Gdyby wszyscy, którzy tracą nagrodę Wysokiego Powołania, należeli do klasy Wtórej Śmierci, dla nikogo nie istniałaby oczywiście możliwość znalezienia się w Wielkiej Kompanii. Jednak fakt, że niektórzy zostają zbawieni przez różne kary (1 Koryntian rozdział 3 werset 15: „Jeśli czyjeś dzieło spłonie, ten szkodę poniesie, lecz on sam zbawiony będzie, tak jednak, jak przez ogień”) dowodzi istnienia innego zbawienia niż przez „Wysokie Powołanie”.

Fakt istnienia Wielkiej Kompanii dowodzi zatem, że niektórzy odpadają od Maluczkiego Stadka i nie trafiają do klasy Wtórej Śmierci. Wielka Kompania składa się z tych, którzy nie są wystarczająco wierni, by należeć do Oblubienicy Chrystusa, lecz są wystarczająco wierni, by uniknąć wtórej śmierci.

Nie są wystarczająco dobrzy, by wraz z Chrystusem być Królami i Kapłanami:

• Obj. rozdział 20 wersety 4-6: „(4) Zobaczyłem też trony. Tym, którzy na nich zasiadali, dano władzę sądzenia. Ujrzałem również dusze ściętych z powodu świadectwa Jezusa i słowa Bożego, którzy nie oddali pokłonu bestii ani jej obrazowi i nie przyjęli znaku na swoje czoło lub rękę. Ożyli oni i królowali z Chrystusem przez tysiąc lat. (5) A pozostali zmarli nie ożyli, dopóki nie minęło tysiąc lat. To jest pierwsze zmartwychwstanie. (6) Szczęśliwy i święty ten, kto weźmie udział w pierwszym zmartwychwstaniu. Nad takimi druga śmierć nie ma władzy. Będą oni kapłanami Boga i Chrystusa. Będą też z Nim królować przez tysiąc lat”,

lecz są wystarczająco dobrzy, by być Arystokracją i Lewitami:

• Obj. rozdział 7 wersety 9, 14 i 15: „(9) Następnie zobaczyłem ogromny tłum (Wielką Kompanię/Wielki Lud), którego nikt nie mógł policzyć, ze wszystkich narodów, plemion, ludów i języków. Stali przed tronem i przed Barankiem ubrani w białe szaty, a w rękach trzymali palmy. (14) Odpowiedziałem mu: „Panie mój, ty wiesz!”. Odrzekł mi: „To ci, którzy przychodzą z wielkiego ucisku. Wyprali swoje szaty i wybielili je we krwi Baranka. (15) Dlatego są przed tronem Boga i służą Mu dniem i nocą w Jego świątyni. Wśród nich zamieszka Siedzący na tronie”;
• Ezechiela rozdział 44 wersety 10-14: „(10) Ale lewici, którzy się ode Mnie odłączyli, kiedy Izrael wyrzekł się Mnie i pobiegł za bożkami swoimi, odpokutują za swoją winę. (11) Oni będą służyli w moim przybytku jako stróże przy bramach świątyni, jako słudzy świątyni, oni będą zabijać żertwy na całopalenia i ofiary dla ludu, i będą do jego rozporządzenia jako słudzy. (12) Dlatego że służyli im przed bożkami i stali się dla domu Izraela pobudką do przewiny, dlatego podniosłem rękę przeciwko nim – wyrocznia Pana Boga – winni oni odpokutować za swoją winę. (13) Nie będą się przybliżać do Mnie po to, by Mi służyć jako kapłani, nie będą dotykać rzeczy świętych i rzeczy najświętszych – będą cierpieć swoją hańbę i pokutować za obrzydliwości, których się dopuścili. (14) W ten sposób przeznaczam ich do pełnienia służby przy świątyni, do wszystkich jej prac i do wszystkiego, co tylko będzie do wykonania”;

są też zbyt dobrzy, by być zniszczonymi we wtórej śmierci.