W tym artykule autor omawia znaczenie Wielkiego Dnia Pojednania – słowo „pojednanie” oznacza pogodzenie dwóch grup nie będących ze sobą w harmonii – Boga i ludzi…

1. Wstęp
   Autor we wstępie przypomina czym był typiczny/figuralny Dzień Pojednania
2. „Ani jota ani kreska Zakonu nie przeminie” oraz „Brak kapłana – Brak ofiary – Brak Dnia Pojednania”
   Odcinek „podwójny” z powodu bardzo bliskiej łączności myśli między paragrafami. W części pierwszej podkreśla, że każdy, nawet najmniejszy szczegół Zakonu, musi mieć swoje wypełnienie, w drugiej części wskazuje zaś na konsekwencje braku kapłana, ofiary i Dnia Pojednania
3. Typiczne i antytypiczne pojednanie za grzech
   W tym odcinku autor zwraca uwagę na to, iż choć rozmaici „mędrcy” tego świata zaprzeczają upadkowi i istnieniu grzechu, to fakty pokazują, że grzech i śmierć są realne, a wielki Dzień Pojednania – niezbędny
4. Przyjrzyjmy się teraz typowi i antytypowi
   W tym odcinku autor proponuje, byśmy przyjrzeli się wypełnieniu – antytypowi tego wielkiego Dnia Pojednania, szczególnie zaś ofiarom cielca i kozła
5. Pojednanie jest dwustronne
   W tym odcinku autor zajmuje się znaczeniem słowa „pojednanie” oraz wskazuje na to, że będzie ono dwustronne, a nie jednostronne (nie tylko Bóg pogodzi się z człowiekiem, także człowiek z Bogiem)