W ósmej części niniejszego cyklu (dostępnej tutaj) wskazaliśmy, że symboliczną ziemią „pierwszego świata” było społeczeństwo zorganizowane na wzór komunistyczny: bez prywatnej własności, bez rządów wśród ludzi i bez konkurencji w handlu.

Natomiast symboliczna ziemia drugiego, „obecnego złego świata”, to społeczeństwo oparte na własności prywatnej, kontroli rządu w sprawach obywateli i konkurencji w biznesie. Wszystkie te trzy zasady są dobre same w sobie, lecz samolubstwo i podłość człowieka prowadzą do wielkich nadużyć w ich stosowaniu, czego licznych potwierdzeń dostarcza cała historia od potopu. Nadużycia te sprawiają, że obecnie zorganizowane społeczeństwo staje się coraz bardziej samolubne, zepsute i niesprawiedliwe.

Szatan tak samo jak nagradza swoich przedstawicieli na symbolicznych niebiosach – fałszywe systemy religijne i ich nauczycieli, tak też podobnie na symbolicznej ziemi promuje on swych przedstawicieli, udzielając im zaszczytów, stanowisk, wpływów i bogactw w państwie i arystokracji. Pozostałą część ludzkości na swojej symbolicznej ziemi, jako „zwykły laikat”, poddał on klerowi – gwiazdom swoich symbolicznych niebios, władcom, jako ich poddanych, oraz pracodawcom i arystokratom – wielkim jednostkom symbolicznej ziemi – jako ich niewolników i najemników. Doprowadziło to do podziału ludzkości na klasy uprzywilejowane i masy.

W rodzinie ludzkiej zawsze istniało pewne niezadowolenie z szatańskiej struktury złego świata. Niekiedy niezadowolenie to występowało wśród klas uprzywilejowanych, gdzie zazdrość, chciwość, ambicja itp. prowadziły do wielu walk i zmian w religii, państwie, arystokracji i wśród ogółu ludzi. Niekiedy występowało ono wśród mas, gdzie ucisk, niedostatek, oburzenie itp. prowadziły do walk i zmian w tych samych obszarach. Z pewnością zło – religijne i społeczne – jakie czyni rodzina ludzka, cierpiąc w szatańskim porządku rzeczy w wyniku sprawowanej przez niego władzy, uzasadnia jego biblijną nazwę jako „obecnego złego świata”.

I na koniec tej części kilka słów odnośnie rządów Szatana na tej symbolicznej ziemi – dostosowywał on formę rządu, religii, społeczeństwa itd. do zmieniających się ideałów ludzi tylko na tyle, na ile musiał. Gdyby mógł, utrzymywałby ludzi w największej ignorancji, najgłębszym ucisku, najciemniejszych zabobonach oraz najpodlejszym otoczeniu i z najpodlejszymi charakterami. Gdy jednak ludzie nie chcieli już dłużej tego tolerować, szedł na takie ustępstwa, na jakie musiał, aby utrzymać swoją władzę. To tłumaczy wiele przewrotów, rewolucji i przemian, jakie zachodziły w rządowej, arystokratycznej (przy czym dziś kapitał zastąpił arystokrację) i religijnej części jego królestwa. Gdy różne rządy, arystokracja i religie, których używał, przestawały służyć celowi kontrolowania ludzi, tak jak on sobie tego życzył, niszczył te rządy, arystokracje i religie, często z najwyższym okrucieństwem, i zastępował je innymi, bardziej odpowiadającymi jego celom i ustępstwom, na jakie musiał pójść w stosunku do swych poddanych.