Prawdopodobnie najgorszym złem popularnej teorii na temat Dnia Sądu jest ograniczone znaczenie, jakie nadaje się słowu „sąd” w odniesieniu do rodzaju działalności, jaka ma być w nim wykonywana – według niej w istocie Dzień Sądu oznacza Dzień Wyroku, podczas gdy słowo „sąd” znaczy coś więcej niż tylko wydanie wyroku. Zawiera ono w sobie zarówno ideę procesu sądowego, jak i wydanie decyzji w oparciu o przeprowadzony proces. Takie znaczenie jest właściwe dla słowa “sąd” nie tylko w języku polskim, lecz również w języku greckim, z którego zostało przetłumaczone. Więcej na ten temat powiemy sobie jeszcze za kilka odcinków, tymczasem zaś zajmiemy się słowem „dzień”.

Słowo „dzień” jest ciekawym słowem. Zarówno w Piśmie Świętym, jak i w powszechnym użyciu w niektórych językach, chociaż najczęściej jest ono używane do określenia okresu trwającego dwanaście lub dwadzieścia cztery godziny, to ma w istocie znaczenie jakiegoś określonego, szczególnego okresu. Na przykład w języku angielskim zupełnie uprawnione są określenia „dzień Noego, dzień Lutra, dzień Waszyngtona” – przy czym wypowiadający ma na myśli dłuższy okres czasu niż jeden literalny dzień – taki okres czasu, taką ilość lat, w czasie których owi ludzie mieli wpływ na bieg wydarzeń.

Język polski ma nieco inne właściwości, przy słowie „dzień” jest bardziej precyzyjny i dla dłuższych okresów czasu raczej stosuje się w nim konstrukcję „w dniach” – choć czasem one mogą trwać nie pojedyncze literalne dni, lecz lata, lub nawet wiele lat – na przykład: „w dniach Noego, za dni Kochanowskiego, w dniach niemieckiej agresji na Polskę”, itd., chociaż i tutaj można znaleźć przykłady stosowania słowa „dzień” do jakiegoś określonego, szczególnego czasu, niekoniecznie ograniczonego do jednego literalnego dnia – na przykład „w dniu próby” (niezależnie od tego, że ta próba mogła trwać czasem latami), czy „w dniu, w którym Polska była szkalowana” (niezależnie od tego, że to szkalowanie mogło mieć miejsce przez czas dłuższy niż jeden literalny dzień). Częściej natomiast w znaczeniu określonego, szczególnego czasu dłuższego niż literalny dzień używa się słowa „doba”, choć generalnie jest to jednostka czasu zdefiniowana jako 24 literalne godziny. Na przykład: „w dobie Internetu”, „w dobie globalizacji”, „w dobie obecnej”, „w dobie przemian”, „w dobie terroryzmu”, itd. – i jest to użycie bliższe biblijnemu użyciu słowa „dzień”.

Jeżeli chodzi o użycie tego słowa w Biblii, to ona bardzo często słowem „dzień” nazywa właśnie jakiś określony szczególny okres czasu. Czytamy w niej między innymi:

• o “dniu, kiedy Pan Bóg uczynił ziemię i niebo”, czyli o pewnym długim, określonym czasie, w którym słowem „dzień” jest nazwany cały okres stworzenia (1 Mojżeszowa rozdział 2 werset 4: „Takie były dzieje nieba i ziemi podczas ich stworzenia. W dniu, kiedy Pan Bóg uczynił ziemię i niebo”).
• o “dniu kuszenia na pustyni”, trwającym czterdzieści lat (Hebrajczyków rozdział 3 wersety 8 i 9: „(8) nie zatwardzajcie serc waszych, jak podczas buntu, w dniu kuszenia na pustyni, (9) gdzie kusili mnie ojcowie wasi i wystawiali na próbę, chociaż oglądali dzieła moje przez czterdzieści lat”);
• o dniu, który trwał przez cały Wiek Żydowski, to jest przez 1845 lat (Rzymian rozdział 10 werset 21: „O Izraelu natomiast mówi: Cały dzień wyciągałem swe ręce do nieposłusznego, opornego ludu”)
• o “dniu zbawienia”, który trwa przez cały Wiek Ewangelii, czyli od początku głoszenia ewangelii do Wieku Tysiąclecia, i odnosi się do czasu trwania zbawienia wyborczego (2 Koryntian rozdział 6 werset 2: „Mówi bowiem: W czasie zmiłowania wysłuchałem ciebie, w dniu zbawienia przyszedłem ci z pomocą. Teraz właśnie jest czas łaskawości, teraz właśnie jest dzień zbawienia!”)
• o “dniu pomsty”, “dniu gniewu”, “dniu ucisku”, które odnoszą się do czterdziestoletniego okresu ucisku kończącego Wiek Żydowski i podobnego czasu ucisku przy końcu Wieku Ewangelii.

I wreszcie czytamy też o “dniu Chrystusowym”, “dniu sądu” i “Jego dniu”, które są nazwami stosującymi się do Wieku Tysiąclecia, kiedy to Mesjasz będzie panował, sprawował rządy i sądził świat w sprawiedliwości, dając możliwość próby, oraz ostatecznie wydając wyrok. O tym okresie napisane jest (Dzieje Apostolskie rozdział 17 werset 31): „dlatego że wyznaczył dzień, kiedy to sprawiedliwie będzie sądzić świat przez Człowieka, którego na to przeznaczył, po uwierzytelnieniu Go wobec wszystkich przez wskrzeszenie Go z martwych”;

Przyczyna, dla jakiej niektórzy upierają się, że Dzień Sądu będzie trwał dwanaście lub dwadzieścia cztery literalne godziny, a jednocześnie uznają szersze znaczenie słowa „dzień” (lub „doba”) w innych, podobnych przypadkach, przechodzi nasze pojęcie. Chyba, że przypuścimy, iż ulegają tradycji, nie mając odpowiednich dowodów i nie badając tego zagadnienia.

Sprawdzenie w wyczerpującej konkordancji biblijnej, lub w wyszukiwarce, haseł odnoszących się do Dnia Sądu i zwrócenie uwagi na rodzaj oraz rozmiar pracy, jaka ma być wykonana w tym okresie, pozwoli szybko zrozumieć niedorzeczność powszechnego poglądu i potrzebę nadania słowu „dzień” pewnego szerszego znaczenia.