W dzisiejszym i następnym odcinku wykażemy, że hebrajskie słowa, które są używane na oznaczenia dzieła związanego z Dniem Sądu: שָׁפַט – shaphat, מִשְׁפָּט – mishpat, κρίνω – krinō i κρίσις – krisis zawierają pierwsze z czterech znaczeń wskazanych w poprzednim odcinku, to jest: uczyć, instruować, pouczać lub nauka, instrukcja, pouczenie.

Przeczytajmy więc Psalm 19 wersety 10-11: „(…) Sądy [mishpatim – liczba mnoga od mishpat] PANA są słuszne, wszystkie są sprawiedliwe. (11) Godniejsze pożądania niż złoto i mnóstwo drogich kamieni, słodsze od miodu, od słodyczy, która sączy się z plastra”

I porównajmy to z Psalmem 119 wersetem 103: „O jak są słodkie słowa twoje (nauki) podniebieniu memu! Nad miód są słodsze ustom moim”.
Gdybyśmy rozumieli sądy tego wersetu w znaczeniu wyroków, a następnie rozumieli te wyroki jako wieczne męki, czy byłyby one słodkie?

Wróćmy do Psalmu 19 i przeczytajmy kolejny werset – 12: „Także twój sługa jest przez nie pouczony, a kto ich przestrzega, otrzymuje wielką nagrodę”

I porównajmy to z Psalmem 119 wersetem 11, żeby zobaczyć o czym one pouczają: „W sercu moim przechowuję słowo (nauki) twoje, Abym nie zgrzeszył przeciwko tobie” – pouczenia Pana ostrzegają nas przed grzechem i jego skutkami.

Tak więc fragment ten bardzo wyraźnie dowodzi, że jednym ze znaczeń sądu jest pouczenie.

Równie jasny w tym temacie jest Psalm 25 wersety 8 i 9: „Dobry i prawy jest Pan; przeto drogi naucza grzeszników. Poprowadzi cichych w sądzie [mishpat – przy czym paralelizm następnego zdania (w języku polskim – następnej części zdania) pokazuje, jakie jest znaczenie „prowadzenia cichych w sądzie” – ponieważ jedną z cech poetyki hebrajskiej jest rym myśli i to, że w paralelizmach ta sama myśl jest powtórzona następnie innymi słowami albo wyrażone są bardzo podobne myśli], a nauczy pokornych drogi swojej”.

Podobnego dowodu dostarcza Psalm 106 werset 3: „Błogosławieni, którzy strzegą sądu [mishpat] i czynią sprawiedliwość w każdym czasie”
w porównaniu z ewangelią Łukasza rozdziałem 11 wersetem 28: „Ale On [Jezus] rzekł: Owszem błogosławieni są, którzy słuchają Słowa Bożego i strzegą go”.
Gdyby jednak sąd oznaczał tutaj wyrok, a wyrok byłby skazaniem na wieczne męki, z pewnością strzegliby go oni, lecz w jaki sposób byliby tym błogosławieni?

Widać to także w Izajasza rozdziale 33 wersecie 5: „Pan (…) napełni Syjon [Kościół] sądem [mishpat – prawdą – prawdziwą nauką – Słowem Bożym] i sprawiedliwością” (a nie wyrokiem – i to szczególnie nie wyrokiem skazującym na wieczne męki).

Dostrzegamy to także w Izajasza rozdziale 56 wersetach 1 i 2: „Tak mówi PAN: Strzeżcie sądu (mishpat), a czyńcie sprawiedliwość [praktykujcie prawdę i sprawiedliwość] (…) błogosławiony człowiek, który to czyni” (ponownie – w porównaniu z ewangelią Łukasza rozdziałem 11 wersetem 28: „Ale On [Jezus] rzekł: Owszem błogosławieni są, którzy słuchają Słowa Bożego i strzegą go”).

U Izajasza w rozdziale 42 wersetach 1-4 znajdujemy wspaniały opis pouczania ludzi przez Mesjasza w następujących słowach: „(1) Oto sługa mój, polegać będę na nim, wybrany mój, którego sobie upodobała dusza moja. Dam mu ducha swego, on sąd [mishpat – pouczenie, prawdę] narodom wyda. (2) Nie będzie wołał ani się nie będzie wywyższał, ani nie będzie słyszany na ulicy głos jego. (3) Trzciny nadłamanej nie dołamie, a lnu dymiącego nie dogasi [tak łagodnym będzie Jego sposób nauczania i pomagania]; ale sąd [mishpat – pouczenie, instrukcje] wyda według prawdy. (4) Nie zniechęci się ani nie ustanie, dokąd nie wykona [zwycięsko nie ustanowi] sądu [mishpat – prawdziwej nauki] na ziemi”.

Porównajmy to z ewangelią Mateusza rozdziałem 12 wersetami 18-20: „(18) ‚Oto mój chłopiec, którego wybrałem, mój Umiłowany, w którym moja dusza znalazła upodobanie. Położę na Nim mojego Ducha i ogłosi narodom sąd [krisis]. (19) Nie będzie się kłócił ani krzyczał, ani nikt na ulicach nie usłyszy Jego głosu. (20) Trzciny zgniecionej nie złamie i lnu tlącego się nie dogasi, dopóki nie doprowadzi sądu [krisis] do zwycięstwa”.

U Ezechiela w rozdziale 22 wersecie 2 można zauważyć, jak bardzo wyraźnie określenie „sądzić” oznacza „nauczać”: „A ty, synu człowieczy, czy zechcesz sądzić (shaphat), czy zechcesz sądzić (shaphat) to krwawe miasto? Uświadom mu [naucz go, obwieść mu] więc wszystkie jego obrzydliwości”.

W następnym odcinku zwrócimy uwagę na porównania i kontrasty, które jeszcze lepiej pozwolą rozpoznać znaczenie interesujących nas słów.