Zakończenie przyszłego sądu świata

Zakończenie przyszłego sądu świataZakończenie przyszłego sądu świata jest wyraźnie przedstawione:

  • w przypowieści o owcach i kozłach – ewangelia Mateusza rozdział 25 wersety 31-46: „(31) Gdy Syn Człowieczy przyjdzie w swojej chwale, a z Nim wszyscy aniołowie, wtedy zasiądzie na tronie swojej chwały (32) i będą zgromadzone przed Nim wszystkie narody. Wówczas odłączy jednych ludzi od drugich, jak pasterz odłącza owce od kozłów. (33) Owce ustawi po swej prawej stronie, a kozły — po lewej. (34) Wtedy jako Król powie tym po prawej stronie: Wyróżnieni przez mojego Ojca, podejdźcie, odziedziczcie Królestwo przygotowane wam od stworzenia świata. (35) Bo byłem głodny, a daliście Mi jeść, byłem spragniony, a daliście Mi pić, byłem obcym przybyszem, a przyjęliście Mnie, (36) byłem nagi, a ubraliście Mnie, byłem chory, a doglądaliście Mnie, byłem w więzieniu, a odwiedziliście Mnie. (37) A sprawiedliwi zapytają: Panie! Kiedy widzieliśmy Cię głodnym, a daliśmy Ci jeść, lub spragnionym, a daliśmy Ci pić? (38) Kiedy widzieliśmy Cię obcym przybyszem, a przyjęliśmy Cię, lub nagim, a ubraliśmy Cię? (39) Kiedy też widzieliśmy Cię chorym lub w więzieniu, a odwiedziliśmy Cię? (40) Król natomiast odpowie: Zapewniam was, cokolwiek uczyniliście jednemu z tych najmniejszych moich braci, uczyniliście Mnie. (41) Następnie powie tym po lewej stronie: Odejdźcie ode Mnie, przeklęci, w ogień wieczny, przygotowany diabłu i jego aniołom. (42) Gdyż byłem głodny, a nie daliście Mi jeść, byłem spragniony, a nie daliście Mi pić. (43) Byłem obcym przybyszem, a nie przyjęliście Mnie, nagim, a nie ubraliście Mnie, chorym i w więzieniu, a nie odwiedziliście Mnie. (44) A oni zapytają: Panie, kiedy widzieliśmy Cię głodnym lub spragnionym, lub obcym przybyszem, lub nagim, lub chorym, lub w więzieniu — i nie usłużyliśmy Ci? (45) Zapewniam was — odpowie — czego nie uczyniliście jednemu z tych najmniejszych, nie uczyniliście Mnie. (46) I odejdą ci ludzie, by ponieść wieczną karę, sprawiedliwi zaś wkroczą w życie wieczne”,
  • w Objawieniu rozdziale 20 wersecie 15: „Jeśli ktoś nie znalazł się w księdze życia, ten został wrzucony do jeziora ognia”;
  • w Objawieniu rozdziale 21 wersecie 8: „Zaś dla tchórzliwych, niewierzących, wywołujących wstręt, morderców, rozpustników, czarowników, bałwochwalców i wszelkich kłamców jest ich udział w jeziorze płonącym ogniem i siarką; to jest druga śmierć”;
  • i w 1 Koryntian rozdziale 15 wersecie 25: „Bo trzeba, aby Chrystus królował tak długo, aż ‘wszystkich nieprzyjaciół położy u swoich stóp’”.

Te i inne wersety biblijne pokazują, że przy końcu sądu owe dwie klasy zostaną zupełnie rozdzielone – na posłusznych i nieposłusznych; na tych, którzy pozostaną w zgodzie z duchem i literą Bożego prawa i tych, którzy będą z nim w sprzeczności. Pierwsi otrzymają życie wieczne, drudzy zostaną skazani na śmierć, zgładzenie (“drugą/wtórą śmierć”). Wyrok ten będzie taki sam, jak podczas pierwszego sądu, od którego zostali uznani za wolnych przez Chrystusa, który zapewnił im prawo uwolnienia, składając za nich okup – przez swą własną śmierć. To będzie ich druga/wtóra śmierć. Żaden kolejny Okup nie zostanie za nich złożony, nie będzie dla nich dodatkowego uwolnienia, czyli zmartwychwstania. Ich grzech będzie w pełni dobrowolnym, indywidualnym i świadomym grzechem przeciw zupełnemu światłu i sposobnościom w najbardziej sprzyjającej indywidualnej próbie, mając wszelką pomoc i możliwości żeby postąpić właściwie:

  • Hebrajczyków rozdział 10 wersety 26-29: „(26) Gdybyśmy bowiem świadomie grzeszyli po otrzymaniu pełnego poznania prawdy, to już nie byłoby dla nas ofiary za grzechy, (27) zostałoby nam tylko okropne oczekiwanie na sąd i na żar ognia, który pochłonie buntowników. (28) Kto łamie prawo Mojżeszowe, ten bez litości ma być zabity na podstawie zeznania dwóch albo trzech świadków. (29) Rozważcie, na ile większą karę zasługuje ktoś, kto by zdeptał Syna Bożego, lekceważąc krew przymierza, która go uświęciła, i gardząc Duchem łaski!”;
  • Hebrajczyków rozdział 6 wersety 4-6: „(4) Nie da się bowiem raz oświeconych, którzy ponadto posmakowali niebiańskiego daru i którym dano stać się uczestnikami Ducha Świętego, (5) którzy zakosztowali wspaniałości Słowa Bożego oraz mocy przyszłego wieku, (6) a którzy odpadli, ponownie doprowadzić do opamiętania, gdyż oni sami sobie krzyżują Syna Bożego i wystawiają Go na publiczną zniewagę”.

Nie chcielibyśmy przy tym być posądzeni o ignorowanie obecnej odpowiedzialności świata, która spoczywa na każdym człowieku, proporcjonalnie do posiadanego światła, większego lub mniejszego, bez względu na to, czy jest to światło natury, czy objawienia:

  • Przypowieści Salomonowe rozdział 15 werset 3: “Oczy PANA spoglądają na każde miejsce, śledząc uważnie złych i dobrych”.
  • Kaznodzieja Salomonowy rozdział 12 werset 14: “Ponieważ wszystkie czyny Bóg przywoła na sąd, również i te ukryte: zarówno dobre, jak i złe”.

Dobre i złe czyny spełniane w tym życiu otrzymają sprawiedliwe wynagrodzenie teraz lub w przyszłości:

  • 1 Tymoteusza rozdział 5 werset 24: “Są ludzie, których grzechy są jawne i bywają osądzone wcześniej niż oni sami; ale są też tacy, których grzechy dopiero później się ujawniają”.

Innymi słowy mówiąc – im bardziej popsujemy sobie w obecnym życiu nasze charaktery, im bardziej „zrastamy się z grzechem” – tym więcej pracy będziemy musieli w przyszłości włożyć w ich naprawienie, tym będzie to trudniejsze i wymagające więcej czasu, który jest mimo wszystko ograniczony; a im bardziej będziemy się starali naprawić nasze charaktery już dzisiaj – tym mniej pracy czeka nas w przyszłości, oraz tym większa będzie gwarancja powodzenia naszego procesu naprawy.

Do tej pory jednak tylko obdarzeni łaską od Pana, spłodzeni z Ducha uczestnicy zbawienia wyborczego (więcej o tym w naszej serii „Wybór i wolna łaska”), kandydaci do stania się “Maluczkim Stadkiem”, posiadali tyle światła, że byli narażeni na ostateczną karę, wtórą śmierć, dla uczestników powszechnego zbawienia ta perspektywa należy jeszcze do przyszłości. Jedynie pobieżnie poruszyliśmy temat dotyczący obecnej odpowiedzialności świata, pozostawiając szczegóły do dalszych rozważań.
Poprzednia stronaNastępna strona