W Boskim Planie dotyczącym zbawienia człowieka musi jeszcze być jakaś bardzo ważna część, która nie została jeszcze w pełni zakończona, gdyż w przeciwnym razie nowy książę już dawno panowałby w nowym świecie. Przyczyna, dla jakiej ten nowy porządek był odłożony aż do przyszłego wyznaczonego czasu oraz sposób zmiany obecnego panowania zła pod rządami Szatana w panowanie sprawiedliwości pod władzą Chrystusa to interesujące zagadnienia, którymi będziemy szerzej zajmować się w naszych innych cyklach. Na razie wystarczy powiedzieć, że królestwa tego świata, obecnie poddane Szatanowi, w odpowiednim czasie mają się stać królestwami „Pana naszego i Chrystusa Jego” (Objawienie rozdział 11 werset 15). Kontekst wskazuje, że ta zmiana nastąpi w czasie powszechnego ucisku.

Nawiązując do tego tematu, Jezus powiedział (w ewangelii Marka rozdziale 3 wersetach 22-27): „Nikt przecież nie może, wszedłszy do domu mocarza (Szatana), zagrabić jego sprzętu (odebrać to, co Szatan sobie przywłaszczył), jeśli pierwej nie zwiąże owego mocarza (Szatana); wtedy dopiero dom jego ograbi (odbierze to, co Szatan uzurpuje sobie, że niby to jest jego)„. W ten sposób zostaliśmy przez Niego pouczeni, że Szatan musi być najpierw związany, ograniczony i usunięty w swym wpływie, zanim Chrystusowe panowanie sprawiedliwości i pokoju będzie mogło zostać ustanowione. Tak więc owo wiązanie Szatana (a w każdym razie jego początek, ponieważ nie jest to jednorazowy akt, lecz stopniowy proces, gdyż czynnikiem wiążącym są podawane przez Pana prawdy, które odbierają Szatanowi możliwość wpływania na ludzkość pod kolejnymi względami, jakimi próbuje nią rządzić) jest w ten sposób pokazane jako pierwsze dzieło owego przyszłego świata – Objawienie rozdział 20 werset 2.

Powinno się pamiętać o tym, że podstawą wszystkich wyżej wymienionych „światów” jest Ziemia – jako planeta, że chociaż wieki mijają i światy zmieniają się, Ziemia istnieje dalej – „Ziemia trwa na wieki” (Kaznodzieja Salomonowy rozdział 1 werset 4). Rozwijając dalej tę samą ilustrację, Piotr nazywa każdy ze wspomnianych okresów odrębnymi niebiosami i ziemią:

• Do pierwszego świata odnoszą się jego słowa z 2 Piotra rozdziału 3 wersetów 5 i 6: „od dawna istniały (pierwsze) niebiosa i (pierwsza) ziemia utworzona Bożym słowem spośród wód i przez wodę, (6) przez nie (wody potopu) ówczesny (pierwszy) świat (pierwsze niebo i pierwsza ziemia) zginął w klęsce potopu.”
• Do drugiego świata odnosi się werset 7 (i następne): „Ale teraźniejsze niebo i ziemia (niebo i ziemia obecnego, czyli teraźniejszego „złego świata”) mocą tego samego Słowa zachowane są dla ognia i utrzymane na dzień sądu i zagłady bezbożnych ludzi.”
• Do trzeciego świata – werset 13: „Oczekujemy bowiem, zgodnie z Jego obietnicą, nowego nieba i nowej ziemi, gdzie zapanuje sprawiedliwość”.

Słowo niebiosa symbolizuje wyższe, czyli duchowe moce sprawujące władzę, systemy religijne i ich nauczyciele, zaś ziemia symbolizuje rząd sprawowany przez człowieka oraz systemy społeczne. Zatem pierwsze niebiosa i ziemia, czyli ówczesny porządek i system istniejących rzeczy, spełniwszy swój cel, zakończyły swe istnienie w potopie. Ale literalne, fizyczne niebiosa (rozmaite systemy planetarne i ich słońca) oraz fizyczna Ziemia nie przestały istnieć, one pozostały. Podobnie obecny świat (niebo i ziemia) przeminie z „wielkim trzaskiem, ogniem i topnieniem żywiołów” – w zamieszaniu, ucisku i rozkładzie. Wiązany mocarz (Szatan) będzie bowiem przecież walczył o utrzymanie swej władzy. Istniejący porządek, czyli zasady organizacji rządów i społeczeństwa, a nie fizyczne niebo i ziemia, przeminie. Teraźniejsze niebo (moce sprawujące duchową władzę, systemy religijne i ich nauczyciele) muszą ustąpić miejsca „nowym niebiosom” – duchowej władzy Chrystusa, jego systemowi religijnemu i jego nauczycielom. Teraźniejsza ziemia (społeczeństwo ludzkie zorganizowane pod nadzorem Szatana) musi być stopiona (symbolicznie) i „rozpłynąć się” na początku „Dnia Pańskiego”, który będzie „palić jak piec” (jak mówi Malachiasza rozdział 4 werset 1 (lub w niektórych przekładach – rozdział 3 werset 19)). Nastąpi po niej „nowa ziemia”, czyli nowy porządek rzeczy – na nowo zorganizowane społeczeństwo będące w harmonii z nowym księciem ziemi – Chrystusem. Sprawiedliwość, pokój i miłość zapanują wśród ludzi, gdy istniejący obecnie porządek ustąpi miejsca nowemu i lepszemu Królestwu, którego podstawą będzie najściślejsza sprawiedliwość.