Choć wcześniej wskazaliśmy na różnego rodzaju potrzeby, jakie powinny zostać zaspokojone poprzez zebrania, to jednak bardziej szczegółowo opisaliśmy tylko to ostatnie – „Zebranie Świadectw”, które nawiasem mówiąc, uważamy za najważniejsze ze wszystkich, ponieważ jest to zebranie przynoszące największą pomoc w rozwoju duchowym.

Spójrzmy teraz pokrótce, jakie zasady właściwe byłyby dla innych zebrań. Różnić się one będą w zależności od okoliczności, warunków i liczby zgromadzających się. Gdyby liczba ta stanowiła około 50 osób, a niektórzy z tej liczby byliby szczególnie uzdolnieni do publicznego przemawiania i jasnego wykładania Prawdy, to naszym zdaniem jeden wykład lub kazanie na tydzień byłoby z reguły bardzo korzystne, szczególnie, jeżeli na zebranie mogliby zostać zaproszeni przyjaciele, sąsiedzi lub inni.

Jeżeli jednak opatrzność Pańska zrządziła, że nie ma w zgromadzeniu nikogo, kto by był szczególnie uzdolniony do zwięzłego, logicznego, rozumnego przedstawienia jakiegoś zagadnienia Pisma Świętego w formie wykładu, to sądzimy, że byłoby lepiej nie próbować tej formy zebrań albo podzielić czas między kilku braci posiadających pewną zdolność zwięzłego przedstawienia tematu z Pisma Świętego; temat niech będzie jeden, a mówcy niech kolejno przedstawią swoje myśli. Albo tacy starsi mogliby się zamieniać: jeden w jedną niedzielę, drugi w następną lub dwóch w jedną niedzielę, a dwóch w następną itd. Okazuje się, że najważniejsze potrzeby całego zgromadzenia są najlepiej zaspokajane przez wyłonienie i danie takich sposobności wszystkim braciom, proporcjonalnie do ich zdolności, przy czym zawsze należy pamiętać, że zdecydowanie głównymi wymogami są pokora i dobre zrozumienie Prawdy, a nie kwiecistość wymowy czy oratorstwo.

Lecz zebraniem najważniejszym i naszym zdaniem – najowocniejszym, następnym po opisanym wyżej zebraniu uduchowiającym, jest to, w którym bierze udział całe zgromadzenie wierzących, a przewodniczący czy prowadzący zmienia się co jakiś czas. Przedmiotem dyskusji na tych zebraniach (nazywany przez nas Zebraniami Badań Tematycznych, albo Badaniami Tematycznymi) może być albo jakiś temat, artykuł, albo tekst z Pisma Świętego, a przewodniczący, uprzednio zapoznawszy się z tym przedmiotem, powinien być upoważniony do podzielenia go między braci poprzez wyznaczenie im, o ile to możliwe, części danego tematu z (przynajmniej) tygodniowym wyprzedzeniem, po to by mogli przyjść na zebranie przygotowani do wypowiedzi stosownie do przydzielonej im części, tak by w ciągu kilku, kilkunastu minut zsumowali wszystkim obecnym to, co udało im się znaleźć w sprawie owej części tematu, oraz przekazali własne zdanie w tej sprawie.

Ci główni uczestnicy badania na dany temat (może być ich dwóch, sześciu albo więcej, stosownie do liczby osób zdolnych, wielkości zgromadzenia i ważności przedmiotu), znajdą wydatną pomoc w Bibliach z odnośnikami, skorowidzach, spisach tematów, konkordancjach, Internecie i różnych programach i aplikacjach jakie zostały w tym celu przygotowane. Powinni oni przedstawić temat albo własnymi słowami, albo odszukać stosowne fragmenty odnoszące się do niego w wybranych przez siebie podręcznikach biblijnych, którym dany Zbór ufa, że właściwie przedstawiają temat, i odczytać je. Jedne podręczniki nadają się do tego lepiej, inne gorzej – skoro będą badane, rozważane w świetle Pisma Świętego, to w miarę rozważań Zbór będzie mógł zauważyć, czy warto kontynuować dany podręcznik, czy jednak okazuje się on nie być zgodny z tym, co mówi Biblia, i warto zmienić go na inny.

W naszym Zborze za wyjątkowo wartościowe podręczniki uważamy serię p.t. „Wykłady Pisma Świętego”, w tym – naszym zdaniem – szczególnie dobrym przy rozpoczynaniu badania Biblii za pomocą podręczników jest pierwszy tom tej serii, p.t. „Boski Plan Wieków” (link do wersji PDF: http://zborbielawa.pl/wp-content/uploads/2016/11/Boski_Plan_Wiekow-1.pdf, na życzenie możemy też przesłać jego wersję papierową), ale ten rodzaj badań pozwala osiągnąć korzystne rezultaty przy stosowaniu dowolnych, wyznaniowych bądź nie wyznaniowych, podręczników.

„Bereańskie” pytania do przemyślenia i rozważenia w związku z dzisiejszym odcinkiem. Pytania oznaczone gwiazdką nie są ujęte w powyższym tekście.

1) Co już rozważyliśmy a nad czym obecnie będziemy się zastanawiać?
2) Jak często byłoby korzystne mieć kazania w przypadku zboru liczącego około 50 osób?
3) Pod jakim warunkiem taki rodzaj zebrania byłby szczególnie korzystny?
4*) Dlaczego taka częstotliwość kazań dla akurat około 50 członków zboru?
5*) A co gdyby było 10, lub 500 członków zboru?
6) Co zrobić, gdy w zgromadzeniu nie ma braci zdolnych do mówienia wykładów?
7) Jaka jest ogólna zasada jaką powinniśmy się kierować?
8) Czego przede wszystkim należy wymagać od mówiących wykłady?
9) Jaki rodzaj zebrania jest najważniejszy i najowocniejszy po zebraniu uduchawiającym? (i jaką nazwę moglibyśmy mu nadać?)
10) Co powinno być przedmiotem dyskusji na tego typu zebraniach?
11) W jaki sposób powinno wyglądać podzielenie tematu do badania?
12) W jaki sposób powinno wyglądać przygotowanie się uczestników do badania?
13) Jakie podręczniki nadawałyby się do stosowania w badaniach w naszej społeczności/Zborze?