Kontynuujemy wskazywanie rozmaitych części ogólnej charakterystyki klasy Wielkiej Kompanii:

Szatan dokona zniszczenia ich ciał i dzieł:

• 1 Koryntian rozdział 5 werset 5: „wydajcie takiego szatanowi – na zatracenie ciała, ale dla ocalenia jego ducha w dniu Pana”;
• 1 Tymoteusza rozdział 1 werset 20: „Do takich należą Hymenajos i Aleksander, których wydałem szatanowi, aby oduczyli się bluźnić”;
• Ewangelia Mateusza rozdział 7 werset 27: „I spadł deszcz gwałtowny, i przyszła powódź, i wiatry wiały, a uderzyły na on dom, i upadł, a był wielki upadek jego”;
• 1 Koryntian rozdział 3 werset 15: „jeśli czyjeś dzieło spłonie, ten szkodę poniesie, lecz on sam zbawiony będzie, tak jednak, jak przez ogień”;

lecz ostatecznie zachowają życie, tracąc nagrodę wysokiego powołania:

• 1 Koryntian rozdział 3 werset 15: „jeśli czyjeś dzieło spłonie, ten szkodę poniesie, lecz on sam zbawiony będzie, tak jednak, jak przez ogień”;
• Hebrajczyków rozdział 2 werset 15: „i wyzwolić tych wszystkich, którzy z powodu lęku przed śmiercią przez całe życie pozostawali w niewoli”;
• List Judy rozdział 1 wersety 22 i 23: „(22) Dla jednych, którzy mają wątpliwości, miejcie litość, (23) wyrywając ich z ognia, ratujcie ich; dla drugich miejcie litość połączoną z obawą, mając odrazę nawet do szaty skalanej przez ciało”;
• Filipian rozdział 3 werset 14: „zmierzam do celu, do nagrody w górze, do której zostałem powołany przez Boga w Chrystusie Jezusie”.

Gdy dowiedzą się, że utracili tą nagrodę „wysokiego powołania” – Boską naturę i współdziedzictwo z Chrystusem:

• Pieśń nad Pieśniami rozdział 5 wersety 6 i 7: „(6) Otworzyłam ukochanemu memu, lecz ukochany mój już odszedł, oddalił się; życie ze mnie uszło z jego powodu. Szukałam go, lecz nie znalazłam, wołałam go, lecz mi nie odpowiedział. (7) Spotkali mnie strażnicy, którzy obchodzą miasto, zbili i poranili mnie, płaszcz mój zdarli ze mnie strażnicy murów”;
• Ewangelia Mateusza rozdział 25 wersety 11, 12 i 30: „(11) A później nadeszły i pozostałe panny, mówiąc: Panie! Panie! Otwórz nam. (12) On zaś, odpowiadając, rzekł: Zaprawdę powiadam wam, nie znam was. (30) A nieużytecznego sługę wrzućcie w ciemności zewnętrzne; tam będzie płacz i zgrzytanie zębów”,

doznają wielkiego rozczarowania. Ten fakt, połączony z myślą, że zginą, jeśli nie będą pokutować, doprowadzi ich do oczyszczenia się:

• Hebrajczyków rozdział 12 wersety 16 i 17: „(Czuwajcie) (16) aby nie zjawił się jakiś rozpustnik czy bezbożnik, jak Ezaw, który za miskę jedzenia sprzedał swoje pierworództwo. (17) Wiecie przecież, że gdy potem chciał odzyskać błogosławieństwo, został odrzucony. Nie miał już możliwości odmiany, chociaż ze łzami jej szukał”;
• Objawienie rozdział 7 werset 14: „Odpowiedziałem mu: „Panie mój, ty wiesz!”. Odrzekł mi: „To ci, którzy przychodzą z wielkiego ucisku. Wyprali swoje szaty i wybielili je we krwi Baranka”.

Następnie będą prowadzić pomyślną służbę:

• Pieśń nad Pieśniami od rozdziału 5 wersetu 9 do rozdziału 6 wersetu 1 (w Biblii Gdańskiej – do końca rozdziału 5): „(9) Cóż ma miły twój nad innych miłych, o najpiękniejsza między niewiastami? co ma miły twój nad innych miłych, że nas tak poprzysięgasz? (10) Miły mój biały i rumiany, i zacniejszy nad innych dziesięć tysięcy. (11) Głowa jego jako bryła szczerego złota; włosy jego kędzierzawe, czarne jako kruk; (12) Oczy jego jako gołębicy nad strumieniami wody, jako umyte w mleku, stojące w mierze swojej; (13) Policzki jego jako zagonki ziół wonnych, jako kwiatki wonnych rzeczy; wargi jego jako lilije wypuszczające myrrę ciekącą; (14) Ręce jego jako pierścienie złote, osadzone drogim kamieniem, hiacyntem; brzuch jego jako glanc kości słoniowej, safirem osadzonej; (15) Golenie jego jako słupy marmurowe, postawione na podstawkach złota wybornego; oblicze jego jako Liban, wyborne jako cedry; (16) Usta jego nader słodkie, a wszystek jest pożądany. Taki ci jest miły mój, i taki przyjaciel mój, o córki Jeruzalemskie! (17) Gdzież poszedł miły twój, o najpiękniejsza między niewiastami? Gdzie się obrócił miły twój? a szukać go będziemy z tobą”;
• Objawienie rozdział 19 werset 6: „Wtedy doszedł mnie głos jak okrzyk wielkiego tłumu, jak szum potężnych wód, jak łoskot silnych gromów. Usłyszałem: Alleluja! Pan, nasz Wszechmogący Bóg, objął panowanie!”,

a w niebie otrzymają drugorzędną chwałę duchową

• Psalm 45 wersety 15 i 16: „(15) we wzorzystych szatach wiodą ją [Oblubienicę Chrystusową – Kościół] do króla, a za nią kroczą dziewice, jej towarzyszki, tworząc jej orszak. (16) Odprowadzane wśród oznak radości i wesela wstępują do pałacu królewskiego”;
• 1 Koryntian rozdział 5 werset 5: „wydajcie takiego szatanowi – na zatracenie ciała, ale dla ocalenia jego ducha w dniu Pana”;
• Objawienie rozdział 19 werset 9: „Anioł powiedział do mnie: ‘Napisz: Szczęśliwi ci, którzy są zaproszeni na ucztę weselną Baranka’. I dodał: ‘To prawdziwe słowa Boga’”.

Jako część Pierworodnych, będą oni Lewitami w Świątyni Boga i Arystokracją w Królestwie Bożym

• Hebrajczyków rozdział 12 werset 23: „Wy natomiast przyszliście do góry Syjon, do miasta Boga żywego – Jeruzalem niebieskiego, do niezliczonej liczby aniołów, na uroczyste zgromadzenie, (23) i do Kościoła pierworodnych, którzy są zapisani w niebiosach, do Boga, który sądzi wszystkich, do duchów [ludzi] sprawiedliwych, którzy już doszli do celu [wysokiego powołania]”;
• Objawienie rozdział 7 werset 15: „Dlatego są przed tronem Boga i służą Mu dniem i nocą w Jego świątyni. Wśród nich zamieszka Siedzący na tronie”;
• Ezechiela rozdział 44 wersety 10-14: „(10) lecz Lewici, którzy oddalili się ode mnie, błądząc za swoimi bałwanami z dala ode mnie, gdy Izrael odstąpił ode mnie, poniosą karę za swoje winy. (11) Będą pełnili służbę w mojej świątyni jako odźwierni i słudzy przybytku. Będą oni dla ludu zarzynali zwierzęta na ofiarę całopalną i rzeźną i będą na usługi ludu. (12) Ponieważ służyli mu przed ich bałwanami i stali się dla domu izraelskiego powodem potknięcia się, dlatego podniosłem moją rękę przeciwko nim, mówi Wszechmocny Pan. Poniosą karę za swoją winę. (13) Nie będą się zbliżać do mnie, aby mi służyć jako kapłani ani dotykać się żadnych moich rzeczy świętych i najświętszych, poniosą swoją hańbę za swoje obrzydliwości, których się dopuścili. (14) Powierzam im pełnienie wszelkiej służby w przybytku, aby sprawowali służbę i wszystko, co w nim trzeba wykonywać”.

Właśnie teraz, przy końcu Wieku Ewangelii, działalność i znaczenie wielu członków tej klasy zaczęły być szczególnie dostrzegane. Jak można zauważyć, klasa ta oraz Maluczkie Stadko były rozwijane w czasie Wieku Ewangelii („w tych dniach” – Joela rozdział 2 werset 29 [lub, w niektórych przekładach, rozdział 3 werset 2]: „Także na sługi [Maluczkie Stadko] i służebnice [Wielką Kompanię] w tych dniach wyleję mojego Ducha”), w którym działali Jezus i Apostołowie, w którym doszło do wielkiej apostazji i w którym – przy jego końcu – Pan przywrócił pierwotne nauki i praktyki chrześcijaństwa.