Rozważywszy w poprzednich odcinkach symboliczne niebiosa i ziemie „pierwszego”, oraz „obecnego złego” świata, obecnie zajmiemy się symbolicznymi niebiosami i ziemią „przyszłego świata”, przy czym w dzisiejszym odcinku – symbolicznymi niebiosami.

Tak jak symboliczne pierwsze niebiosa i ziemia pierwszego świata ustąpiły symbolicznym niebiosom i ziemi drugiego świata, tak też oczekujemy na czas gdy i one przestaną istnieć – jak mówi bowiem 2 Piotra rozdział 3 werset 13: „Oczekujemy bowiem, zgodnie z Jego obietnicą, nowego nieba i nowej ziemi, gdzie zapanuje sprawiedliwość”. Inne podobne wersety, które też to zapowiadają, to:

• Izajasza rozdział 65 werset 17: „Oto Ja stworzę nowe niebo i nową ziemię i nie będzie się wspominało rzeczy dawnych, i nie przyjdą one na myśl nikomu”
• Izajasza rozdział 66 werset 22: „Bo jak nowe niebo i nowa ziemia, które Ja stworzę, ostaną się przede mną – mówi Pan – tak ostoi się wasze potomstwo i wasze imię”
• Objawienie rozdział 21 werset 1: „Następnie ujrzałem nowe niebo i nową ziemię, bo pierwsze [poprzednie] niebo i pierwsza ziemia przeminęły. Również morza już nie ma”.

Wersety te mówią nam, że obecne symboliczne niebiosa i ziemia ustąpią miejsca nowym symbolicznym niebiosom i ziemi – nowym władzom duchowej kontroli i nowej organizacji społecznej opartej na nowej i dobrej podstawie. Stanie się tak w rozważanym przez nas trzecim świecie, w „przyszłym świecie”, który będzie trwał wiecznie.

Ten „przyszły świat” zgodnie z proroczymi zapowiedziami będzie miał nowe niebiosa, czyli władze duchowej kontroli – Jezusa i Jego wiernych naśladowców:

• Daniela rozdział 12 werset 3: „Mądrzy będą jaśnieć jak blask nieba, a ci, którzy wielu prowadzili ku sprawiedliwości – jak gwiazdy po wieczne czasy”;
• Malachiasza rozdział 4 werset 2 (w niektórych przekładach rozdział 3 werset 20): „Ale dla was, którzy boicie się mojego imienia, wzejdzie słońce sprawiedliwości z uzdrowieniem na swoich skrzydłach. I będziecie wychodzić z podskakiwaniem, jak cielęta wychodzące z obory”;
• Mateusza rozdział 13 werset 43: „Wtedy sprawiedliwi jaśnieć będą jak słońce w królestwie Ojca swego. Kto ma uszy, niechaj słucha!”;
• 1 Koryntian rozdział 15 wersety 41 i 42: „(41) Inny jest blask słońca, inny księżyca, jeszcze inny gwiazd. Gwiazda też od gwiazdy różni się blaskiem. (42) Tak też jest ze zmartwychwstaniem. Sieje się zniszczalne, powstaje niezniszczalne”;
• Apokalipsa rozdział 22 werset 16: „Ja, Jezus, posłałem mojego anioła, aby wam to poświadczył w Kościołach. Ja jestem korzeniem i potomkiem Dawida, świecącą Gwiazdą Poranną”.

Nowe niebiosa będą różniły się od starych pod bardzo ważnymi i zasadniczymi względami. Będą one świeciły czystym światłem prawdy, lecząc symboliczną ziemię ówczesnych czasów, usuwając zmorę ignorancji, błędu, grzechu i wszystkie inne skutki klątwy, takie jak choroby, ból, smutek, wzdychanie, płacz, łzy, nieszczęścia, głód, zarazy, śmierć i grób:

• cytowane powyżej Malachiasza rozdział 4 werset 2 oraz Mateusza rozdział 13 werset 43;
• Izajasza rozdział 65 wersety 17-25: „(17) Bo oto Ja stwarzam nowe niebo i nową ziemię i poprzednich rzeczy nie będą już wspominać, nikomu na myśl już nie przyjdą. (18) Cieszcie się więc i radujcie na zawsze tym, co teraz tworzę, bo stwarzam Jerozolimę jako wesele i jej lud jako przyczynę radości. (19) Będę się cieszył z Jerozolimy i radował z mojego ludu. Nie będzie już w niej słychać płaczu ani głosów narzekania. (20) Nie będzie tam już niemowlęcia, żyjącego tylko kilka dni, ani też starca, który nie dożyłby sędziwego wieku. Będzie uchodził za młodzieńca, kto umrze jako stuletni, a kto by nie dożył stu lat, będzie uchodził za dotkniętego klątwą. (21) Zbudują domy i w nich zamieszkają, założą winnice i będą spożywać ich plony. (22) Nie będą budować, żeby ktoś inny zamieszkał, nie będą sadzić, by ktoś inny się żywił. Bo długowieczność mojego ludu będzie jak długowieczność drzewa i moi wybrani długo korzystać będą z tego, czego dokonają ich ręce. (23) Nie będą się trudzić na próżno ani rodzić dzieci, by żyły w strachu, bo są potomstwem błogosławionym przez PANA, a wraz z nimi ich dzieci. (24) Zanim więc zawołają, Ja odpowiem, gdy jeszcze będą mówili, Ja już wysłucham. (25) Wilk i jagnię będą paść się razem, lew jak wół będzie jadał słomę, a proch będzie pokarmem węża. Nie będą wyrządzać zła ani krzywdy na całej mojej świętej górze – mówi PAN”;
• Apokalipsa rozdział 21 wersety 1-7: „(1) Następnie ujrzałem nowe niebo i nową ziemię, bo pierwsze niebo i pierwsza ziemia przeminęły. Również morza już nie ma. (2) I zobaczyłem, że z nieba od Boga zstępuje Miasto Święte, nowe Jeruzalem, gotowe jak oblubienica, która wystroiła się dla swojego męża. (3) Usłyszałem też potężny głos rozlegający się od tronu: ‚Oto mieszkanie Boga z ludźmi. On zamieszka z nimi i będą jego ludem, a On będzie Bogiem z nimi. (4) On otrze z ich oczu każdą łzę i nie będzie już śmierci ani bólu, ani krzyku, ani cierpienia, bo pierwsze rzeczy przeminęły’. (5) Ten, który zasiadał na tronie, powiedział: ‚Oto wszystko czynię nowe’. I dodał: ‚Zapisz to, bo są to słowa wiarygodne i prawdziwe’. (6) Powiedział mi również: ‚Stało się! Ja jestem Alfa i Omega. Początek i Koniec. Ja spragnionemu dam pić ze źródła wody życia – za darmo. (7) Zwycięzca to otrzyma. Ja będę jego Bogiem, a on będzie moim synem.”;
• Apokalipsa rozdział 22 wersety 1-3: „(1) Anioł pokazał mi też rzekę wody życia, przejrzystej jak kryształ, która wypływa od tronu Boga i Baranka. (2) Na środku placu miasta, pomiędzy brzegami rzeki rośnie drzewo życia rodzące owoce dwanaście razy. Wydaje ono owoc co miesiąc, a jego liście służą narodom jako lekarstwo. (3) I nie będzie już żadnego przekleństwa. W mieście będzie stał tron Boga i Baranka, a Jego słudzy będą Mu usługiwać”;
• Izajasza rozdział 35 wersety 1-10: „(1) Niech się raduje pustynia i ziemia wyschnięta! Niech step się weseli i rozkwita jak krokus! (2) Niech bujnym okryje się kwieciem! Niech się cieszy, raduje i weseli! Dana jej będzie chwała Libanu, wspaniałość Karmelu i Szaronu. Zobaczą chwałę PANA, wspaniałość Boga naszego. (3) Pokrzepcie omdlałe ręce! Wzmocnijcie osłabione kolana! (4) Mówcie małodusznym: ‚Bądźcie mężni! Nie bójcie się! Oto wasz Bóg! Nadchodzi odpłata, Boża nagroda. On sam przybędzie i was wybawi’. (5) Wtedy przejrzą oczy niewidomych, otworzą się uszy głuchych. (6) Wtedy kulawy wyskoczy jak jeleń, a język niemych przemówi radośnie. Wody wytrysną na pustyni i strumienie na suchym stepie. (7) Wyschnięta ziemia stanie się jeziorem, kraina spragniona – zdrojem wód. Legowiska szakali porosną trzciną i papirusem. (8) Będzie tam usypana droga i nazwą ją ‚Drogą świętą’. Nie będzie nią chodził nieczysty. Będzie ona dla tych, którzy kroczą drogą. Nierozumni nie będą tam krążyć. (9) Lwa tam już nie będzie, żaden drapieżnik nie znajdzie się na tej drodze, lecz pójdą nią wyzwoleni. (10) Odkupieni przez PANA powrócą i przyjdą na Syjon z weselem. Wieczna radość zagości na ich twarzach. Ogarnie ich szczęście i radość, a udręka i smutek ulecą daleko”.

Jezus i Jego Kościół, napełnieni Boską miłością wystarczającą do uleczenia rodziny ludzkiej i obdarzeni Boską mocą i mądrością niezbędną dla podniesienia rodzaju ludzkiego, a także przesiąknięci Boską sprawiedliwością, konieczną u władców ludzkości dla dobra poddanych – będą posiadać zalety potrzebne do wiernej i pełnej miłosierdzia służby leczenia chorób przekleństwa i doskonałego zaspokajania wszelkich potrzeb rodziny ludzkiej. Pod ich dobroczynnymi rządami rodzaj ludzki zostanie podniesiony do ludzkiej doskonałości i warunków Edenu, w miarę jak będzie posłuszny sprawiedliwym, pełnym miłości i mądrości zarządzeniom nowej ziemi ustanowionej przez Chrystusa i Kościół wśród całej ludzkości – zarówno zmarłych, jak i żyjących:

• Psalm 22 werset 30: „Tylko jemu oddawać będą cześć wszyscy możni ziemi, Padną przed nim na kolana wszyscy, którzy się w proch obracają, I nie mogą utrzymać się przy życiu”;
• Psalm 86 werset 9: „Wszystkie narody, które stworzyłeś, przyjdą i oddadzą Ci pokłon, Panie, i sławić będą Twe imię”;
• Izajasza rozdział 29 wersety 18 i 24: „(18) W tym dniu głusi będą słyszeć słowa księgi, a oczy niewidomych przejrzą, wolne od mroku i ciemności! (24) Błądzący duchem nabiorą rozsądku, oporni przyjmą pouczenie”;
• Izajasza rozdział 35 werset 10: „Odkupieni przez PANA powrócą i przyjdą na Syjon z weselem. Wieczna radość zagości na ich twarzach. Ogarnie ich szczęście i radość, a udręka i smutek ulecą daleko”;
• Rzymian rozdział 14 werset 9: „Po to przecież Chrystus umarł i zmartwychwstał, aby się stać Panem tak żywych, jak i umarłych”;
• Filipian rozdział 2 wersety 9-11: „(9) Dlatego Bóg Go wywyższył i obdarzył Go imieniem, które jest ponad wszelkie imię, (10) aby na imię Jezusa zgięło się wszelkie kolano istot niebieskich i ziemskich, i podziemnych, (11) i aby wszelki język wyznał, że Jezus Chrystus jest Panem na chwałę Boga Ojca”.