Poprzedni odcinek zakończyliśmy rozważeniem Psalmu 26 wersetów 1-3 i konkluzją, że ten fragment pokazuje, że w procesie sądu ludzie najpierw są pouczani, po czym otrzymują szansę rozwijania charakteru zgodnie z tym doktrynalnym pouczeniem. Następnie, po wysiłkach lub braku wysiłków rozwijania dobrego charakteru, są próbowani w drugiej części procesu sądu.

Psalm 139 wersety 23 i 24 jest dosyć podobny, a nawet jeszcze jaśniejszy w potwierdzeniu drugiej części procesu sądu: „(23) Badaj mnie, Boże [przez próbujące doświadczenia życia], i poznaj serce moje [spraw, by w tych próbach okazał się mój prawdziwy charakter]; Doświadcz mnie i poznaj myśli moje! (24) I zobacz, czy nie kroczę drogą zagłady [przez te próby objaw moje wady, tak abym mógł je usunąć], a [wśród takich doświadczeń] prowadź mnie drogą odwieczną! [bym w wyniku tego mógł uzyskać życie wieczne]”.

Jeremiasza rozdział 11 werset 20 wyraźnie wskazuje, że próbowanie – badanie jest częścią procesu sądzenia: „Lecz, Panie Zastępów, który sprawiedliwie sądzisz, który badasz nerki i serca, niech ujrzę twoją odpłatę na nich [werset 21: na wrogach, którzy czyhają na moje życie], gdyż tobie poruczyłem moją sprawę”.

Jeremiasza rozdział 20 werset 12 podaje tę samą myśl: „PANIE Zastępów! Ty badasz sprawiedliwego! Przenikasz sumienie i serce. Spraw, bym ujrzał Twoją pomstę nad nimi [werset 11: nad moimi prześladowcami], gdyż Tobie zawierzyłem moją sprawę”.

2 Tesaloniczan rozdział 1 wersety 4 i 5, używający słowa krisis, jest wyraźnym dowodem drugiego znaczenia procesu sądu: „(4) My sami chlubimy się w was we zborach Bożych z waszej cierpliwości i wiary we wszelkich prześladowaniach waszych i w uciskach, które znosicie [ich doświadczenia składały się z prześladowań i ucisków, wśród których z cierpliwością i wiarą manifestowali oni swą wierność, i w ten sposób odpowiednio znosili te próby]. (5) Co [fakt ich wierności w tych próbach] jest jawnym dowodem sprawiedliwego sądu [krisis – doświadczenia, próby] Bożego [który udzielał tych prób właśnie po to], abyście byli uznani godnymi królestwa Bożego, dla którego też cierpicie”.

Powyższe wersety w zupełności wystarczają jako dowód tego, że druga część procesu sądu składa się z doświadczeń, prób, udzielanych w celu kwalifikowania ludzi do wiecznego życia.