Całe Pismo Święte naucza, iż Dzień Sądu jest okresem, który powinien być z największą radością wyczekiwany przez cały świat, chociaż Pismo prorokuje także, że z powodu zaślepiającego skutku grzechu i błędu wielu będzie obawiać się nadejścia tego dnia. Biblia uczy nas jednak, że gdy przeminie już ucisk, jaki go wprowadzi, wszyscy rozpoznają jego uszczęśliwiający i dobroczynny charakter. Pismo Święte oświadcza, iż oczekiwanie to powinno być bardzo radosne:

• Psalm 96 wersety 10-13: „(10) Głoście wśród narodów: PAN jest królem! To On utwierdził świat tak, że się nie chwieje, I On sprawiedliwie będzie sądził ludy. (11) Niech się radują niebiosa i niech cieszy się ziemia! Niech zaszumi morze i to, co je wypełnia! (12) Niech wiwatują pola, wszystko, co po nich biega, Niech zaszumią radośnie wszystkie leśne drzewa — (13) Przed obliczem PANA, gdyż nadchodzi, Gdyż idzie, aby sądzić ziemię! On osądzi świat sprawiedliwie, W swojej wierności osądzi ludy”;
• Psalm 98 wersety 1-9: „(1) Psalm. Śpiewajcie PANU nową pieśń, Gdyż dokonał cudownych dzieł! Jego prawica, tak, Jego święte ramię Dało Mu zwycięstwo! (2) PAN objawił swoje zbawienie, Okazał swą sprawiedliwość na oczach narodów. (3) Odwołał się do swojej łaski, Do swej wierności względem Izraela — I wszystkie krańce ziemi zobaczyły, jak nas zbawia nasz Bóg. (4) Wznieś okrzyk na cześć PANA, cała ziemio! Niech tryśnie radość, śpiew i muzyka! (5) Zagrajcie PANU na cytrze, Na cytrze! Niech zabrzmi melodia! (6) Zatrąbcie i przy dźwiękach rogu Wznieście okrzyk na cześć Króla — na cześć PANA! (7) Niech zaszumi morze i to, co je wypełnia, Świat oraz jego mieszkańcy! (8) Niech rzeki klaszczą w dłonie, A góry zawtórują na wiwat, (9) PAN bowiem idzie sądzić ziemię! On będzie sądził świat sprawiedliwie i ludy zgodnie z tym, co słuszne”.

Prosimy wszystkich o przeczytanie tych i innych psalmów dotyczących tego tematu i przekonanie się, jak każda istota z osobna i wszystkie klasy razem wzięte, o których symbolicznie mówią te fragmenty, zachęcane są do radosnego oczekiwania tego szczęśliwego dnia.

Naprawdę jest to szczęśliwy dzień; jest to bowiem dzień Pana i Chrystusa, dzień leczenia i zdrowia, dzień radości i zadowolenia, dzień zbawienia i wyzwolenia, dzień chwały dla najwyższego Boga i pokoju na ziemi ludziom dobrej woli, dzień nadziei i połączenia, dzień prawdy i sprawiedliwości, dzień reformy i naprawy, dzień od dawna oczekiwany i wymodlony, dzień który będzie świadkiem całkowitego upadku szatana oraz wszystkiego tego, co z nim się wiąże, jak również pełnego tryumfu Boga i wszystkiego tego, co się z Nim wiąże. Słusznie zatem możemy modlić się: „Przyjdź królestwo twoje! Bądź wola twoja na ziemi, tak jak jest w niebie”! O Panie, spełnij to w imieniu Jezusa i przez Jego zasługę!

Na tym kończymy niniejszą serię, w której dość szczegółowo zastanawialiśmy się nad rozmaitymi kwestiami związanymi z Dniem Sądu i jego celami, a także związkami z Tysiącleciem. Ufamy, iż wszyscy zostali pobłogosławieni, zachęceni i podniesieni na duchu przez to studium i że we wszystkich obudziło ono jeszcze silniejsze pragnienie spełnienia się tych wspaniałych wydarzeń. Życzymy więc błogosławieństwa Bożego z rozważań tego tematu.

WSZYSTKIE RZECZY NOWE

Świat jest stary wiekami,
Lecz nie ta starość mu głowę pochyla;
Smutek chwyta za serce
Gdyż tak wielu już umarło!
Posępny akord jego pieśni
Pomieszał rosę i łzy,
Wszystko stworzenie wespół wzdycha – jak długo jeszcze
Nim wszystko nowym się stanie?

A jednak świat ten jasnym uśmiechem słońca,
Łaskawe niebo chce ubłogosławić;
O! Jakże lepszy będzie ten,
W którym sprawiedliwość mieszka?
Chrystus na sąd przybywa! Szczęśliwy czas!
Ustanie zło, umilknie wszelki spór
I wszystkie dzwony niebios zabrzmią
Melodiami pokoju.

Nie będzie w nowej ziemi miejsca
Na nic, co stary ten rujnuje świat.
Ziemia „nie będzie więcej przeklęta”;
Żadne zło nie splami jej nowych narodzin.
Nie wzdychajcie wszyscy o złamanych sercach,
Już świta wasza obietnica,
Bowiem ten, który na tron zasiada,
Mówi: „Oto wszystko nowym czynię”.

Opłakujemy zmarłych, lecz powstaną!
Zagubionych, a jednak się odnajdą!
Och, ludzkie serce z łatwością by pękło,
Gdyby nie święte Słowo!
Przygasłe oczy, spójrzcie w górę!
Smutne serca, radujcie się!
Widokiem tęczy Boskiej obietnicy,
Przy wtórze proroczego głosu:
„Oto wszystko nowym czynię”

(autor nieznany)