Daniel powiedział ‚nie’ – cz. 1: Dylemat Daniela

Daniel powiedział 'nie' - cz. 1: Dylemat DanielaPomijając znakomite przykłady trzech hebrajskich młodzieńców (Daniela cały rozdział 3), tak jak pominęliśmy liczne godne uwagi przykłady tych, którzy mieli odwagę powiedzieć „nie” rozważymy przypadek Daniela tak jak jest zapisany w 3 rozdziale księgi Daniela. Medowie i Persowie podbili królestwo babilońskie, a Dariusz Medski panował jako król. Zorganizował on królestwo pod rządami 120 starostów, nad którymi postawił trzech książąt, wśród których Daniel był najprzedniejszy (wersety 1 i 2).

Z powodu znamienitego ducha Daniela i jego wierności, król miał zamiar postawić go nad całym królestwem (werset 3). Pozostali starostowie i książęta stali się zazdrosnymi o niego i usiłowali znaleźć jakiś powód do wystąpienia przeciwko niemu, lecz nie mogli znaleźć żadnego błędu ani winy w nim (o czym mówi werset 4). Tak więc postanowili w drodze intrygi zniszczyć Daniela przez usidlenie króla, by podpisał niezmienny dekret mówiący, że ktokolwiek w okresie trzydziestu dni prosiłby o cokolwiek jakiegokolwiek boga lub człowieka, za wyjątkiem króla, będzie wrzucony do dołu z lwami (wersety 4-9).

Daniel stanął przed trudnym wyborem. Czy zaprzestanie przez trzydzieści dni modlić się do swego Boga, a prośby będzie kierował wyłącznie do Dariusza, czy też w dalszym ciągu będzie się modlił do swego Boga i dobroczyńcy a w rezultacie tego wrzucony do lwiej jamy? Czy on powie „tak” na żądanie króla, czy będzie miał odwagę powiedzieć „nie”? Niektórzy dzisiejsi chrześcijanie pod taką presją mogliby nie widzieć szkody w powstrzymaniu się w przywilejach modlenia się do Boga przez miesiąc. A tak prawdę mówiąc, to w rzeczywistości niektórzy zaniedbują swoje życiowe modlitwy i nie komunikują się każdego dnia za pomocą modlitwy ze swym Niebieskim Ojcem. Tacy zapominają, że Jezus powiedział nam, iż człowiek „zawsze powinien się modlić, a nie ustawać” (ewangelia Łukasza rozdział 18 werset 1; rozdział 21 werset 36; porównaj z Rzymian rozdziałem 12 wersetem 12; Efezów rozdziałem 6 wersetem 18 i 1 Tesalonicensów rozdziałem 5 wersetem 17).
Poprzednia stronaNastępna strona