Możliwość istnienia klasy Wielkiej Kompanii wynika z faktu, że można stracić nagrodę wysokiego powołania.

Nauki biblijne mówią, że wypadnięcie z wysokiego powołania jest możliwe:

• 1 Koryntian rozdział 9 wersety 24-27: „(24) Czy nie wiecie, że na stadionie biegną wszyscy zawodnicy, ale tylko jeden z nich otrzymuje nagrodę? Tak biegnijcie, abyście ją zdobyli. (25) Każdy zawodnik podejmuje wiele wyrzeczeń. Tamci, by zdobyć wieniec (koronę) zniszczalny, my – niezniszczalny. (26) I ja biegnę, ale nie tak, jakbym nie znał mety, i nie wymachuję bezładnie pięściami, (27) ale biorę w karby i opanowuję swoje ciało, abym głosząc innym naukę, sam nie został odrzucony”;
• 2 Tymoteusza rozdział 2 werset 5: „Podobnie tylko ten zawodnik otrzyma wieniec (koronę) zwycięstwa, który walczył przepisowo”;
• Jakuba rozdział 5 wersety 19 i 20: „(19) Drodzy bracia, jeśli ktoś z was zboczy od prawdy, a inny go nawróci, (20) niech wie, że ten, kto nawrócił grzesznika z jego błędnej drogi, uratuje jego duszę od śmierci i zakryje mnóstwo grzechów”;
• Objawienie rozdział 3 werset 11-ty: „Przyjdę wkrótce. Trzymaj mocno to, co posiadasz, aby nikt ci nie zabrał twego wieńca (korony)”.

Na to samo wskazują biblijne napomnienia:

• Hebrajczyków rozdział 2 wersety 1-3: „(1) Musimy więc pilnie rozważać to, co usłyszeliśmy, jeśli nie chcemy minąć się z celem. (2) Skoro bowiem słowo ogłoszone przez aniołów okazało się tak wiążące, a wszelkie przekroczenie i nieposłuszeństwo otrzymało słuszną odpłatę, (3) to jakże my jej unikniemy, jeśli zlekceważymy tak wielkie zbawienie! Zaczął je głosić Pan, a Jego słuchacze je nam potwierdzili”;
• Hebrajczyków rozdział 3 wersety 12-14: „(12) Uważajcie, bracia, aby żaden z was przez niewierność złego serca nie odstąpił od Boga żywego! (13) Natomiast zachęcajcie się wzajemnie każdego dnia, póki mówi się o tym „dzisiaj” [inne przekłady: „dopóki trwa to, co się nazywa ‘dzisiaj’”], aby nikt z was nie był zatwardziały przez oszustwo grzechu. (14) Mamy bowiem udział w losie Chrystusa, jeśli zdecydowanie aż do końca zachowamy naszą pierwotną postawę”;
• Hebrajczyków rozdział 4 wersety 1 i 11: „(1) Skoro zatem trwa nadal obietnica wejścia do Jego odpoczynku, strzeżmy się, aby ktoś z was nie został jej pozbawiony! (…) (11) Postarajmy się zatem wejść do tego odpocznienia, aby ktoś z was nie upadł, tak jak w tym przykładzie nieposłuszeństwa”.

Ten sam fakt potwierdzają biblijne przykłady:

• Objawienie rozdział 2 werset 5: „(5) Przypomnij sobie, skąd spadłeś. Opamiętaj się! Wróć do pierwszych czynów! Bo jeśli się nie opamiętasz, przyjdę do ciebie i ruszę twój świecznik z jego miejsca”;
• 2 Jana rozdział 1 werset 8: „Uważajcie na samych siebie, abyście nie stracili tego, coście z trudem zdobyli, lecz żebyście otrzymali pełną nagrodę”;
• 2 Tymoteusza rozdział 4 werset 10: „(10) gdyż Demas mnie opuścił. Pociągnął go ten świat i odszedł do Tesalonik. Krescens udał się do Galacji, a Tytus do Dalmacji”.

Zgodna z tą myślą jest też możliwość popełnienia grzechu na śmierć:

• Hebrajczyków rozdział 6 wersety 4-6: „(4) Nie da się bowiem raz oświeconych, którzy ponadto posmakowali niebiańskiego daru i którym dano stać się uczestnikami Ducha Świętego, (5) którzy zakosztowali wspaniałości Słowa Bożego oraz mocy przyszłego wieku, (6) a którzy odpadli, ponownie doprowadzić do opamiętania, gdyż oni sami sobie krzyżują Syna Bożego i wystawiają Go na publiczną zniewagę”;
• Hebrajczyków rozdział 10 wersety 26-31: „(26) Jeśli bowiem dobrowolnie grzeszymy po otrzymaniu pełnego poznania prawdy, to już nie ma dla nas ofiary przebłagalnej za grzechy, (27) ale jedynie jakieś przerażające oczekiwanie sądu i żar ognia, który ma trawić opornych. (28) Kto przekracza Prawo Mojżeszowe, ponosi śmierć bez miłosierdzia na podstawie [zeznania] dwóch albo trzech świadków. (29) Pomyślcie, o ileż surowszej kary stanie się winien ten, kto by podeptał Syna Bożego i zbezcześcił krew Przymierza, przez którą został uświęcony, i obelżywie zachował się wobec Ducha łaski. (30) Znamy przecież Tego, który powiedział: Do Mnie [należy] pomsta i Ja odpłacę. I znowu: Sam Pan będzie sądził lud swój. (31) Straszna to rzecz wpaść w ręce Boga żywego”;
• 2 Piotra rozdział 2 wersety 20-22: „(20) Jeśli dzięki poznaniu naszego Pana i Zbawcy, Jezusa Chrystusa, odcięli się od brudów świata, a potem znów się w nie wikłają, to ich stan ostateczny będzie gorszy niż pierwotny. (21) Lepiej by im było nie poznać drogi sprawiedliwości niż — po jej poznaniu — odwrócić się od przekazanego im świętego przykazania. (22) W ten sposób spełnia się na nich to trafne przysłowie: Pies powróci do tego, co zwrócił. Albo: Świnię po kąpieli znów w błocie widzieli”;
• 1 Jana rozdział 5 werset 16: „Jeśliby kto widział brata swego grzeszącego grzechem nie na śmierć, niechże się modli za nim, a da mu Bóg żywot, to jest grzeszącym nie na śmierć. Jestci grzech na śmierć; nie za tym, mówię, aby się kto modlił”;
• Judy rozdział 1 wersety 4-19: „(4) Bo wkradli się potajemnie w wasze szeregi pewni ludzie, na których już od wieków Pismo wydaje wyrok potępienia: ludzie bezbożni, którzy nadużywając łaski, danej przez Boga naszego, obracają ją na wyuzdanie i którzy zapierają się naszego jedynego Władcy i Pana, Jezusa Chrystusa. (5) Chcę wam tylko przypomnieć – a poznaliście wszystkie te sprawy raz na zawsze – że Pan wybawił co prawda lud z ziemi egipskiej, potem jednak wytracił tych, którzy zaparli się wiary. (6) Aniołów nawet, którzy nie ustrzegli swej książęcej godności, lecz opuścili swe mieszkanie, trzyma w ciemnościach na wielki dzień sądu, skutych wiecznymi kajdanami. (7) Podobnie stoją jako przykład odstraszający, pokarane ogniem wiecznym, Sodoma i Gomora oraz miasta sąsiednie, które tak jak one grzeszyły nieczystością i oddawały się rozpuście przeciwnej naturze. (8) Ci marzyciele tymczasem kalają swe ciało w podobny sposób; ponadto mają w pogardzie majestat, a przeciwko tym, którzy wyniesieni są na wysokie godności, miotają bluźnierstwa. (9) Tymczasem Michał archanioł, kiedy prowadził z diabłem zawzięty spór o ciało Mojżesza, nie śmiał przypieczętować swego wyroku przekleństwem, lecz rzekł jedynie: Niech cię Pan zgubi! (10) Ci zaś bluźnią przeciwko wszystkiemu, czego nie rozumieją; a co, wiedzeni popędem natury, znają na równi z nierozumnymi zwierzętami, to staje się dla nich przyczyną zguby. (11) Biada im! Kroczą po drodze Kaina. Dla pieniędzy zbaczają z uczciwej drogi podobnie jak Balaam. Giną jak Kore z powodu swej przewrotności. (12) Są zakałą waszych uczt braterskich, na których bezwstydnie dogadzają sobie i tuczą siebie samych. Chmury bez dżdżu, wichrem pędzone; drzewa jesienne, które owoców nie rodzą, po dwakroć zamarłe, wyrwane z korzeniami; (13) burzliwe bałwany morskie, które z pianą wyrzucają własną hańbę; gwiazdy błędne, dla których zgotowane są ciemności piekielne na wieki! (14) Henoch, siódmy po Adamie patriarcha, tak o nich prorokował: (15) Oto nadchodzi Pan ze swymi świętymi zastępami, aby sądzić wszystkich i ukarać wszystkich ludzi bezbożnych za wszelkie czyny bezbożne, których dopuszczali się zbrodniczo, i za wszystkie mowy bezecne, które wypowiedzieli przeciwko niemu bezbożni grzesznicy. (16) Szemrzą i narzekają na swój los, a żyją według pożądliwości swoich. Usta ich głoszą słowa napuszone, a gdzie korzyść to zaleca, schlebiają ludziom. (17) Lecz wy, najmilsi, wspomnijcie na słowa, które przepowiedzieli apostołowie Pana naszego Jezusa Chrystusa, (18) kiedy wam ogłosili: pod koniec wieków powstaną szydercy, którzy będą wieść życie według swych bezbożnych pożądliwości. (19) To są ci ludzie, którzy rozłamy wywołują, zmysłowi, Ducha nie mający”.

Ten ostatni dowód wskazuje nawet, że można odpaść tak bardzo, że całkowicie traci się życie wieczne; utrata szczególnej nagrody wysokiego powołania jest więc możliwa.