Słowa „sąd” nawet w codziennym języku używamy w szerszym znaczeniu niż tylko „wyrok”. Używamy go w odniesieniu do mądrości, wiedzy, np. gdy chcemy komuś powiedzieć, by postępował zgodnie z odpowiednią wiedzą i zdrowym rozsądkiem, mówimy „kieruj się swoim osądem”, mówimy „rozsądź to”, mówimy „sądzę, że coś jest jakieś”. Także gdy chcemy wypróbować jakieś zwierzę pod względem prędkości, siły lub wytrzymałości, lub gdy testujemy jakiś metal pod względem jego czystości – poddajemy go „osądowi” – testowi, wycenie – eksperta w celu podjęcia decyzji, wyroku co do niego, w zależności od tego, jak wypadnie w tej próbie. Słowa sąd często używamy również w znaczeniu karcenia kogoś poprzez karanie, np. mówimy o sądzeniu przez Boga narodów, gdy spada na nie kara. Tak więc, wracając do Biblii, stwierdzamy, że używa ona słowa sąd na różne sposoby w odniesieniu do Dnia Sądu.

Hebrajski czasownik zwyczajowo używany w Starym Testamencie przy omawianiu Dnia Sądu, zawierający myśl sądzenia to שָׁפַט – shaphat, od którego pochodzi rzeczownik מִשְׁפָּט – mishpat – sąd. Odpowiedni czasownik grecki zwyczajowo używany w Nowym Testamencie w tym znaczeniu to κρίνω – krinō – „ja sądzę”, od którego pochodzą dwa rzeczowniki (κρίσις – krisis i κρίμα – krima), które są używane na oznaczenie dzieła związanego z Dniem Sądu.

Hebrajski czasownik shaphat oraz grecki czasownik krinō mają cztery znaczenia:

1. uczyć, instruować, pouczać;
2. próbować w odniesieniu do charakteru w powiązaniu z możliwością uzyskania wiecznego życia;
3. karać w celu poprawy; oraz
4. wydać wyrok.

Hebrajski rzeczownik mishpat oraz grecki rzeczownik krisis mają te same cztery znaczenia w formie rzeczownikowej; grecki rzeczownik krima posiada natomiast tylko znaczenie wyroku.

W kolejnych odcinkach pokrótce zbadamy niektóre z wersetów zawierające te słowa, na podstawie czego z łatwością dostrzeżemy prawdziwość każdej z tych definicji.