Na umiłowaniu dobrych zasad oparty jest także trzeci element Boskiej miłości – sympatia dla sprawiedliwych i litość dla niesprawiedliwych.

Sympatia dla sprawiedliwych polega przede wszystkim na utożsamianiu się z nimi, tzn. na jedności serca z nimi (ewangelia Jana rozdział 17 wersety 11,21,23 i 26: „(11) I już nie jestem na świecie, lecz oni są na świecie. Ja wracam do Ciebie. Ojcze Święty, strzeż ich w imię Twoje, które Mi dałeś, aby byli jedno jak my. (21) aby wszyscy byli jedno. Podobnie jak Ty, Ojcze, we Mnie, a Ja w Tobie, tak i oni niech będą w nas, aby świat uwierzył, że to Ty Mnie posłałeś. (23) Ja w nich, a Ty we Mnie – niech staną się doskonałą jednością, aby świat poznał, że to Ty Mnie posłałeś i tak ich umiłowałeś, jak Mnie umiłowałeś. (26) Objawiłem im Twoje imię i nadal będę objawiał, aby była w nich ta miłość, jaką Mnie umiłowałeś, i abym Ja był w nich”). Utożsamia się ona z nimi także wtedy, gdy są traktowani przez innych niezgodnie z dobrymi zasadami (Izajasza rozdział 63 werset 9: „We wszelakiem uciśnieniu ich i on był uciśniony: ale Anioł oblicza jego wybawił ich. Z miłości swej, i z litości swojej on sam odkupił ich, piastował ich i nosił ich po wszystkie dni wieków”; Objawienie rozdział 6 wersety 9-11: „(9) Gdy otworzył piątą pieczęć, ujrzałem pod ołtarzem dusze zabitych z powodu słowa Bożego i danego świadectwa. (10) Zawołali oni potężnym głosem: ‚Jak długo święty i prawdziwy Władco będziesz zwlekał z sądem i pomstą naszej krwi wśród mieszkańców ziemi?’ (11) A każdemu z nich dano białą szatę i powiedziano im, aby jeszcze przez krótki czas odpoczęli, aż dopełni się liczba ich towarzyszy i braci, którzy tak jak oni mają być zabici”). W końcu jest ona z nimi w każdym braku harmonii z dobrymi zasadami, jaki może być ich udziałem (Psalm 103 wersety 13-18: „(13) Jak ojciec lituje się nad dziećmi, tak PAN lituje się nad swymi czcicielami. (14) Wie dobrze, z czego zostaliśmy stworzeni, pamięta, że jesteśmy prochem. (15) Dni człowieka są jak trawa, przekwita jak kwiat na polu. (16) Gdy zamiera w nim oddech – przemija, i wszelki ślad po nim ginie. (17) Lecz łaska PANA przez wszystkie wieki nad Jego czcicielami, a sprawiedliwość Jego nad ich potomstwem. (18) Nad tymi, co zachowują Jego przymierze i przestrzegają Jego przykazań”).

Lituje się ona także nad niesprawiedliwymi z powodu braku w nich harmonii z dobrymi zasadami, wynikających z tego cierpień oraz traktowania ich przez innych niezgodnie z dobrymi zasadami:

• cytowany powyżej Izajasza rozdział 63 werset 9;
• 2 Mojżeszowa rozdział 34 wersety 6-7: „PAN przeszedł przed Mojżeszem, wołając: ‚PAN, PAN, Bóg miłujący i łaskawy, nieskory do gniewu, bogaty w miłosierdzie i prawdę, (7) wierny w miłości wobec rzesz niezliczonych, gotowy przebaczyć winy, przestępstwa i grzechy, lecz nie pobłażliwy, gdyż z win ojców rozlicza synów, wnuków, a nawet trzecie i czwarte pokolenie'”;
• Sędziów rozdział 10 werset 16: „Usunęli obce bóstwa spośród siebie i zaczęli służyć PANU. Wówczas ulitował się On nad uciskanym Izraelem”;
• 2 Królewska rozdział 13 werset 23: „PAN jednak był dla nich łaskawy i miłosierny. Ze względu na swoje przymierze z Abrahamem, Izaakiem i Jakubem litował się nad nimi i aż dotąd nie chciał ich wytracić i odrzucić od siebie”;
• Psalm 78 wersety 38-39: „(38) Ale On był miłosierny, przebaczał grzechy i nie wytracał. Wielokrotnie gniew swój powściągał i nie dawał upustu swej zapalczywości. (39) Pamiętał bowiem, że oni są ciałem, tchnieniem, które ulatuje i nie wraca”;
• Treny Jeremiaszowe rozdział 3 werset 22: „To są łaski WIEKUISTEGO, że jeszcze nie zginęliśmy, bowiem nie wyczerpało się Jego miłosierdzie”;
• Jakuba rozdział 5 werset 11: „Zobaczcie, że uważamy ich za szczęśliwych, ponieważ wytrwali. Słyszeliście o wytrwałości Hioba i wiecie, jak na koniec Pan go wynagrodził, bo Pan jest pełen litości i miłosierdzia”.

W ostatnim i czwartym elemencie miłości z powodu opisanej powyżej oceny, sympatii i współczucia z radością podejmuje ona ofiary w celu szerzenia dobrych zasad w innych i dla innych, próbując w ten sposób doprowadzić ich do harmonii z dobrymi zasadami i przeciwstawiać się złym zasadom w celu uratowania innych od ich złej natury i skutków.

Z tej analizy miłości w jej czterech częściach składowych widzimy, że nie jest to wylewność ani sentymentalność, lecz jedna z najszlachetniejszych, a nawet najszlachetniejsza ze wszystkich dobrych zalet. „Największą z nich jest miłość (‚agape’)” (1 Koryntian rozdział 13 werset 13). Miłość w Boskim charakterze przewyższa wszystko. Ozdabia ona Jego charakter bardziej niż jakikolwiek inny przymiot Jego charakteru.