Ktoś może jednak zapytać: po co światu kolejny Dzień Sądu, skoro upadł on podczas swojego pierwszego Dnia Sądu, który przechodził, będąc w biodrach Adama w raju? Odpowiadamy, że Bóg z pewnością nie był niesprawiedliwy potępiając wszystkich w biodrach Adama, ponieważ jest On sprawiedliwy w Swych wszystkich dziełach i drogach:

• Objawienie rozdział 15 wersety 3 i 4: „(3) Śpiewają pieśń Mojżesza, sługi Bożego, i pieśń Baranka: Wielkie i przedziwne są dzieła twoje, Panie Boże wszechmogący. Sprawiedliwe i prawdziwe są drogi twoje, Królu narodów. (4) Któż by nie bał się ciebie, Panie? Któż by nie chciał wielbić twego imienia? Ty sam jesteś święty! Wszystkie narody przyjdą i pokłonią się tobie, bo okazały się sprawiedliwe sądy twoje”.

Potrzeba sądu dla świata wynika raczej z miłości Boga i okupowej ofiary Chrystusa spłacającej dług Adama i ludzkości obecnej wówczas w jego biodrach, dostarczającej zadośćuczynienia za potępienie ciążące nad światem.

Konieczność kolejnego Dnia Sądu dla świata nie wynika ze sprawiedliwości Boga, ponieważ sprawiedliwość całkiem słusznie potępiła ludzkość i całkiem słusznie pozostawiła ją w potępieniu. Jednak miłujące serce naszego Boga, współczujące biednej, upadłej i zatraconej ludzkości, żarliwie pragnęło podniesienia z upadku wszystkich, którzy by tego pragnęli. Dlatego pod kierunkiem mądrości Boska miłość oddała sprawiedliwości Swego Jednorodzonego Syna na śmierć jako zastępcę za Adama i wszystkich znajdujących się w jego biodrach. Aktem tym dostarczyła okupu za życie ludzkości, który był zarówno zadowalający dla Boskiej sprawiedliwości, jak również odpowiadał dążeniom Jego miłości do ratowania wszystkich chętnych i posłusznych z rodzaju ludzkiego.

A zatem, tak jak wszyscy bez swojej winy zostali potępieni w biodrach jednego i otrzymali to potępienie prawem dziedziczenia (gdyż Adam nie przekazał im doskonałego życia, jako że takowego nie posiadał, lecz przekazał śmierć, na którą został skazany i która działała w nim, zanim spłodził jakiekolwiek potomstwo), tak też bez ich zasługi miłość Boga dostarczyła zasługi Jezusa – zastępcy Adama i rodzaju ludzkiego, który – po doświadczeniu na własnej osobie wyroku wydanego na Adama i rodzaj ludzki oraz po utracie na ich rzecz praw życiowych – ratuje ich od tego wyroku, by przez wiarę i posłuszeństwo mogli oni stać się Jego dziećmi i odziedziczyć od Niego doskonałe życie.

I właśnie dlatego Bóg wyznaczył Dzień Sądu – aby świat, poprzez proces sądu, mógł dostąpić sposobności uzyskania życia od Chrystusa jako Życiodawcy i Zbawiciela:

• Dzieje Apostolskie rozdział 17 werset 31: „gdyż wyznaczył dzień, w którym będzie sądził świat sprawiedliwie przez męża, którego ustanowił, potwierdzając to wszystkim przez wskrzeszenie go z martwych”;
• Rzymian rozdział 5 wersety 15, 18 i 19: „(15) Jednak z darem łaski jest inaczej niż z upadkiem. O ile jeden upadek ściągnął śmierć na wielu ludzi, o tyle łaska Boża i dar tej łaski wyjednany przez jednego człowieka, Jezusa Chrystusa, wielu ludziom przyniosły obfitość dobrodziejstw. (…) (18) A zatem jak jeden upadek doprowadził do potępienia wszystkich ludzi, tak jeden akt sprawiedliwości przyniósł wszystkim ludziom życiodajne usprawiedliwienie. (19) Bo jak przez nieposłuszeństwo jednego człowieka wielu stało się grzesznikami, tak przez posłuszeństwo jednego wielu stanie się sprawiedliwymi”;
• 1 Koryntian rozdział 15 wersety 21 i 22: „(21) Skoro bowiem przez człowieka wkroczyła śmierć, przez człowieka też nadejdzie zmartwychwstanie. (22) Bo jak w Adamie wszyscy umierają, tak też w Chrystusie wszyscy zostaną ożywieni”.