Sprawiedliwość Boga, Jego miłość obowiązkowa wobec Jego doskonałych, bezgrzesznych i prawych stworzeń zobowiązuje Go do drugiej rzeczy: umieszczenia ich w doskonałych, uszczęśliwiających, pożytecznych i pomyślnych warunkach, by mogły cieszyć się doskonałym, szczęśliwym, pożytecznym i pomyślnym istnieniem.

Zgodnie z tą zasadą Boskiej sprawiedliwości umieścił On niebieskie zastępy w ich pierwotnej doskonałości w doskonałych, bezgrzesznych, pożytecznych i pomyślnych warunkach. Podobnie postąpił z rodziną ludzką reprezentowaną w Adamie i Ewie, ponieważ ogród Eden zapewniał takie właśnie warunki. Gdy rodzaj ludzki dostąpi restytucji i przywileju wiecznego życia i gdy pokutujący upadli aniołowie zostaną przywróceni do Boskiej łaski – ponownie znajdą się oni w doskonałych warunkach.

Ten zarys sprawiedliwości nie wymaga jednak, by upadli ludzie i aniołowie zawsze, i bez względu na cokolwiek, pozostawali w takich doskonałych warunkach w jakich pierwotnie zostali umieszczeni, ponieważ inny zarys Boskiej sprawiedliwości wymaga innej metody postępowania. Ten inny zarys Boskiej sprawiedliwości, miłości obowiązkowej do Jego stworzeń wymaga, by w przypadku grzechu z ich strony, zostali oni pozbawieni życia. W moralnym porządku rzeczy bowiem udzielenie grzesznikom wiecznego życia krzywdziłoby ich samych, gdyby pozostawali przy życiu w wiecznym nieszczęściu, niedoskonałości i smutku (wynikających z tego, że w warunkach, w których nie byłoby dozwolone zło, nie mogliby realizować swoich pragnień do grzeszenia i byli powstrzymywani lub karani przy każdej próbie ich realizacji), czego zabrania obowiązkowa miłość Stwórcy wobec nich.

Krzywdziłoby to też sprawiedliwych w ich stanie szczęśliwości (m.in. samemu będąc szczęśliwymi i posiadając doskonałą miłość, nieszczęście drugich sprawiałoby im przykrość) i uwłaczałoby Bogu, na co nie pozwoli Boska sprawiedliwość wobec Siebie i innych. Tak samo jak uwłaczałoby Jego charakterowi i rządom uczynienie dla nich „enklawy”, w której mogliby sobie grzeszyć – gdyż oznaczałoby to utrwalanie przez całą wieczność stanu grzechu, buntu i anarchii we wszechświecie. Tak więc sprawiedliwość Boga żąda śmierci grzesznika i nie dopuszcza na jego wieczne męki

• (1 Mojżeszowa rozdział 2 werset 17 „Ale z drzewa wiadomości dobrego i złego, jeść z niego nie będziesz; albowiem dnia, którego jeść będziesz z niego, śmiercią umrzesz”,
• Rzymian rozdział 1 werset 32 „Oni to, mimo że dobrze znają wyrok Boży, iż ci, którzy się takich czynów dopuszczają, winni są śmierci, nie tylko je popełniają, ale nadto chwalą tych, którzy to czynią”,
• Rzymian rozdział 5 wersety 12, 15 i 17 „(12) Dlatego, jak przez jednego człowieka przyszedł na świat grzech, a przez grzech śmierć, i w ten sposób śmierć przeszła na wszystkich ludzi, gdyż wszyscy zgrzeszyli… (15) Inaczej jednak ma się rzecz z łaską niż z upadkiem. Bo jeśli w następstwie upadku jednego człowieka umarło wielu, to w o wiele większym stopniu łaska Boga i dar jednego człowieka, Jezusa Chrystusa, spłynęły na wielu. (17) I jeśli przez upadek jednego człowieka, z jego powodu zapanowała śmierć, to tym bardziej ci, którzy dostąpili ogromu łaski i daru usprawiedliwienia, zapanują jako żyjący, dzięki jednemu, Jezusowi Chrystusowi”,
• Rzymian rozdział 6 wersety 16, 21 i 23 „(16) Czyż nie wiecie, że poddając się komukolwiek jako posłuszni niewolnicy, jesteście niewolnikami tego, komu okazujecie posłuszeństwo? Albo jesteście poddani grzechowi prowadzącemu do śmierci, albo posłuszeństwu, które prowadzi do usprawiedliwienia. (21) Jakie owoce przynosiliście wówczas? Takie, których teraz się wstydzicie; ich końcem jest śmierć. (23) Zapłatą bowiem za grzech jest śmierć, a darem Boga – życie wieczne w Chrystusie Jezusie, naszym Panu”,
• 1 Koryntów rozdział 15 wersety 21-22 i 56 „(21) Skoro śmierć przyszła przez człowieka, to przez Człowieka przyjdzie także zmartwychwstanie. (22) Jak bowiem przez jedność z Adamem wszyscy umierają, tak też przez jedność z Chrystusem wszyscy będą przywróceni do życia. (56) Żądłem śmierci jest grzech, a siłą grzechu jest Prawo”,
• Jakuba rozdział 1 werset 15 „Następnie pożądliwość, gdy pocznie, rodzi grzech, a grzech, gdy będzie wykonany, rodzi śmierć”,
• 1 Jana rozdział 5 werset 16 „Jeżeli ktoś zobaczy swego brata popełniającego grzech, który nie prowadzi do śmierci, niech się modli, a wyprosi mu życie. Dotyczy to grzechów nieprowadzących do śmierci. Jest też grzech prowadzący do śmierci, lecz nie o nim mówię, zalecając modlitwę”),

a to z powodu miłości obowiązkowej wobec wszystkich zainteresowanych.

Zatem sprawiedliwość karze czyniącego zło w tym celu, by ustało czynienie zła. Jak można zauważyć, w naszej definicji Boskiej sprawiedliwości, a także w naszym opisie jej trzech zakresów działania, Boska sprawiedliwość jest zgodna i działa zgodnie z miłością obowiązkową. Ani u Boga, ani u Jego moralnych stworzeń sprawiedliwość nie jest rzeczą pozbawioną uczuć. Jest ona pełna uczucia, ponieważ mieści w sobie dobrą wolę, dobrą wolę z obowiązku. Nie jest ona tylko obowiązkiem. Nie jest tylko formalnym aktem zewnętrznym. Jest ona czymś czułym, lecz nie posiada czułości miłości bezinteresownej. Jest to miłość obowiązkowa, a nie – jak sądzą niektórzy – zwykłe poczucie obowiązku czy zobowiązania. Stanie się to oczywiste, gdy zauważymy, że prawo sprawiedliwości wiążące wszystkie Boskie moralne istoty to najwyższa miłość do Boga i równa miłość do bliźniego (jak do siebie samego).