Kontynuując nasze rozważania nad rodzajami zebrań, chcielibyśmy przez kilka kolejnych odcinków skupić się na Badaniu Bereańskim – czyli na badaniu polegającym na rozważaniu konkretnego Biblijnego tematu przy pomocy podręcznika skupiającego się na danym zagadnieniu (co jest odrębne od Badań Tematycznych, które polegają na rozważaniu zagadnień Biblijnych na podstawie odnoszących się do nich fragmentów rozmaitych podręczników).

Zanim jednak przejdziemy do tematu, chcielibyśmy podkreślić, że badania tego rodzaju nie są najważniejsze, nie powinny i nie mogą zastąpić rozważania treści Biblii, gdyż to ona (a nie jakikolwiek, choćby najlepszy podręcznik) „może nas uczynić mądrymi ku zbawieniu” (2 Tymoteusza rozdział 3 werset 15). Podręczniki są rzeczą drugorzędną, ale niezbędną by wciąż „nie odkrywać koła na nowo” – by korzystać z już zgromadzonej, zbadanej, opracowanej wiedzy, która pomaga lepiej rozumieć Biblię, ponieważ udostępniają nam doświadczenia, wiedzę i wyniki czasem wieloletnich badań, rozważań i służby dla Boga tych, którzy zajmowali się danymi tematami przed nami. Zadaniem podręczników powinno więc być pomaganie porządkowania naszej wiedzy, jaką zdobywamy rozważając Biblię, pomaganie nam w lepszym poznawaniu Boga, Jego woli, celów, powodów takiego a nie innego Boskiego postępowania, itp. Innymi słowy – rozważanie tych podręczników rozwija naszą wiedzę/intelekt, zrozumienie „głębokości Boga” (1 Koryntian rozdział 2 werset 10), ale samo w sobie nie rozwija naszego serca, dopiero przetworzenie tej zdobywanej wiedzy, przeniesienie jej do sfery uczuciowej, by pomagało nam w rozwoju charakteru i w bardziej świadomym wykonywaniu pracy jako „dobrzy robotnicy” w służbie Bożej (2 Tymoteusza rozdział 2 werset 15) pozwala osiągnąć błogosławieństwo. Tak jak pisaliśmy w 8 odcinku niniejszej serii – chrześcijanin nie powinien być zupełnie głową bez serca ani też całkowicie sercem bez głowy.

Skoro więc takie jest zadanie podręczników, to warto zastanowić się w jaki sposób przeprowadzić ich badanie by przyniosło to najwięcej korzyści. Jak powszechnie wiadomo (a nauczyciele w szkołach wiedzą to chyba najlepiej), udanymi lekcjami są tylko te, w których zarówno nauczyciel, jak i studenci są zainteresowanymi uczestniczeniem w lekcji. A najlepszymi lekcjami są te, do których przygotowują się wszyscy członkowie Zboru, i w których wszyscy biorą udział.

Owszem, bywają różne okoliczności i wydarzenia, ale ktoś bardzo słusznie napisał, że przewodniczący zebraniu starszy (/pastor/biskup/itp., zależnie od używanego nazewnictwa) udający się do Zboru bez przygotowania, i spodziewający się, że „nagłe olśnienie, mimo jego indolencji, pozwoli mu ‚wytrząsnąć lekcję z rękawa’, naraża się na Boską dezaprobatę i w większości przypadków wyrządza krzywdę sobie i zborowi”. Odpowiednie przygotowanie się do badania nie jest jednak obowiązkiem tylko dla przewodniczącego badania. Taki Zbór, który słabo przygotowuje się do badania, odnosi proporcjonalne do swoich wysiłków, czyli małe korzyści, przynosząc krzywdę sobie samym oraz starszym.

O ile nie jest trudno zrozumieć dlaczego przynosi to krzywdę osobie nieprzygotowanej, o tyle można zadać sobie pytanie: ale dlaczego starszym też? Dlatego, że, po pierwsze – od nieprzygotowanych trudniej jest otrzymać krótką i wyczerpującą odpowiedź do punktu, po drugie – zajmuje to więcej czasu, po trzecie – sprawia, że starsi sami mogą mieć wobec siebie niższe wymagania i mniej się przygotowywać do przewodniczenia, a to nie wpływa stymulująco na ich rozwój w Panu, a co za tym idzie – krzywdzi ich. Już nie wspominając o tym, że w przypadku braku przygotowania trudniej jest o ciekawe, przemyślane i głębokie odpowiedzi, które wszystkich pobudzają do myślenia. Lekcja, która jest dobrze przygotowana zarówno przez nauczyciela, jak i przez studentów, przynosi korzyść umysłowi i sercu oraz zjednuje Boskie uznanie.

Tak więc warto jest zastanowić się nad kwestiami: w jaki sposób powinni przygotowywać się starsi przewodniczący w badaniach, a w jaki uczestnicy badania. W kolejnym odcinku rozpoczniemy omawianie części przeznaczonej szczególnie dla starszych, wszyscy mogą jednak skorzystać z obu części tych rozważań, ponieważ znając zasady przygotowywania pytań Zbór może przygotowując się łatwiej przewidzieć o co przewodniczący będzie się pytał, a co za tym idzie – lepiej się przygotować i z większym zrozumieniem odpowiadać, by wspólnie dokładnie i szczegółowo omówić oraz dobrze zrozumieć każdą z rozważanych kwestii.

„Bereańskie” pytania do przemyślenia i rozważenia w związku z dzisiejszym odcinkiem. Pytania oznaczone gwiazdką nie są ujęte w powyższym tekście.

1) Czym różnią się Badania Bereańskie od Badań Tematycznych?
2) Czy badanie podręczników może zastąpić rozważanie Biblii? (2 Tymoteusza rozdział 3 werset 15)
3) Na czym polega wartościowość podręczników do badania Biblii?
4) Jakie są zadania owych podręczników?
5) Co daje rozważanie tych podręczników? (1 Koryntian rozdział 2 werset 10)
6) O czym koniecznie trzeba przy tym pamiętać? (2 Tymoteusza rozdział 2 werset 15)
7) Jakie pytanie się nam nasuwa w tej sytuacji?
8) Kiedy badania mogą być udane?
9) Co może pomóc, by były one najlepsze z możliwych?
10) Na co może liczyć nieprzygotowany do przeprowadzenia badania starszy?
11) Czy przygotowanie się do badania jest ważne tylko dla prowadzącego? Dlaczego?
12*) Dlaczego brak przygotowania przynosi krzywdę samej osobie nieprzygotowanej?
13) Dlaczego brak przygotowania uczestnika badania przynosi krzywdę prowadzącemu badanie?
14) Dlaczego brak przygotowania uczestnika badania przynosi krzywdę innym uczestnikom badania?
15) Jakie są rezultaty dobrego przygotowania?
16) Nad jakimi kwestiami warto się więc zastanowić?
17) Jakie korzyści może przynieść wszystkim znajomość zasad przygotowywania pytań do badań?