Niektórzy nieświadomie mylnie oceniają umiejętność oraz mądrość wielkiego architekta i budowniczego na podstawie niedokończonego jeszcze dzieła. Podobnie wielu w swej niewiedzy błędnie ocenia teraz Boga na podstawie dzieła, którego On jeszcze nie dokończył. Ale w przyszłości, gdy rusztowanie zła, które było dozwolone, aby utrzymywać człowieka w karności i które ostatecznie będzie wykorzystane dla jego dobra, zostanie usunięte, a rumowisko oczyszczone, dokończone dzieło Boga będzie obwieszczać każdemu Jego nieskończoną mądrość i moc. Wówczas okaże się, że plany Boga pozostają w harmonii z Jego chwalebnym charakterem.

Skoro Bóg oznajmia nam, że ma wyraźnie określony cel i że wszystkie Jego cele zostaną osiągnięte, wypada nam, jako Jego dzieciom, pilnie dowiadywać się, jakie one są, żebyśmy mogli być z nimi w zgodzie. Zauważmy, z jakim naciskiem Jahwe potwierdza niewzruszoność swego celu: „PAN Zastępów poprzysiągł: „Jak pomyślałem, tak się też dzieje, i jak postanowiłem, tak się też stanie. (…) Skoro PAN Zastępów tak postanowił, któż to udaremni?” (Izajasza rozdział 14 wersety 24-27) „Ja jestem Bogiem i oprócz Mnie nie ma innego! Nie ma nikogo podobnego do Mnie. (…) plan mój się urzeczywistnia i całkowicie moją wolę wypełniam (…) Jeśli coś powiedziałem, tak się stanie. Jeśli coś postanowiłem, tak będzie uczynione” (Izajasza rozdział 46 wersety 9-11). Dlatego, bez względu na to jak przypadkowe lub tajemnicze może się wydawać postępowanie Boga wobec człowieka, ci, którzy wierzą świadectwu Jego Słowa, muszą uznać, iż Jego pierwotny i niezmienny plan posuwał się systematycznie naprzód i dalej się posuwa, aż do zakończenia.

Rzesze ludzkie, błąkając się po omacku w ciemnościach niewiedzy, muszą czekać na rzeczywisty rozwój Boskiego planu, zanim będą mogły zdać sobie sprawę z chwalebnego charakteru Boskiego architekta. Lecz w tym czasie przywilejem dzieci Bożych jest dostrzeganie wiarą w świetle Jego lampy – Słowa Bożego – przepowiedzianą przyszłą chwałę. Dzięki temu może ono docenić to Boskie postępowanie, które tak w przeszłości, jak i obecnie wydaje się tajemnicze. Dlatego też, jako takie zainteresowane dzieci Boże i przyszli uczestnicy korzyści wynikających z tego planu, powinniśmy zwracać się do Pisma Świętego, abyśmy mogli zrozumieć Jego cele na podstawie podanych w nim planów i szczegółów. I badając je, dowiadujemy się, że Boski plan w odniesieniu do człowieka obejmuje trzy wielkie okresy, epoki, które rozpoczynają się od stworzenia człowieka i sięgają w nieograniczoną przyszłość. Piotr i Paweł nazywają te trzy okresy “trzema światami” – są one przedstawione na wykresie powyżej.

Owe trzy wielkie epoki przedstawiają trzy różne sposoby przejawiania się Boskiej opatrzności, Boskiego traktowania człowieka. Pierwsza epoka, od stworzenia do potopu, podlegała zarządowi aniołów. Apostoł Piotr nazywa ją: „PIERWSZYM ŚWIATEM” – 2 Piotra rozdział 3 werset 6: „on pierwszy świat wodą będąc zatopiony, zginął”.

Druga wielka epoka, od potopu do ustanowienia Królestwa Bożego, znajduje się pod ograniczoną władzą Szatana, „księcia tego świata” (np. ewangelia Jana rozdział 14 werset 30), i dlatego nazywa się „OBECNYM ZŁYM ŚWIATEM” – Galatów rozdział 1 werset 4: „który wydał samego siebie za nasze grzechy, aby wyrwać nas z obecnego złego świata, zgodnie z wolą Boga i Ojca naszego”; 2 Piotra rozdział 3 werset 7: „A to samo słowo zachowuje dla ognia obecne niebiosa i ziemię i otacza je opieką aż do dnia sądu i zagłady ludzi bezbożnych”.

Trzecia epoka będzie światem trwającym „po wieki wieków” (Izajasza rozdział 45 werset 17), będąc pod Boskim zarządem i nazywając się Królestwem Bożym. Nazwana jest też ona „ŚWIATEM PRZYSZŁYM”, „w którym sprawiedliwość mieszka” – Hebrajczyków rozdział 2 werset 5: „Nie aniołom bowiem poddał przyszły świat, o którym mówimy”; 2 Piotra rozdział 3 werset 13: „Oczekujemy jednak, według obietnicy, nowego nieba i nowej ziemi, w których zamieszka sprawiedliwość”.