Niektórzy mają trudności ze zrozumieniem, że Bóg jest sprawiedliwy karząc rodzaj ludzki śmiercią Adamową już po śmierci Jezusa, przez którą dostarczył On ceny okupu. Dlaczego – pytają – śmierć Adamowa nie ustała po śmierci Jezusa, skoro umarł On jako Okup za wszystkich?

Odpowiadamy na to, że jedną rzeczą jest zapewnienie ceny Okupu, co Jezus uczynił Swą śmiercią, a inną rzeczą jest zapłacenie tej ceny w celu nabycia ludzkości. Zmartwychwstanie Jezusa jako istoty duchowej dało Mu stan, w którym nie potrzebował już dla Siebie Swego doskonałego człowieczeństwa, z jego prawem do życia i prawami życiowymi. Od tego czasu mógł On zatem używać go jako wartości w interesie innych. Tak więc od tego czasu mógł użyć go do wykupienia Adama i jego rodzaju. Zamiast jednak wykupić ich w ten sposób (jest On bowiem ubłaganiem zarówno za grzechy świata jak i Kościoła – 1 Jana rozdział 2 werset 2: „On ci jest ubłaganiem za grzechy nasze, a nie tylko za nasze, lecz i za grzechy całego świata”), w czasie Wieku Ewangelii poczytalnie wykupuje tylko Kościół (Hebrajczyków rozdział 9 werset 24: „Chrystus więc nie wszedł do świątyni uczynionej ludzką ręką, będącej tylko odbiciem prawdziwej, ale do samego nieba. Teraz osobiście oręduje za nami u Boga”), na rzecz którego pojawił się On przed obliczem Boga, tak jak pierwsze typiczne pojawienie się Aarona z typiczną krwią dotyczyło tylko typu Kościoła – to jest kapłanów i lewitów (3 Mojżeszowa rozdział 16 werset 6: „Aaron przyprowadzi na ofiarę za swój własny grzech cielca i dokona przebłagania za siebie i swój dom”).

A zatem świat, nie będąc jeszcze wykupiony, pozostaje pod wyrokiem Adamowym, i dlatego umiera za grzech Adama z powodu żądań sprawiedliwości. Będzie on wykupiony w Tysiącleciu, kiedy Chrystus pojawi się po raz drugi ze Swoją zasługą przed obliczem Boga, tak jak drugie typiczne pojawienie się Aarona w Świątnicy Najświętszej z typiczną krwią na rzecz typu świata – całego narodu Izraela – dokonywało pojednania za lud w odróżnieniu od kapłanów i lewitów (3 Mojżeszowa rozdział 16 werset 15: „Potem zabije kozła jako ofiarę przebłagalną za lud, wniesie krew jego za zasłonę i uczyni z tą krwią to samo, co uczynił z krwią cielca. Pokropi nią przebłagalnię z góry i z przodu”).

Te dwa pojawienia się Aarona w Świątnicy Najświętszej za dwoma klasami Izraela zostały dostarczone przez Boga jako typy dwóch pojawień się Chrystusa w niebie za dwie klasy ludzkiej rodziny; przy czym czas pierwszego pojawienia się Aarona obrazował Wiek Ewangelii, w którym Chrystus pojawia się przed Bogiem za Kościół, a czas drugiego pojawienia się obrazował Tysiąclecie, kiedy Chrystus pojawi się przed Bogiem za świat i wykupi go. Tak więc egzekwowanie przez Boga wyroku Adamowego od świata jest sprawiedliwe, ponieważ świat nie jest jeszcze wykupiony ze śmierci Adamowej.

Niektórzy jednak protestują pytając: dlaczego Kościół umierał śmiercią Adamową pomimo tego, że został poczytalnie wykupiony? Odpowiadamy, że Kościół nie umierał śmiercią Adamową, ponieważ przez przypisanie zasługi ceny Okupu Kościół został usprawiedliwiony od tej śmierci przez samą sprawiedliwość (Hebrajczyków rozdział 10 werset 14: „Przez tę jedną ofiarę uczynił bowiem na zawsze doskonałymi tych, którzy dostępują uświęcenia”), i dlatego nie domagała się ona tej śmierci od Kościoła. Jak wykazaliśmy to w poprzednich odcinkach, śmierć, którą umierał Kościół, była śmiercią ofiarniczą, która nie była wymierzana przez sprawiedliwość, lecz była dobrowolnie i z radością przyjmowana przez Kościół z Chrystusem w ofierze za świat.