Luter rozumiał jasno większość zarysów usprawiedliwienia przez wiarę, choć jest kilka takich, które były przez niego zrozumiane inaczej niż rozumiemy je dzisiaj, w czasach większego oświecenia. On myślał i nauczał, że usprawiedliwienie przez wiarę samo w sobie uprawniało lud Boży Wieku Ewangelii do nagrody w niebie, tymczasem w rzeczywistości ono doprowadzało ich przez wiarę do takiego stanu w jakim znajdował się Adam zanim zgrzeszył. Luter nie zdawał sobie sprawy, że usprawiedliwienie przez wiarę było krokiem przygotowawczym, dającym „pokój z Bogiem”, aby wejść w niebieskie powołanie w „pokoju Bożym” panującym w sercu i umyśle jednostki (Filipian rozdział 4 werset 7: „A pokój Boży, który przewyższa wszelki rozum, będzie strzegł serc waszych i myśli waszych w Chrystusie Jezusie”).

Tak więc „usprawiedliwienie przez wiarę” jest po to, byśmy „uzyskali dostęp, za sprawą wiary, do tej łaski, w której niewzruszenie stoimy” (Rzymian rozdział 5 wersety 1 i 2: „(1) Usprawiedliwieni zatem na podstawie wiary, mamy pokój z Bogiem. Stało się to dzięki naszemu Panu, Jezusowi Chrystusowi. (2) Przez Niego uzyskaliśmy dostęp, za sprawą wiary, do tej łaski, w której niewzruszenie stoimy i chlubimy się nadzieją chwały Boga”).

Tą wyższą łaską jest ofiarowanie, poświęcenie, uczniostwo:

• Rzymian rozdział 12 werset 1: „Zachęcam was zatem, bracia, ze względu na miłosierdzie Boże, abyście oddali swoje ciała na ofiarę żywą, świętą, miłą Bogu — jako wyraz waszej rozumnej, wypływającej z głębi ducha służby”;
• Przypowieści Salomonowe rozdział 23 werset 26: „Synu mój! daj mi serce twoje, a oczy twoje niechaj strzegą dróg moich”;
• Ewangelia Mateusza rozdział 16 werset 24: „Następnie Jezus zwrócił się do swoich uczniów: Jeśli ktoś chce pójść za Mną, niech się wyrzeknie samego siebie, weźmie swój krzyż i naśladuje Mnie”,

wysokie powołanie, w którym każdy członek Kościoła musiał dowieść swej wierności, ażeby otrzymać niebieską nagrodę:

• Objawienie rozdział 2 wersety 10, 25 i 26: „(10) Nie bój się nadchodzących cierpień. Oto diabeł wtrąci niektórych z was do więzienia. Zostaniecie poddani próbie. Przez dziesięć dni doświadczać będziecie ucisku. Bądź wierny aż do śmierci, a dam ci wieniec życia. (25) Trzymajcie się jednak tego, co macie, aż przyjdę. (26) Temu, kto zwycięży i zachowa aż do końca moje uczynki, dam władzę nad narodami”;
• Objawienie rozdział 3 werset 21: „Temu, kto zwycięży, pozwolę zasiąść ze Mną na moim tronie, tak jak Ja zwyciężyłem i zasiadłem z moim Ojcem na Jego tronie”;
• 1 Piotra rozdział 1 werset 4: „do dziedzictwa niezniszczalnego, i nieskażonego, i nie malejącego, zachowanego w niebie dla was”;
• 2 Piotra rozdział 1 wersety 5-10: „(5) Dlatego też, dokładając wszelkich starań, dodajcie do waszej wiary cnotę, do cnoty poznanie; (6) Do poznania powściągliwość, do powściągliwości cierpliwość, do cierpliwości pobożność; (7) Do pobożności braterską życzliwość, a do życzliwości braterskiej miłość. (8) Gdy bowiem będą one w was, i to w obfitości, to nie uczynią was bezczynnymi ani bezowocnymi w poznawaniu naszego Pana Jezusa Chrystusa. (9) Kto zaś ich nie ma, jest ślepy, krótkowzroczny i zapomniał, że został oczyszczony ze swoich dawnych grzechów. (10) Dlatego, bracia, tym bardziej starajcie się umocnić wasze powołanie i wybranie. To bowiem czyniąc, nigdy się nie potkniecie”;
• Hebrajczyków rozdział 10 werset 34: „Bo też z więźniami dzieliliście cierpienia i z radością przyjęliście grabież swego mienia, wiedząc, że sami posiadacie majątek lepszy – i trwały”.