Różne są wyliczenia ilości ludzi jacy żyli dotychczas na ziemi – jedni oceniają, że było ich około 96 miliardów, inni, że około 107 miliardów, jeszcze inni, że około 150 miliardów, itp. Jak by faktycznie nie było, szacując tak hojnie, jak na to pozwala rozsądek, można przyjąć, że mniej niż jeden miliard z tej liczby (a prawdopodobnie znacznie, znacznie mniej) to święci Boży. Z tej i tak zawyżonej liczby pozostaje ogromna liczba 95, 106, czy też 149 miliardów (149 000 000 000) tych, którzy umarli, nie mając wiary i nadziei w jedynym imieniu danym pod niebem, a więc danym ludziom, przez które możemy być zbawieni (jak mówią Dzieje Apostolskie rozdział 4 werset 12: „Tylko dzięki Niemu można być zbawionym. Bo nie dano ludziom żadnego innego imienia pod niebem, w którym możemy być zbawieni”). Istotnie, większość z nich nigdy nie dowiedziała się ani nie słyszała o Jezusie, nie mogła więc wierzyć w Tego, o którym nic nie słyszała.

Co się stało, pytamy, z tym wielkim mnóstwem ludzi, o których liczby dają nam tak niedostateczne wyobrażenie? Jaki jest i jaki ma być ich stan? Czy Bóg niczego dla nich nie przygotował, z pewnością przewidziawszy przecież ich stan i sytuację, w jakiej się znajdowali? Czyżby od założenia świata miał dla nich przygotowane okrutne, bezlitosne i beznadziejne wieczne męki, jak twierdzi wiele z Jego dzieci? A może ma On jeszcze w zapasie, w wysokości i głębokości, w długości i szerokości Swego planu, zachowaną dla nich sposobność poznania tego jedynego imienia, przez które można zostać zbawionym, a dla tych wszystkich, którzy dowiedziawszy się o Nim okażą posłuszeństwo określonym wymaganiom – możliwość radowania się życiem wiecznym?

Te pytania zadaje sobie każdy myślący chrześcijanin, pragnąc znaleźć prawdziwą odpowiedź, która zgadzałaby się z Bożym charakterem. Różne daje się na nie odpowiedzi:

Ateizm odpowiada: Wszyscy oni umarli na zawsze. Nie ma życia przyszłego. Nigdy nie będą już żyli.

Kalwinizm odpowiada: Oni nie zostali wybrani do zbawienia. Bóg z góry postanowił i przeznaczył ich na stracenie, na pójście do piekła, w którym się teraz znajdują, wijąc się w bólu. Pozostaną tam na zawsze bez nadziei.

Arminianizm odpowiada: Wierzymy, że Bóg wybacza wielu ludziom z powodu ich niewiedzy. Ci, którzy postępowali najlepiej jak umieli, na pewno staną się częścią „Kościoła Pierworodnych”, mimo że nigdy nie słyszeli o Jezusie.

W kolejnych odcinkach rozważymy różne myśli związane z tymi odpowiedziami i ich konsekwencjami, a zaczniemy od sprawy: czy niewiedza może być podstawą do zbawienia?