Pierwszy z tych trzech okresów, czyli “światów”, o których mówiliśmy w poprzedniej części tego cyklu, znajdujący się pod zarządem aniołów zakończył się niepowodzeniem; drugi, pod władzą Szatana, uzurpatora, jest istotnie „złym światem”; lecz trzeci okres będzie erą sprawiedliwości i błogosławieństwa dla wszystkich narodów ziemi.

Dwa ostatnie z tych „światów” są w Biblii przedstawione bardziej szczegółowo, a wypowiedzi odnoszące się do nich stoją w wielkim kontraście do siebie nawzajem. Obecny, czyli drugi okres, jest nazwany „obecnym złym światem” – nie dlatego, że w nim nie ma niczego dobrego, ale dlatego, że dozwolono w nim na działanie i przewagę zła. „Tymczasem zuchwałych musimy uznać za szczęśliwych, gdyż to oni, bezbożni, opływają w bogactwa. Boga wystawiają na próbę i uchodzi im to bezkarnie” (Malachiasza rozdział 3 werset 15).

Trzeci świat, czyli epoka, jest określony mianem „ŚWIATA PRZYSZŁEGO”, „w którym mieszka sprawiedliwość”, nie dlatego, że w całości czasu jego trwania nie będzie zła, lecz z tego powodu, że zło nie będzie miało w nim przewagi. Usuwanie zła będzie stopniowe i będzie wymagać całego pierwszego tysiąca lat trwania tego okresu. Zło nie będzie wówczas panowało, nie będzie się rozwijało. Zły człowiek nie będzie w nim już „kwitnąć”, ale „sprawiedliwy zakwitnie” (Psalm 72 werset 7), posłuszni „z dóbr ziemi spożywać” będą (Izajasza rozdział 1 werset 19), a „złoczyńcy będą wytępieni” (Psalm 37 werset 9).

Wynika z tego, że ten „przyszły świat” będzie tak odmienny, iż stanowić będzie zupełne przeciwieństwo obecnego świata w niemal wszystkich szczegółach. Słowa naszego Pana wyjaśniają, dlaczego istnieje taka różnica pomiędzy obecnym a przyszłym światem. Różnica ta wynika stąd, że Pan będzie księciem, czyli władcą przyszłego świata, w którym sprawiedliwość i prawda będą cieszyć się powodzeniem, gdy tymczasem księciem (władcą) obecnego złego świata jest Szatan (ewangelia Jana rozdział 12 werset 31, rozdział 14 werset 30, rozdział 16 werset 11). Jest to świat, w którym rozwija się zło, a człowiek zły – „kwitnie”. W myśl słów Jezusa, książę tego świata „we mnie nic nie ma”, a w konsekwencji – nie interesuje się Jego naśladowcami, z wyjątkiem sprzeciwiania się im, kuszenia, niepokojenia i uciskania (ewangelia Jana rozdział 14 werset 30, 2 Koryntów rozdział 12 werset 7). To właśnie dlatego każdy, kto w obecnym złym świecie/epoce, chce żyć pobożnie, musi ponosić prześladowanie, gdy tymczasem człowiek zły rozrasta się jak cedr Libanu – 2 Tymoteusza rozdział 3 werset 12; Psalm 37 werset 35.

Jezus powiedział: „Królestwo moje nie jest z tego świata” (ewangelia Jana rozdział 18 werset 36) i dopóki owa era, czyli „świat przyszły” nie nastanie, Królestwo Chrystusa nie będzie panować na ziemi. Z tego właśnie powodu Pan nauczył nas pokładać nadzieję i modlić się: „Niech przyjdzie Twoje królestwo; niech Twoja wola się spełnia na ziemi” (ewangelia Mateusza rozdział 6 werset 10). Władcą „tego świata ciemności” jest Szatan i dlatego „ciemność okrywa ziemię, a mrok narody”. Ma on teraz władzę i działa w sercach „synów nieposłuszeństwa” – Efezów rozdział 2 werset 2; rozdział 6 werset 12 i Izajasza rozdział 60 werset 2.