Rozważając dokładność sprawiedliwości w odniesieniu do długu i okupu, musimy pamiętać, co jest istotą okupu – równoważna cena, dokładny odpowiednik. Prawo sprawiedliwości dotyczące tego tematu wyrażone jest słowami: „życie za życie, oko za oko, ząb za ząb, ręka za rękę, noga za nogę” (5 Mojżeszowa rozdział 19 werset 21).

Oznacza to, że sprawiedliwość domaga się dokładnego równoważnika długu. Jeśli długiem jest doskonała ludzka istota, z prawem do ludzkiego życia i ludzkimi prawami życiowymi, z punktu widzenia sprawiedliwości nie może być on spłacony przez nic mniejszego od doskonałej ludzkiej istoty, z prawem do ludzkiego życia i ludzkimi prawami życiowymi.

Podczas gdy miłość może nie domagać się pełnej zapłaty, sprawiedliwość musi to czynić. Dlatego żadna niedoskonała istota, z utraconym prawem do życia i prawami życiowymi nie mogła wykupić Adama i jego rodzaju (Psalm 49 wersety 8 i 9: „(8) Przecież brata żadnym sposobem nie wykupi człowiek, ani też nie da Bogu za niego okupu, (9) Bo okup za duszę jest zbyt drogi i nie wystarczy nigdy”), ponieważ nie byłaby ona równoważną ceną za niego. Dlatego Odkupiciel nie mógł wywodzić się od Adama, ponieważ uczyniłoby go to grzesznikiem i stanowiłoby mniejszą wartość niż wymagana cena okupu. Tak więc sprawiedliwość nie mogła być zadowolona przez nic mniejszego niż równoważną cenę – okup. Zwyciężyła miłość ku zadowoleniu sprawiedliwości, dając przedludzkiego Logosa (Słowo) po to, by stał się doskonałym człowiekiem zrodzonym z niewiasty, lecz nie spłodzonym przez człowieka.

Z drugiej strony, sprawiedliwość nie mogła też przyjąć jako Odkupiciela kogoś większego niż doskonałego człowieka, posiadającego coś więcej niż tylko ludzkie prawa życiowe i prawo do życia. Dlatego Logos (Słowo) musiał przestać być potężną istotą duchową, przez którą stały się wszystkie rzeczy, i stać się człowiekiem:

• ewangelia Jana rozdział 1 wersety 1-3 i 14: „(1) Na początku było Słowo, a Słowo było u Boga, a bogiem było Słowo. (2) Ono było na początku u Boga. (3) Wszystko przez nie powstało, a bez niego nic nie powstało, co powstało. (14) A Słowo ciałem się stało i zamieszkało wśród nas, i ujrzeliśmy chwałę jego, chwałę, jaką ma jedyny Syn od Ojca, pełne łaski i prawdy”;
• 2 Koryntów rozdział 8 werset 9: „Wiecie przecież, na czym polega łaska Pana naszego Jezusa Chrystusa. Oto będąc bogatym stał się dla was ubogim, abyście zostali wzbogaceni Jego ubóstwem”;
• Filipian rozdział 2 wersety 6-8: „(6) który będąc w postaci Bożej, nie poczytywał sobie za zdobycz bycia równym Bogu, (7) lecz wyrzekł się siebie, przyjął postać sługi i stał się podobny ludziom; a gdy znalazł się w stanie człowieczym, (8) uniżył samego siebie (przez to), że był posłuszny aż do śmierci, i to do śmierci krzyżowej”;
• Hebrajczyków rozdział 2 wersety 9 i 14: „(6) (…) Czym jest człowiek, że o nim pamiętasz, albo syn człowieczy że troszczysz się o niego? (7) Uczyniłeś go niewiele mniejszym od aniołów chwałą i czcią go ukoronowałeś”. „(9) Lecz widzimy, jak Jezus, który ‚na krótką chwilę niższy był od aniołów’, ukoronowany jest chwałą i czcią z powodu śmierci, którą poniósł. A poniósł ją, by wedle łaskawego dekretu Bożego zakosztować śmierci za wszystkich ludzi. (14) A ponieważ dzieci posiadają tę samą ludzką naturę, więc on ją także przyjął, aby przez śmierć swoją zniszczyć tego, który dzierżył w swym ręku panowanie śmierci, to jest diabła”.

Gdy więc Logos stał się ludzką istotą, przestał być istotą duchową – zmienił naturę, tak samo jak woda, która stała się winem, przestała być wodą – zmieniła swą naturę na naturę wina. Gdyby pozostał potężnym Logosem, nie mógłby być okupem, ponieważ w takim przypadku osoba złożona jako okup byłaby czymś więcej niż równoważną ceną długu, a sprawiedliwość odrzuciłaby ją dokładnie tak samo, jak odrzucała ofiary mniejsze od doskonałego człowieka (Hebrajczyków rozdział 10 werset 4: „Niemożliwe jest bowiem, aby krew cielców i kozłów usuwała grzechy”), ponieważ nie były one równoważną ceną.

Widzimy więc, w jaki sposób sprawiedliwość Boga wymagała, by Odkupiciel nie był nikim więcej ani nikim mniej niż doskonałym człowiekiem, z prawem do życia i stosownymi prawami życiowymi.