Nasz poprzedni odcinek zakończyliśmy konkluzją, że członkowie Wielkiej Kompanii ogólnie jako klasa byli mniej lub bardziej uparci i samowolni, zamiast przejawiać posłuszeństwo i poddanie się woli Pana. Z tego powodu zaniedbywali zarówno swe przywileje, jak i obowiązki usprawiedliwienia i poświęcenia.

Ten stan oczywiście sprawiał, że nie nadawali się do stanowiska Królów i Kapłanów, ponieważ ich charaktery nie były tak dobrej jakości, jaka była wymagana od Królów i Kapłanów Boga.

Jak Bóg mógłby udzielić Boskiej natury (i związanej z nim nieśmiertelności – stanu w którym śmierć jest niemożliwa) tym, którzy buntują się i popierają buntowników przeciwko Jego sposobom postępowania?

• Psalm 107 wersety 10 i 11: „(10) Inni siedzieli w mroku i w cieniu śmierci, skuci nędzą jak żelazem. (11) Gdyż buntowali się przeciw słowom Boga, a radami Najwyższego gardzili”.

Jak mógłby uczynić ich członkami Oblubienicy Swego Syna, podczas gdy plamili oni swe weselne szaty świętego charakteru?

• 1 Koryntian rozdział 5 wersety 1-13: „(1) Słyszy się powszechnie o nierządzie wśród was, i to takim nierządzie, jakiego nie spotyka się nawet wśród pogan: że ktoś współżyje z żoną swego ojca. (2) A wy zadufani w sobie, nawet nie poczuwacie się do tego, by usunąć spośród was tego, który dopuścił się takiego czynu. (3) Ja tymczasem, wprawdzie nieobecny fizycznie, ale obecny duchem, osądziłem tego, który to uczynił, tak jakbym był obecny – (4) w imię Pana naszego Jezusa. Wy również zgromadzeni razem i w duchowej łączności ze mną, z mocą Pana naszego Jezusa (5) wydajcie takiego szatanowi – na zatracenie ciała, ale dla ocalenia jego ducha w dniu Pana. (6) Nie macie powodu do chluby! Czy nie wiecie, że odrobina zakwasu zakwasza całe ciasto? (7) Usuńcie stary zakwas, by stać się nowym ciastem, gdyż jesteście ciastem niezakwaszonym. Chrystus przecież został złożony w ofierze jako nasza Pascha. (8) Nie świętujmy więc, używając starego zakwasu, a także zakwasu złości i przewrotności, ale w niezakwaszonej czystości i prawdzie. (9) Napisałem wam w liście, abyście nie zadawali się z rozpustnikami. (10) Nie miałem na myśli w ogóle rozpustników tego świata, chciwych, zdzierców czy też bałwochwalców, bo wtedy musielibyście porzucić ten świat. (11) Teraz jednak napisałem wam, abyście nie zadawali się z takim, który nazywa siebie bratem, a jest rozpustnikiem lub chciwcem albo bałwochwalcą, oszczercą, pijakiem czy zdziercą. Z takim nawet nie zasiadajcie do wspólnego stołu. (12) Ja nie zamierzam sądzić tych spoza wspólnoty. Wy sądźcie tylko tych, którzy do was należą. (13) Tych spoza wspólnoty osądzi Bóg. Usuńcie złego spośród was samych”;
• list Judy rozdział 1 werset 23: „Innych zaś ratujcie przez strach, wyrywając ich z ognia, mając w nienawiści nawet szatę, która została skalana przez ciało”.

Jak mógłby ogłosić ich „więcej niż zwycięzcami” (czy też jak mówią nowoczesne przekłady: „odnoszącymi przeważające/wielkie/pełne/całkowite zwycięstwo”: Rzymian rozdział 8 werset 37: „Ale w tym wszystkim odnosimy przeważające zwycięstwo przez Tego, który nas umiłował”), podczas gdy oni ze strachu przed ofiarniczą śmiercią szli na kompromis z przeciwnikiem?

Hebrajczyków rozdział 2 werset 15: „(14) A ponieważ dzieciom przypadł udział we krwi i ciele, On również miał w nich udział, aby przez śmierć pokonać tego, który ma władzę nad śmiercią, to jest diabła, (15) i wyzwolić tych wszystkich, którzy z powodu lęku przed śmiercią przez całe życie pozostawali w niewoli”.

Jak mógł dać im to, co w niebie najlepsze, skoro ich serce lgnęło do świata?

• 2 Piotra rozdział 2 wersety 7 i 8: „(7) Uratował natomiast sprawiedliwego Lota [typ na Wielką Kompanię], który cierpiał z powodu rozwiązłego życia niegodziwców. (8) Mieszkając wśród nich, musiał ten sprawiedliwy słuchać i patrzeć codziennie na nieprawości. Ubolewał nad tym z całej duszy”;
• 2 Tymoteusza rozdział 4 werset 10: „Albowiem Demas mię opuścił, umiłowawszy ten świat, i poszedł do Tesaloniki, Krescens do Galacyi, Tytus do Dalmacyi”;
• Jakuba rozdział 1 werset 8: „Człowiek umysłu dwoistego jest niestały we wszystkich swoich drogach”.