Apostoł Piotr powiedział nam, iż restytucję, czyli czas naprawienia wszystkich rzeczy, przepowiadali wszyscy święci prorocy (Dzieje Apostolskie rozdział 3 wersety 19-21: „(19) Pokutujcie więc i nawróćcie się, aby grzechy wasze zostały zgładzone, (20) aby nadeszły od Pana dni ochłody, aby też posłał wam zapowiedzianego Mesjasza, Jezusa, (21) którego niebo musi zatrzymać aż do czasu odnowienia (restytucji) wszystkich rzeczy, co od wieków przepowiedział Bóg przez usta swoich świętych proroków”). Istotnie, każdy z nich o niej naucza. Ezechiel (w rozdziale 37 wersetach 11-14) mówi o dolinie suchych kości: „(…) te kości to cały lud Izraela (…)”. Bóg mówi do Izraela: „(…) Oto Ja otworzę wasze groby, wyprowadzę was z grobów, ludu mój, i wprowadzę do ziemi Izraela. (13) Przekonacie się, że Ja jestem PANEM, gdy otworzę wasze groby i wyprowadzę was z grobów, ludu mój. (…) i przekonacie się, że skoro Ja, PAN, tak powiedziałem, to również to wykonam – wyrocznia PANA”.

Z tym zgadzają się słowa Pawła (Rzymian rozdział 11 wersety 25 i 26): „(…) Zatwardziałość przyszła na część Izraela aż do czasu, gdy poganie w pełni wejdą [wybrane grono, Oblubienica Chrystusa]. I w ten sposób cały Izrael będzie zbawiony (…)”, czyli ponownie wyprowadzony ze stanu odrzucenia, gdyż, jak mówi werset 2 tego samego rozdziału „Bóg nie odrzucił swego ludu, który wybrał od dawna”. Naród ten został odrzucony od Boskiej łaski na czas wybierania Oblubienicy Chrystusowej, ale po zakończeniu tego dzieła miał zostać ponownie przywrócony do Boskiej łaski (o czym mówią wersety 28-33: „(28) Według Ewangelii – są oni wrogami z waszego powodu, według wybraństwa – są umiłowani ze względu na przodków. (29) Boże dobrodziejstwa i wezwanie są bowiem nieodwołalne. (30) Podobnie jak wy niegdyś byliście nieposłuszni Bogu, teraz zaś dostąpiliście miłosierdzia z powodu ich nieposłuszeństwa, (31) tak też i oni teraz są nieposłuszni z powodu okazanego wam miłosierdzia, aby sami doznali miłosierdzia. (32) Bóg bowiem pogrążył wszystkich w nieposłuszeństwie, aby wszystkim okazać miłosierdzie. (33) O głębokości bogactwa, mądrości i poznania Boga! Jak niezbadane są Jego wyroki i nie do wyśledzenia Jego drogi”).

W proroctwach znajduje się mnóstwo oświadczeń dotyczących sposobu, w jaki Bóg ponownie go wszczepi i już więcej nie wykorzeni. Między innymi w proroctwie Jeremiasza rozdziale 24 wersetach 5-7: „Tak mówi Pan, Bóg Izraela: (…) Spojrzę na nich życzliwie i sprowadzę ich z powrotem do własnego kraju. Odbuduję ich i więcej nie zniszczę. Zasadzę ich i więcej już nie wykorzenię. (7) Dam im serce, żeby poznali, że Ja jestem PANEM, i będą Mi ludem, a Ja będę ich Bogiem, gdyż nawrócą się do Mnie z całego swego serca”. Warto zauważyć, że te słowa nie mogą się odnosić jedynie do przyprowadzenia ich do ziemi po poprzednich okresach niewoli w Babilonii, Syrii, itd., ponieważ później zostali znowu wykorzenieni. Niektóre inne miejsca odnoszące się do tego powrotu do Boskiej łaski to Jeremiasza rozdział 31 werset 28; rozdział 32 wersety 40-42; rozdział 33 wersety 6-16 i w miarę możliwości proponujemy je przeczytać.

Ponadto Pan mówi: „W owych dniach już nie będą mówili: Ojcowie jedli cierpkie grona, a zęby synów ścierpły, lecz każdy umrze za swoją winę (…)” (Jeremiasza rozdział 31 wersety 29 i 30). Aktualnie jeszcze tak nie jest. Wszyscy umierają nie za swoje własne grzechy, lecz za grzech Adama – „W Adamie wszyscy umierają” (1 Koryntian rozdział 15 werset 22). Adam spożył cierpkie grono grzechu i nasi ojcowie nadal je spożywali, powodując dalsze choroby i niedole swoich dzieci, przyspieszając tym samym karę – śmierć. Owym dniem, w którym „każdy [kto umiera] umrze [tylko] za swoją winę”, jest Dzień Tysiąclecia, czyli Restytucji.

Liczne proroctwa i obietnice dotyczące przyszłych błogosławieństw zdają się odnosić wyłącznie do Izraela. Należy jednak pamiętać, iż był to naród typiczny i dane mu były obietnice, które choć czasem stosowały się szczególnie do niego, to ogólnie jednak miały szersze zastosowanie – odnosiły się do całej ludzkości, którą ów naród przedstawiał. Izrael jako naród stanowił typ/obraz całego świata, a jego kapłaństwo było typem/obrazem wybranego (w zbawieniu wyborczym) „Maluczkiego Stadka”, Głowy i Ciała Chrystusa, „królewskiego kapłaństwa”; natomiast ofiary, oczyszczenia i pojednania dokonywane na rzecz Izraela przedstawiają „lepsze ofiary”, pełniejsze oczyszczenia i rzeczywiste pojednanie (w zbawieniu powszechnym) „za grzechy całego świata”, którego Izrael jest częścią (1 Jana rozdział 2 werset 2: „On jest ofiarą przebłagalną za nasze [tych, którzy uczestniczyli w zbawieniu wyborczym] grzechy i nie tylko za nasze, ale także całego świata”).