„Siądź po prawicy mojej, aż położę nieprzyjaciół twoich jako podnóżek pod nogi twoje”. To, co zdaje się nieuchwytne i nieokreślone w tym wersecie, to sugestia, że Chrystus siedzi gdzieś w niebiosach na materialnym tronie i czeka, aż dzieło poddawania wszystkich rzeczy zostanie dla Niego dokonane przez Kościół i że wówczas On przyjdzie, by objąć panowanie. Jest to błędne zrozumienie.

Tron Boga, o którym mowa, nie jest materialnym tronem. Określenie to oznacza najwyższy autorytet i władzę Boga. Pan Jezus został wywyższony do godności dzielenia z Bogiem tej władzy. Paweł oświadcza: „Dlatego też Bóg nader go [Jezusa] wywyższył, i darował mu imię, które jest nad wszelkie imię” (Filipian rozdział 2 werset 9). Bóg dał Jezusowi autorytet stawiający Go ponad wszystkich, zaraz po Ojcu. Gdyby Chrystus siedział na materialnym tronie czekając, aż Jego nieprzyjaciele staną się Jego podnóżkiem [całkowicie poddanymi], nie mógłby oczywiście przyjść przed ujarzmieniem wszystkich rzeczy. Jeśli jednak słowo „prawica” z Psalmu 110 nie odnosi się do jakiegoś konkretnego miejsca ani ławy, ale jak utrzymujemy, do władzy, autorytetu, panowania, to analizowany werset nie będzie stał w niezgodzie z innymi, które nauczają, że On przyjdzie „wszystko sobie podporządkować” (Filipian rozdział 3 werset 21), na mocy nadanej Mu władzy.

Zilustrujmy to: jakiś czas temu na tronie niemieckim zasiadał cesarz Wilhelm. Wypowiadając to zdanie nie myślimy o królewskim tronie, na którym on w rzeczywistości nie zasiadał zbyt często. Kiedy mówimy, że zasiadał na tronie, rozumiemy przez to, że rządził on państwem niemieckim. Prawa ręka oznacza główne miejsce, wysokie stanowisko lub względy, zaraz po głównym władcy. W taki sposób wywyższony był książę Bismarck – zasiadał po prawej ręce władcy, zaraz obok cesarza Niemiec.

Obrazując tą sprawę w typie, biblijny Józef znajdował się po prawej ręce faraona w królestwie Egiptu, nie dosłownie, lecz według zwyczajowo przyjętego sposobu wyrażania się – i oznaczało to (1 Mojżeszowa rozdział 41 wersety 40-41 i 44): „(40) ‚Dlatego ty będziesz nad moim domem i twoim rozkazom będzie posłuszny cały mój lud. Tylko tym tronem będę wyższy od ciebie’. (41) Faraon dodał jeszcze: ‚Patrz, postawiłem cię nad całym Egiptem!’ (44) Potem faraon rzekł do Józefa: ‚Ja jestem faraonem, lecz bez twojej zgody nikt w całym Egipcie nie ośmieli się ruszyć ręką lub nogą'”).

Słowa Jezusa do Kajfasza są zgodne z tą myślą: „Odtąd ujrzycie Syna Człowieczego siedzącego na prawicy mocy Bożej, i przychodzącego na obłokach nieba” (ewangelia Mateusza rozdział 26 werset 64). Będzie On po prawicy Bożej gdy przyjdzie i pozostanie po prawicy Bożej w Wieku Tysiąclecia i na zawsze.

Ponieważ głównym celem niniejszej serii jest zastanowienie się nad celem powrotu Jezusa, kwestię postmillenaryzmu (czyli poglądu, że Chrystus powróci po Tysiącleciu, by zakończyć wszystkie ziemskie sprawy i przejąć nawrócony świat, którym przez tysiąc lat rządził Kościół w ciele) planujemy niedługo nieco dokładniej omówić w oddzielnej serii.