W poprzednim odcinku wskazaliśmy, iż jednostki z tej klasy, poprzez Wysokie Powołanie, początkowo były zaproszone do Boskiej natury i współdziedzictwa z Chrystusem, lecz ponieważ niestety nie wypełniały one wiernie swych ślubów poświęcenia, musiały być przeniesione do klasy drugorzędnej.

W praktyce buntowały się one lub popierały buntowników przeciwko większej lub mniejszej liczbie nauk i zarządzeń Słowa Bożego:

• Psalm 107 wersety 10 i 11: „(10) Inni siedzieli w mroku i w cieniu śmierci, skuci nędzą jak żelazem. (11) Gdyż buntowali się przeciw słowom Boga, a radami Najwyższego gardzili”;

skalały swe charaktery grzechem i poplamiły swe szaty:

• 1 Kor. rozdział 5 wersety od 1-go do 13-go: „(1) Słyszy się powszechnie o nierządzie wśród was, i to takim nierządzie, jakiego nie spotyka się nawet wśród pogan: że ktoś współżyje z żoną swego ojca. (2) A wy zadufani w sobie, nawet nie poczuwacie się do tego, by usunąć spośród was tego, który dopuścił się takiego czynu. (3) Ja tymczasem, wprawdzie nieobecny fizycznie, ale obecny duchem, osądziłem tego, który to uczynił, tak jakbym był obecny – (4) w imię Pana naszego Jezusa. Wy również zgromadzeni razem i w duchowej łączności ze mną, z mocą Pana naszego Jezusa (5) wydajcie takiego szatanowi – na zatracenie ciała, ale dla ocalenia jego ducha w dniu Pana. (6) Nie macie powodu do chluby! Czy nie wiecie, że odrobina zakwasu zakwasza całe ciasto? (7) Usuńcie stary zakwas, by stać się nowym ciastem, gdyż jesteście ciastem niezakwaszonym. Chrystus przecież został złożony w ofierze jako nasza Pascha. (8) Nie świętujmy więc, używając starego zakwasu, a także zakwasu złości i przewrotności, ale w niezakwaszonej czystości i prawdzie. (9) Napisałem wam w liście, abyście nie zadawali się z rozpustnikami. (10) Nie miałem na myśli w ogóle rozpustników tego świata, chciwych, zdzierców czy też bałwochwalców, bo wtedy musielibyście porzucić ten świat. (11) Teraz jednak napisałem wam, abyście nie zadawali się z takim, który nazywa siebie bratem, a jest rozpustnikiem lub chciwcem albo bałwochwalcą, oszczercą, pijakiem czy zdziercą. Z takim nawet nie zasiadajcie do wspólnego stołu. (12) Ja nie zamierzam sądzić tych spoza wspólnoty. Wy sądźcie tylko tych, którzy do was należą. (13) Tych spoza wspólnoty osądzi Bóg. Usuńcie złego spośród was samych”;
• list Judy werset 23: „drugich ratujcie, wyrywając [ich] z ognia, innym okazujcie litość, zachowując ostrożność z lękiem i [nawet unikając zetknięcia] ze skalaną przez ciało szatą”;
• Objawienie rozdział 7 werset 14: „Odpowiedziałem mu: ‘Panie mój, ty wiesz!’. Odrzekł mi: ‘To ci, którzy przychodzą z wielkiego ucisku. Wyprali swoje szaty i wybielili je we krwi Baranka’;

nie ofiarowały wiernie swego człowieczeństwa dla Boga:

• Hebrajczyków rozdział 2 werset 15: „i wyzwolić tych wszystkich, którzy z powodu lęku przed śmiercią przez całe życie pozostawali w niewoli”;
• list Judy werset 22-gi: „Miejcie współczucie dla wątpiących”;

utrzymywały społeczność ze światem:

• 2 Tymoteusza rozdział 4 werset 10: „gdyż Demas mnie opuścił. Pociągnął go ten świat i odszedł do Tesalonik. Krescens udał się do Galacji, a Tytus do Dalmacji”;
• Jakuba rozdział 1 werset 8: „Mąż umysłu dwoistego jest niestateczny we wszystkich drogach swoich” (w innym tłumaczeniu: „człowiek o rozdwojonej duszy, niestały na żadnej ze swoich dróg”);

przyjmowały i głosiły różne fałszywe doktryny:

• 1 Koryntian rozdział 3 wersety 12-ty i 15-ty: „(10) Według danej mi łaski Bożej, jako mądry mistrz budowlany założyłem fundament, a inny na nim buduje. Każdy zaś niech uważa, jak na nim buduje. (11) Innego bowiem fundamentu nikt nie jest w stanie założyć obok tego, który jest założony, a którym jest Jezus Chrystus. (12) A czy ktoś na tym fundamencie buduje ze złota, srebra, drogich kamieni, z drewna, siana czy słomy, (13) dzieło każdego stanie się widoczne; pokaże to bowiem ten Dzień, jako że w ogniu zostanie (to) objawione i jakie jest dzieło każdego — ogień to wypróbuje. (14) Jeśli czyjeś dzieło, wzniesione na tym fundamencie, przetrwa, ten otrzyma zapłatę; (15) jeśli czyjeś dzieło spłonie, ten poniesie stratę, sam zaś będzie zbawiony, tak jednak, jak przez ogień”;
• ewangelia Mateusza rozdział 25 wersety 3 i 8: „(3) Głupie (panny) wzięły lampy, ale nie zabrały ze sobą oliwy. (8) Głupie powiedziały do rozsądnych: ‘Podzielcie się z nami oliwą, bo nasze lampy gasną’”;

rozwinęły sekciarskie systemy:

• 1 Koryntian rozdział 3 wersety 3 i 4: „(3) Gdyż jeszcze jesteście cieleśni. Skoro bowiem [jest] między wami zazdrość, kłótnie i podziały, to czyż nie jesteście cieleśni i nie postępujecie na sposób ludzki? (4) Skoro ktoś mówi: Ja jestem Pawła, a inny: Ja Apollosa, to czyż nie jesteście cieleśni?”;
• ewangelia Mateusza rozdział 7 werset 26: „Każdy, kto słucha tych moich słów, ale nie wprowadza ich w czyn, podobny jest do człowieka głupiego, który dom zbudował na piasku”;
• 1 Tymoteusza rozdział 1 wersety 19 i 20: „(19) zachowując wiarę i prawe sumienie. Niektórzy je odrzucili i utracili wiarę. (20) Do takich należą Hymenajos i Aleksander, których wydałem szatanowi, aby oduczyli się bluźnić”;

uzurpowały urzędy wiernych braci i prześladowały ich:

• Izajasza rozdział 66 werset 5: „Posłuchajcie tedy, co mówi Pan do was, wy wszyscy, co drżycie, słysząc Jego słowa; ci zaś nienawidzący was bracia wasi, ci, co was odrzucają z mojego powodu, oni tak często mówią: ‘Niech Pan okaże swą chwałę!’ i niech sprawi, byśmy też radość waszą ujrzeli. Ale oni pohańbieni zostaną”;

i w mniejszym lub większym stopniu służyły szatanowi:

• Hebrajczyków rozdział 2 wersety 14 i 15: „(14) A ponieważ dzieciom przypadł udział we krwi i ciele, On również miał w nich udział, aby przez śmierć pokonać tego, który ma władzę nad śmiercią, to jest diabła, (15) i wyzwolić tych wszystkich, którzy z powodu lęku przed śmiercią przez całe życie pozostawali w niewoli”.