Cel powrotu Jezusa – ‚Restytucja wszystkich rzeczy’
- Czy Pismo Święte uczy o powrocie i Królestwie Chrystusa?
Powrót naszego Pana to ważny biblijny temat – gdyż wszelkie rozważania na temat Tysiąclecia oraz „przyszłego świata” byłyby niekompletne bez uwzględnienia drugiego adwentu Jezusa, bowiem to radosne wydarzenie ściśle wiąże się z Tysiącleciem. Temat ten można rozważać z różnych punktów widzenia, w tym szczególnie – z punktu widzenia jego celu, jego sposobu i jego czasu, oraz na różnym poziomie szczegółowości. W niniejszej serii skupimy się na ogólnym celu Jego powrotu, kwestię sposobu i czasu pozostawiając na przyszłość. - Czy powrót Jezusa jest tylko przenośnią?
Z oczywistych względów cel powrotu Jezusa będzie inny zależnie od tego, czy Jego wtóre przyjście ma mieć miejsce przed Tysiącleciem, a inny, jeśli to wydarzenie miałoby wydarzyć się po Tysiącleciu – zaczniemy więc nasze rozważania właśnie od tej kwestii i w dzisiejszym odcinku w krótkości zastanowimy się nad poglądami: że nigdy nie przestał być obecny, że przez powrót miał na myśli zesłanie ducha świętego w Pięćdziesiątnicę, lub zburzenie Jerozolimy, oraz że Jego przyjściem jest nawracanie się grzeszników, które zakończy się gdy cały świat zostanie nawrócony. - Czy Jezus przyjdzie po nawróceniu się świata? (cz. 1)
Kontynuując zastanawianie się nad tym, czy powrót Jezusa nastąpi przed, czy po Tysiącleciu, obecnie zastanowimy się nad kwestią czy przyjdzie On po Tysiącleciu i omówimy jeden z głównych wersetów jaki na swe poparcie wysuwają ci, którzy właśnie tak twierdzą. - Czy Jezus przyjdzie po nawróceniu się świata? (cz. 2)
Kontynuując zastanawianie się nad tym, czy powrót Jezusa nastąpi przed, czy po Tysiącleciu, w poprzednim odcinku omówiliśmy ewangelię Mateusza rozdział 24 werset 14, który jest jednym z głównych wersetów jaki na swe poparcie wysuwają ci, którzy twierdzą, że powróci On po Tysiącleciu. Dziś zastanowimy się na drugim z nich – to jest Psalmem 110 wersetem 1. - Dlaczego restytucja nie rozpoczęła się zaraz po zapłaceniu ceny Okupu?
W naszej analizie celu wtórego przyjścia Jezusa przechodzimy obecnie do zastanowienia się nad kwestią – dlaczego jeszcze nie nadeszło Królestwo Boże? Czemu czas błogosławienia i restytucji ludzkości nie nastał niedługo po zmartwychwstaniu Jezusa, lecz został odłożony o tyle wieków? - Dlaczego świat dotąd jeszcze nie został nawrócony?
Na świecie przez setki lat miały miejsce rozmaite misjonarskie wysiłki, a Pismo Święte mówi, iż podczas wtórego przyjścia Jezusa narody będą w stanie gniewu, dalekie od nawrócenia się. Czyżby więc Bóg i Kościół zawiedli? - ‚Wybór’ i ‚wolna łaska’ – wstęp
W poprzednim odcinku wskazaliśmy, że, zgodnie z Biblią, Bóg w Wieku Ewangelii nawet jeszcze nie próbował nawracać świata, oraz przywołaliśmy nauki niektórych odnośnie wyboru Kościoła – „Maluczkiego Stadka”, oraz zaznaczyliśmy, że – według niektórych – tylko jego członkowie zostaną zbawieni. Tymczasem w Piśmie Świętym znajdujemy nauki także o następnym etapie w Boskim planie: RESTYTUCJI dla świata, która ma być dokonana przez wybrany Kościół, gdy zostanie on skompletowany i dostąpi chwały. - Wybór w Wieku Patriarchów, Żydowskim i Ewangelii
W poprzednim odcinku wskazaliśmy na to, iż zarówno doktryna o wyborze, jak i doktryna o wolnej łasce są w pewnym sensie prawdziwe – że wybór dotyczy wieków minionych i obecnego, natomiast wolna łaska odnosi się do dzieła Wieku Tysiąclecia. W obecnym odcinku zastanowimy się szczególnie nad częścią dotyczącą wyboru – w Wieku Patriarchów, Żydowskim i Ewangelii. - Kiedy nadejdzie czas skorzystania przez ludzkość z ofiary Jezusa?
W poprzednim odcinku wskazaliśmy na wybór jaki miał miejsce w Wieku Patriarchów – Abrahama i jego rodziny, z której miało pochodzić Nasienie, w którym błogosławione miały być wszystkie narody ziemi, Żydowskim – cielesnego Izraela, i Ewangelii – Kościoła, antytypicznego Nasienia Abrahamowego. Dziś zastanowimy się nad kwestią, kiedy to Nasienie zacznie realizować swoje zadanie. - Różne poglądy na temat nadziei dla niezbawionych zmarłych
W poprzednim odcinku zauważyliśmy, że Biblia mówi, iż czasy skorzystania z ofiary Jezusa przez ludzkość miały przyjść dopiero po Jego powrocie, gdy wraz z Kościołem, swą Oblubienicą, ma On błogosławić świat. Dziś zastanowimy się nad tym, że tylko dzięki Jezusowi można być zbawionym, a większość dotąd żyjących ludzi nawet o Nim nie słyszała – jakie są (ogólnie mówiąc) główne propozycje odnośnie ich losu? - Czy niewiedza jest podstawą do zbawienia? Cz. 1
W poprzednim odcinku wskazaliśmy trzy główne rodzaje odpowiedzi na pytanie o los niezbawionych zmarłych – ateizmu: nie ma życia przyszłego, kalwinizmu: będą wiecznie cierpieć w piekle i arminianizmu: z powodu niewiedzy otrzymają zbawienie (o ile będą postępować najlepiej jak umieli). Dzisiaj nawiążemy do tego ostatniego poglądu i rozpoczniemy zastanawianie się nad tym czy niewiedza jest podstawą do zbawienia? - Czy niewiedza jest podstawą do zbawienia? Cz. 2
W poprzednim odcinku rozpoczęliśmy rozważania nad tym, czy niewiedza/nieświadomość może być podstawą do zbawienia i zauważyliśmy, że Biblia mówi przeciwnie – że jedyną podstawą do zbawienia jest wiara w Chrystusa jako Pana i Odkupiciela. Dziś zastanowimy się w tym kontekście nad sensownością działalności misyjnej tych, którzy wierzą, że Bóg nie potępi nieświadomych. - Co stało się ze zmarłymi bez wiary i nadziei w Jezusa?
W ostatnich odcinkach zastanawialiśmy się nad kwestią, czy niewiedza/nieświadomość może być podstawą do zbawienia, i wskazaliśmy, że Pismo Święte mówi, że nie – że jedyną drogą przyjścia do Boga nie są ani uczynki, ani niewiedza, lecz wiara w kosztowną krew Chrystusa, która gładzi grzechy świata. Skoro tak – to co stało się z 149 miliardami tych, którzy umarli, nie mając wiary i nadziei w Jezusa? - „… aby o tym świadczono we właściwym czasie’
W poprzednim odcinku zadaliśmy kilka pytań odnośnie losu zmarłych nieświadomych jedynej drogi do zbawienia, jaka jest w Jezusie Chrystusie i jednocześnie oświadczeń Biblii odnośnie wielkiej Bożej miłości do wszystkich, oraz o zapowiedzianym oświeceniu każdego człowieka. Dziś będziemy kontynuować to zastanawianie. - ‚…który jest zbawicielem wszystkich ludzi, a najwięcej wiernych’
W poprzednich odcinkach zastanawialiśmy się nad losem zmarłych nieświadomych jedynej drogi do zbawienia, jaka jest w Jezusie Chrystusie i oświadczeniami Biblii odnośnie wielkiej Bożej miłości do wszystkich, oraz o zapowiedzianym oświeceniu każdego człowieka, wskazując, że miało ono nastąpić „we właściwym czasie” – dla jednych już w tym życiu, dla innych – przy ich zmartwychwstaniu. Dziś rozpoczniemy zwracanie uwagi na tą właśnie różnicę. - ‚…tą prawdziwą światłością, która oświeca każdego człowieka przychodzącego na świat’
Zastanawiając się nad zbawieniem jakie jest dostępne tylko w Chrystusie, i ma być dla wszystkich ludzi, a jednocześnie zauważając, że były m.in. takie osoby, które nigdy o nim nawet nie słyszały, w poprzednim odcinku zaczęliśmy wskazywać na rozróżnienie jakie czyni Biblia w odniesieniu do dwóch różnych zbawień: ogólnego/powszechnego i szczególnego/wyborczego. - ‚W owych dniach już nie będą mówili: Ojcowie jedli cierpkie grona, a zęby synów ścierpły, lecz każdy umrze za swoją winę’
Rozważając dalej myśli o dwóch zbawieniach o których mówi Biblia (szczególnym – wyborczym i ogólnym – powszechnym), zwrócimy dzisiaj naszą uwagę na proroctwo o powrocie Izraela do życia i łaski, oraz o przyszłej odpowiedzialności za swoje własne grzechy. - ‚Dlatego mówię wam, że ziemi Sodomy lżej będzie w dniu sądu niż tobie’
W poprzednim odcinku zastanawialiśmy się nad tym, że Izrael ma zostać przywrócony do życia i łaski, dziś zwrócimy naszą uwagę na to, iż jeśli oni mają otrzymać takie błogosławieństwa, to tym bardziej także narody mniej winne w oczach Bożych z uwagi na posiadanie mniejszego światła prawdy – jak na przykład mieszkańcy Sodomy. - Proroctwo Ezechiela 16:48-63, cz.1: ‚(…) usunąłem je, tak jak to uznałem za stosowne’
W poprzednim odcinku zauważyliśmy, że jeśli Izrael ma zostać przywrócony do życia i łaski, to tym bardziej także mniej winne w oczach Bożych (z powodu posiadania mniejszej znajomości prawdy) narody – w tym mieszkańcy Sodomy. Dziś będziemy kontynuować te myśli, zastanawiając się nad tym, że Bóg zniszczył niektóre narody – w tym mieszkańców Sodomy, a inne, bardziej grzeszne (w tym Izraela), nie zniszczył. Dlaczego? - Proroctwo Ezechiela 16:48-63, cz.2: ‚Twoje siostry – Sodoma z córkami (…) Samaria i jej córki (…) Ty także i twe córki, wrócicie do swego pierwotnego stanu’
W poprzednim odcinku kontynuowaliśmy zastanawianie się nad sytuacją Sodomy i okolicznych miejscowości, zauważając, że zostali oni zniszczeni bez dania im szansy zbawienia na podstawie wiedzy o jedynym imieniu, przez które mogą być zbawieni, więc zostanie im to zapewnione po ich wzbudzeniu z grobów. Dziś zauważymy, że Biblia bardzo dosadnie mówi o ich powrocie do życia, a skoro tak, to analogiczna nadzieja zmartwychwstania będzie dotyczyła także innych niezbawionych w tym życiu. - Dobre i złe strony poglądu kalwinistycznego
W poprzednich odcinkach zastanawialiśmy się nad sytuacją grzesznej Sodomy i okolicznych miejscowości, a także sytuacją Kapernaum i całego Izraela grzeszących przeciwko większemu światłu niż tamci, zauważając, że skoro Biblia mówi o powrocie do życia i jednych i drugich, a to analogiczna nadzieja zmartwychwstania będzie dotyczyła także innych niezbawionych w tym życiu. Dziś i w następnym odcinku w krótkości porównamy dobre i złe strony dwóch przeciwstawnych poglądów – kalwinizmu i arminianizmu, by zobaczyć jaką jest biblijna prawda na ten temat. - Dobre i złe strony poglądu arminiańskiego
Porównując dwa przeciwne sobie poglądy – kalwinizm i arminianizm, w poprzednim odcinku w krótkości omówiliśmy dobre i złe strony poglądu kalwinistycznego, dziś uczynimy to samo z poglądem arminiańskim.