Trzeba jednak zwrócić uwagę na to, że grzech zawsze jest złem, lecz zło nie zawsze jest grzechem.

Trzęsienie ziemi, pożar, powódź lub epidemia są klęskami, złem, lecz nie grzechem. Wyraz zło występujący w tych wersetach znaczy klęski. To samo słowo hebrajskie zostało przetłumaczone na zło, utrapienie, nieszczęście itp. w następujących wersetach:

Psalm 34 werset 20
„Wiele złego przychodzi na sprawiedliwego; ale z tego wszystkiego wyrywa go Pan”. (BG)
„Wiele nieszczęść [spada na] sprawiedliwego, lecz ze wszystkich Pan go wybawia”. (BT)

Psalm 107 werset 39
„Ale podczas umniejszeni i poniżeni bywają okrucieństwem, nędzą, i utrapieniem”. (BG)
„Potem zmalała ich liczba i podupadli pod naciskiem niedoli i utrapienia”. (BT)

Jeremiasza rozdział 48 werset 16
„Blisko jest zginienie Moabowe, i przyjdzie; a nieszczęście jego prędko się pospieszy” (BG)
„Zbliżył się upadek Moabu, jego nieszczęście nadchodzi bardzo śpiesznie”. (BT)

Zachariasza rozdział 1 werset 15
„A gniewam się bardzo na te narody, które używają pokoju; bo gdym się Ja trochę zagniewał, tedy one pomagały do złego”. (BG)
„Natomiast porywa mnie wielki gniew na narody pewne siebie, które wtedy, gdy się trochę gniewałem, przyczyniły się do nieszczęścia”. (BW)
„Lecz jestem pełen zagniewania na narody, które są pewne siebie w swej fałszywej dumie. Kiedy Ja bowiem tylko nieznacznie obruszyłem się [na was], oni, będąc narzędziem mego karania, chcieli was całkowicie zniszczyć”. (BW-P)

Psalm 27 werset 5
„Bo mię skryje w dzień zły w przybytku swoim; zachowa mię w skrytości namiotu swego, a na skale wywyższy mię”. (BG)
„Albowiem On przechowa mnie w swym namiocie w dniu nieszczęścia, ukryje mnie w głębi swego przybytku, wydźwignie mnie na skałę”. (BT)

Psalm 41 werset 2
„Błogosławiony, który ma baczenie na potrzebnego; w dzień zły wybawi go Pan”. (BG)
„Błogosławiony, kto się troszczy o biednego; w dniu niedoli Jahwe go wybawi”. (BP)

Psalm 88 werset 4
„Bo nasycona jest utrapieniem dusza moja, a żywot mój przybliżył się aż do grobu”. (BP)
„Bo dusza moja jest przesycona nieszczęściami, a życie moje zbliża się do Szeolu”. (BT)

Psalm 107 werset 26
„Wstępują aż ku niebu, i zaś zstępują do przepaści, tak, iż się dusza ich w niebezpieczeństwie rozpływa”. (BG)
„Wznosili się aż pod niebo, spadali aż do głębi; ich dusza truchlała w nieszczęściu”. (BT)

Jeremiasza rozdział 51 werset 2
„i poślę przeciwko Babilonowi wiejaczy, którzy go przewieją i spustoszą jego kraj, gdy rozłożą się zewsząd przeciwko niemu w dniu niedoli”. (BW)
„Poślę do Babilonu tych, co przesiewają [zboże], i przesieją go, i spustoszą ziemię, bo się zewsząd zwrócą przeciw niemu w dniu klęski”. (BT)

Treny Jeremiaszowe rozdział 1 werset 21
„Słysząć, że ja wzdycham, ale niemasz, ktoby mię pocieszył; wszyscy nieprzyjaciele moi słysząc o nieszczęściu mojem weselą się, żeś ty to uczynił, a przywiodłeś dzień przedtem ogłoszony; aleć będą mnie podobni” (BG)
„Posłuchaj, jak wzdycham boleśnie, a nie ma nikogo, kto by mnie pocieszył. Wrogowie moi na wieść o mym nieszczęściu ucieszyli się bardzo, żeś mi tak uczynił. Niech i na nich przyjdzie Twój dzień zapowiedziany, niech ich też to samo, co i mnie, spotka”. (BW-P)

1 Samuelowa rozdział 10 werset 19
„Aleście wy dziś odrzucili Boga waszego, który was sam wybawia od wszystkiego złego waszego, i od ucisków waszych, i rzekliście mu: Postanów króla nad nami. Przetoż teraz stańcie przed Panem według pokoleń waszych, i wedle tysiąców waszych”. (BG)
„Lecz wy teraz odrzuciliście Boga waszego, który uwolnił was od wszystkich nieszczęść i ucisków, i rzekliście Mu: Ustanów króla nad nami. Ustawcie się więc przed Panem według pokoleń i według rodów”.

Psalm 10 werset 6
„Mówi w sercu swem: Nie będę wzruszony od narodu do narodu; bo się nie boję złego”. (BG)
„Myśli on sobie: Ja się nie zachwieję; nie zaznam niedoli po najdalsze pokolenia”. (BT)

Psalm 94 werset 13
„Abyś mu sprawił pokój od złych dni, ażby był wykopany dół niezbożnikowi”. (BG)
„by dać mu wytchnienie w dniach nieszczęśliwych, nim grób wykopią dla występnego”. (BT)

Psalm 141 werset 5
„Niech mię bije sprawiedliwy, a przyjmę to za miłosierdzie; i niech mię gromi, a będzie mi to za najwyborniejszy olejek, który nie zarazi głowy mojej; albowiem jeszczeć modlitwa moja płatna będzie przeciwko złości ich”. (BG)
„Niech mnie uderzy Sprawiedliwy gdyż to jest łaską, niech mnie zgromi; gdy mnie karci to jest olejem na moją głowę, gdyż pomimo ich krzywd, jeszcze płynie moja modlitwa”. (NBG)

Kaznodzieja Salomonowy rozdział 7 werset 14
„W dzień dobry zażywaj dobra, w dzień zły miej się na pieczy: boć ten uczynił Bóg przeciwko owemu, dlatego, aby nie doszedł człowiek tego, co nastanie po nim”. (BG)
„Gdy ci się dobrze wiedzie, ciesz się z tego, a wiedzie ci się źle, wtedy to rozważ, zarówno jedno, jak i drugie sprawia Bóg, tak iż człowiek nie może dociec niczego zgoła, co po nim będzie”. (BT)

Nehemiasza rozdział 2 werset 17.
„Przetożem rzekł do nich: Wy widzicie, w jakiemeśmy uciśnieniu, a jako Jeruzalem spustoszone, i bramy jego popalone są ogniem. Pójdżcież, a budujmy mury Jeruzalemskie, abyśmy nie byli więcej na hańbę”. (BG)
„Gdy ci się dobrze wiedzie, ciesz się z tego, a wiedzie ci się źle, wtedy to rozważ, zarówno jedno, jak i drugie sprawia Bóg, tak iż człowiek nie może dociec niczego zgoła, co po nim będzie”. (BT)

Te same wyrazy w wielu innych miejscach zostały przetłumaczone jako krzywda, szkoda, ból, niedola, smutek (oczywiście zależy to od używanego przekładu, ale wydźwięk jest wszędzie podobny).

W tych wersetach z Izajasza rozdziału 45 wersetu 7 i Amosa rozdziału 3 wersetu 6 Bóg przypomina Izraelowi o przymierzu zawartym z nim jako narodem – które mówiło, że jeśli Izraelici będą posłuszni Jego prawu, to On będzie im błogosławił i chronił przed nieszczęściami powszechnymi w świecie. Jeśli jednak o Nim zapomną, to On zezwoli na nieszczęścia, (zło) jako kary.

Zobacz dla potwierdzenia:

5 Mojżeszową rozdział 28 wersety 1-14
„(1) Jeśli więc pilnie będziesz słuchał głosu Pana, Boga swego, wiernie wypełniając wszystkie Jego polecenia, które ja ci dziś daję, wywyższy cię Pan, Bóg twój, ponad wszystkie narody ziemi. (2) Spłyną na ciebie i pozostaną wszystkie te błogosławieństwa, jeśli będziesz słuchał głosu Pana, Boga swego. (3) Będziesz błogosławiony w mieście, błogosławiony na polu. (4) Błogosławiony będzie owoc twego łona, plon twej roli, przychówek twych zwierząt, przyrost twego większego bydła i pomiot bydła drobnego. (5) Błogosławione będą twój kosz i dzieża. (6) Błogosławione będzie twoje wejście i wyjście. (7) Pan sprawi, że twoi wrogowie, którzy powstaną przeciw tobie, zostaną pobici przez ciebie. Jedną szli drogą przeciw tobie, a siedmioma drogami uciekać będą przed tobą. (8) Pan rozkaże, by z tobą było błogosławieństwo w spichrzach, we wszystkim, do czego rękę przyłożysz. On będzie ci błogosławił w kraju, który ci daje Pan, Bóg twój. (9) Pan ustanowi cię swoim świętym ludem, jak ci poprzysiągł, jeśli będziesz zachowywał polecenia Pana, Boga swego, i chodził Jego drogami. (10) Wtedy zobaczą wszystkie narody ziemi, że zostaliście nazwani imieniem Pana, i będą się ciebie lękały. (11) Napełni cię Pan w obfitości dobrami z owocu twego łona, przychówkiem twego bydła, plonami pola, w kraju, o którym poprzysiągł przodkom twoim, że da go tobie. (12) Pan otworzy dla ciebie swoje bogate skarby nieba, dając w swoim czasie deszcz, który spadnie na twoją ziemię, i błogosławiąc każdej pracy twoich rąk. Ty będziesz pożyczał wielu narodom, a sam u nikogo nie zaciągniesz pożyczki. (13) Pan umieści cię zawsze na czele, a nie na końcu; zawsze będziesz górą, a nigdy ostatni, bylebyś tylko słuchał poleceń Pana, Boga swego, które ja ci dziś nakazuję pilnie wypełniać. (14) Nie odstępuj od słów, które ja ci dzisiaj obwieszczam, ani na prawo, ani na lewo, po to, by iść za cudzymi bogami i służyć im”. (BT)

3 Mojżeszową rozdział 26 wersety 14-16
„(14) Jeżeli zaś nie będziecie Mnie słuchać i nie będziecie wykonywać tych wszystkich nakazów, (15) jeżeli będziecie gardzić moimi ustawami, jeżeli będziecie się brzydzić moimi wyrokami, tak że nie będziecie wykonywać moich nakazów i złamiecie moje przymierze, (16) to i Ja obejdę się z wami odpowiednio: ześlę na was straszne nieszczęście, wycieńczenie i gorączkę, które prowadzą do ślepoty i rujnują zdrowie. Wtedy na próżno będziecie siali wasze ziarno. Zjedzą je wasi nieprzyjaciele”. (BT)

Jozuego rozdział 23 wersety 6-11 i 12-16
„(6) Okażcie się mężni, by strzec i wypełniać wszystko, co napisane w księdze Prawa Mojżesza, nie odstępując od niego ani na prawo, ani na lewo, (7) i nie łącząc się z tymi ludami, które pozostały z wami. Nie będziecie wzywać imion ich bogów, przysięgać na nich, służyć im lub oddawać pokłon. (8) Wy powinniście natomiast przylgnąć do Pana, Boga waszego, jak czyniliście to aż do dnia dzisiejszego. (9) Pan wypędził przed wami wielkie i silne narody i nikt nie mógł ostać się przed wami aż do tego dnia. (10) Jeden z was pędził przed sobą tysiąc, albowiem Pan, Bóg wasz, sam walczył za was, jak wam obiecał. (11) Troszczcie się bardzo o wasze życie, miłując Pana, Boga waszego. (12) Lecz jeśli sprzeniewierzycie się i połączycie się z resztą tych ludów, które pozostały z wami, jeśli zawierać będziecie małżeństwa z nimi i przemieszacie się z nimi, (13) bądźcie pewni, że Pan, Bóg wasz, przestanie wypędzać te ludy przed wami, a staną się one dla was siecią i sidłem, biczem dla waszych boków i cierniem dla waszych oczu, aż wyginiecie z tej pięknej ziemi, którą wam dał Pan, Bóg wasz. (14) Ja sam muszę teraz pójść drogą, którą idą wszyscy, a wy zrozumcie to całym sercem i całą duszą swoją, że ze wszystkich wspaniałych obietnic, które dał wam Pan, Bóg wasz, ani jedna nie zawiodła: wszystkie wam się spełniły; żadna z nich nie okazała się próżna. (15) Ale jak się wypełniły na waszą korzyść wszystkie obietnice, uczynione przez Pana, Boga waszego, tak samo Pan wypełni wszystkie swe groźby przeciw wam, aż do zgładzenia was z powierzchni tej pięknej ziemi, którą dał wam Pan, Bóg wasz. (16) Jeśli rzeczywiście przestąpicie przymierze, które Pan, Bóg wasz, zawarł z wami, i jeśli pójdziecie służyć cudzym bogom, i będziecie oddawać im pokłon, wtedy gniew Pana zapali się przeciw wam i z tej pięknej ziemi, którą wam dał, rychło znikniecie”. (BT)

Sędziów rozdział 2 wersety 10-16
„(10) A gdy całe to pokolenie połączyło się ze swoimi przodkami, nastało inne pokolenie, które nie uznawało Pana ani też tego, co uczynił dla Izraela. (11) Wówczas Izraelici czynili to, co złe w oczach Pana, i służyli Baalom. (12) Porzucili Boga swoich ojców, Jahwe, który ich wyprowadził z ziemi egipskiej, i poszli za cudzymi bogami, którzy należeli do ludów sąsiednich. Oddawali im pokłon i drażnili Pana. (13) Porzucili Pana i służyli Baalowi i Asztartom. (14) Wówczas zapłonął gniew Pana przeciwko Izraelitom, tak że wydał ich w ręce ciemięzców, którzy ich złupili, wydał ich na łup nieprzyjaciół, którzy ich otaczali, tak że nie mogli im się oprzeć. (15) We wszystkich ich poczynaniach ręka Pana była przeciwko nim na ich nieszczęście, jak to Pan przedtem im zapowiedział i jak im poprzysiągł. I tak spadł na nich ucisk ogromny. (16) Wówczas Pan wzbudził sędziów, by wybawili ich z ręki tych, którzy ich uciskali”. (BT)

Kiedy jednak nieszczęścia przychodziły, Izraelici byli skłonni uznawać je za przypadek, a nie za kary. Dlatego Bóg przez proroków posyłał im słowo przypominające o ich przymierzu i mówił im (w wersetach jakie rozważamy), że doświadczane przez nich nieszczęścia pochodziły od Niego, z Jego woli w celu ich naprawy. Dlatego niedorzecznością byłoby (i jest) używanie tych wersetów na dowód, że Bóg jest autorem grzechu, gdyż one w ogóle nie odnoszą się do grzechu!