzenia zwierzęce będą doskonałymi, chętnymi i posłusznymi sługami. Natura w całej swej sympatycznej różnorodności będzie z każdej strony pobudzać człowieka do poszukiwania i poznawania chwały, mocy i miłości Boga, a umysł i serce odnajdą w Nim radość.

Powszechne dzisiaj, niespokojne pragnienie czegoś nowego jest nienaturalne, nienormalne, spowodowane niedoskonałością oraz niezadowalającym otoczeniem. Niespokojne pożądanie czegoś nowego nie jest cechą podobieństwa do Boga. Dla Boga przeważnie wszystko jest stare i cieszy się On najbardziej z tych rzeczy, które są stare i doskonałe. Tak też będzie z człowiekiem, gdy stanie się znów obrazem Boga. Doskonały człowiek nie będzie znał ani w pełni oceniał, a tym samym nie będzie pragnął, chwały duchowych istot, z powodu różnicy natur, tak jak ryby i ptaki z tych samych względów są zadowolone ze swoich natur i warunków, w jakich żyją. Człowiek tak będzie pochłonięty i oczarowany otaczającą go chwałą ziemskiego bytu, że nie będzie pragnął ani przedkładał innej natury czy warunków ponad posiadane.

Doświadczenia Kościoła są tego dobrą ilustracją – ewangelia Marka rozdział 10 werset 23: „Wówczas Jezus spojrzał wokoło i rzekł do swoich uczniów: Jak trudno jest bogatym wejść do królestwa Bożego”. Te nieliczne dobra, jakie ludzie posiadają w obecnych czasach panowania zła i śmierci, już tak zniewalają ludzką naturę, iż potrzebna im była szczególna pomoc od Boga, aby wzrok i cel opierać niewzruszenie na duchowych obietnicach, tym bardziej więc trudne byłoby to w czasie, gdy wszyscy będą posiadali wiele dóbr tego świata.