W Biblii jest wymienionych wiele znakomitych przykładów szlachetnych ludzi, którzy w warunkach nacisku i pokus do grzechu mieli tak silne charaktery, by powiedzieć „nie” i nie pójść na kompromis z grzechem. W obecnej serii rozważymy siedem takich szlachetnych przykładów.

Historia Ijoba (Hioba) znana jest wszystkim czytelnikom Biblii, a szczególnie tym, którzy ją badają. W 1 rozdziale księgi Ijoba występuje opis niektórych wielkich nieszczęść, jakie spotkały Ijoba w celu wypróbowania go – utracił swe bogactwa i swoje dzieci. Ale z absolutną wiarą w swego Boga Ijob powiedział: „Nagi wyszedłem z łona matki i nagi tam wrócę. Dał Pan i zabrał Pan. Niech będzie imię Pańskie błogosławione!” (werset 21) – co zostało ocenione w wersecie 22 następująco: „W tym wszystkim Hiob nie zgrzeszył i nie przypisał Bogu nieprawości”.

Księga Ijoba rozdział 2 wersety 1-8 stwierdza, że Bóg pozwolił szatanowi dotknąć osobiście Ijoba, „obsypał Hioba trądem złośliwym, od palca stopy aż po czubek głowy” (werset 7). „Rzekła mu żona: Jeszcze trwasz mocno w swej prawości? Złorzecz Bogu i umieraj!” (werset 9). A on jej odpowiedział: „Mówisz jak kobieta szalona. Dobro przyjęliśmy z ręki Boga. Czemu zła przyjąć nie możemy? W tym wszystkim Hiob nie zgrzeszył swymi ustami” (w. 10).

Nic więc dziwnego, że Ijob jest jednym z Boskich Starożytnych Godnych (list Jakuba rozdział 5 wersety 10 i 11)! On był silny w Panu i w sile mocy Jego. Dzięki temu nawet w najbardziej niepomyślnych warunkach, w nieprzyjaznym otoczeniu, będąc pozbawiony wszystkiego, w obliczu pokus ze strony swojej żony i doradców, był w stanie powiedzieć „nie”.