Pismo Święte oświadcza, że Bóg „(…) wyznaczył dzień, kiedy to sprawiedliwie będzie sądzić świat (…)” (Dzieje Apostolskie rozdział 17 werset 31). Jak to możliwe? Czyżby Bóg zmienił zdanie? Czy doszedł do wniosku, że próba pierwszego człowieka i wydanie ogólnego wyroku było niesprawiedliwe, zbyt surowe, i postanowił sądzić teraz świat indywidualnie? Nie.

Gdyby Bóg zmienił zdanie co do swego pierwszego wyroku, to jakie mielibyśmy gwarancje, że decyzja podjęta w wyniku przyszłej próby będzie sprawiedliwa i niezmienna. Nie znaczy to, że Bóg uznaje za niesprawiedliwą decyzję podjętą w pierwszym sądzie, lecz że przygotował On wykupienie spod kary pierwszego sądu. Uczynił to w tym celu, aby móc zaoferować wszystkim ludziom możliwość jeszcze jednego sądu (próby) w bardziej sprzyjających warunkach – gdy wszyscy będą posiadać doświadczenie grzechu i jego skutków. Bóg nie zmienił ani joty w swym pierwotnym planie, który został opracowany zanim powstał świat. Sam wyraźnie nas informuje, że On się nie zmienia:

• 4 Mojżeszowa rozdział 23 werset 19: „Bóg nie jest jak człowiek, który kłamie, ani jak syn ludzki, który zmienia zdanie. Czyż On mówi coś, a potem tego nie czyni? Czy On zapowiada coś, a później tego nie wypełnia?”;
• 1 Samuelowa rozdział 15 werset 29: „A Wieczny Izraela nie kłamie ani nie żałuje — nie jest On człowiekiem, aby miał żałować” (w innym przekładzie: „Bo chwała Izraela nie kłamie i nie zmienia zdania, jak człowiek, który zdanie zmienia”);
• Psalm 89 werset 35: „Nie pogwałcę mego przymierza I tego, co wyszło z moich ust, nie zmienię”;

i że pod żadnym pozorem nie może oczyścić winnego:

• Nahuma rozdział 1 werset 3: „(…) PAN na pewno nie uniewinni winnego (…)”;
• 4 Mojżeszowa rozdział 14 werset 18: „(…) który winnego nie czyni niewinnym (…)”.

Bóg wyegzekwuje w całości sprawiedliwie nałożoną karę. Tę całą karę poniósł Odkupiciel, czyli zastępca dany przez Boga, Jezus Chrystus, który “(…) z łaski Bożej za wszystkich śmierci zakosztował” (Hebrajczyków rozdział 2 werset 9). Nasz Pan swoim własnym życiem zapłacił okup za rasę Adamową, ma zatem prawo przedstawić wszystkim ludziom nową ofertę uzyskania życia.

Oferta ta Kościołowi była dana na warunkach Przymierza Ofiary:

• Psalm 50 werset 5: „Zgromadźcie Mi moich umiłowanych, którzy zawarli ze Mną przymierze przez ofiarę”:
• Rzymian rozdział 12 werset 1: „Proszę was tedy, bracia! przez litości Boże, abyście stawiali ciała wasze ofiarą żywą, świętą, przyjemną Bogu, to jest rozumną służbę waszą”;

a światu – na warunkach Nowego Przymierza:

• Rzymian rozdział 14 werset 9: „Chrystus po to umarł i zmartwychwstał, aby panować nad umarłymi oraz nad żywymi”;
• Hebrajczyków rozdział 10 werset 16: „Takie przymierze zawrę z nimi po upływie tych dni — mówi Pan: Moje prawa włożę w ich serca i wypiszę je na ich umysłach”;
• Jeremiasza rozdział 31 werset 31: „Oto nadchodzą dni – wyrocznia PANA – gdy zawrę z domem Izraela i z domem Judy Nowe Przymierze”.

Dowiadujemy się też, że kiedy Bóg podda świat indywidualnej próbie, Sędzią będzie Chrystus, którego Jahwe w ten sposób zaszczyci za Jego posłuszeństwo aż do śmierci dla naszego odkupienia. Bóg wielce wywyższył Chrystusa, aż do boskiej natury, aby mógł być Władcą i Zbawicielem (Dzieje Apostolskie rozdział 5 werset 31: „Tego Bóg wywyższył swoją prawicą, aby był władcą i zbawicielem, aby ludowi Izraela dać pokutę i przebaczenie grzechów”), aby mógł uleczyć wszystkich od śmierci, oraz dać możliwość sądu wszystkim, których kupił swoją drogocenną krwią. Bóg cały sąd powierzył Synowi i dał Mu wszelką władzę w niebie i na ziemi

• ewangelia Jana rozdział 5 werset 22: „Ojciec bowiem nie sądzi nikogo, lecz cały sąd przekazał Synowi”,
• ewangelia Mateusza rozdział 28 werset 18: „A Jezus podszedł i zwrócił się do nich w tych słowach: Otrzymałem wszelką władzę w niebie i na ziemi”.

Właśnie ten wielce wywyższony Chrystus w chwale, który tak umiłował świat, że złożył zań swe życie jako cenę okupu, będzie Sędzią świata podczas jego obiecanej przyszłej próby. Sam Jahwe wyznaczył Go na ten urząd w tym właśnie celu (Dzieje Apostolskie rozdział 17 werset 31: „dlatego że wyznaczył dzień, kiedy to sprawiedliwie będzie sądzić świat przez Człowieka, którego na to przeznaczył, po uwierzytelnieniu Go wobec wszystkich przez wskrzeszenie Go z martwych”). Skoro zatem takie są wyraźne oświadczenia Pisma Świętego, nie mamy się czego obawiać. Przeciwnie, z nadejściem Dnia Sądu wiąże się wielka radość dla wszystkich, dlatego powinniśmy go wyglądać z tęsknotą.

Charakter Sędziego jest dostateczną gwarancją, iż sąd będzie sprawiedliwy i miłosierny, że będzie w należnym stopniu uwzględniał słabości wszystkich, aż chętni i posłuszni zostaną doprowadzeni do pierwotnej doskonałości utraconej w Edenie (Hebrajczyków rozdział 4 wersety 12-16: „(12) Słowo Boże bowiem jest żywe i skuteczne, ostrzejsze niż wszelki miecz obosieczny, przenikające aż do rozdzielenia duszy i ducha, stawów i szpiku, zdolne rozsądzić myśli i zamiary serca. (13) Żadne stworzenie nie ukryje się przed nim, przeciwnie, wszystko jest obnażone i odkryte przed oczami tego, któremu musimy zdać sprawę. (14) Mając więc wielkiego najwyższego kapłana, który przeszedł przez niebiosa, Jezusa, Syna Bożego, trzymajmy się naszego wyznania. (15) Nie mamy bowiem najwyższego kapłana, który by nie mógł współczuć naszym słabościom, lecz kuszonego we wszystkim podobnie jak my, ale bez grzechu. (16) Przystąpmy więc z ufnością do tronu łaski, abyśmy dostąpili miłosierdzia i znaleźli łaskę ku pomocy w stosownej chwili”).

Sędzia w dawnych czasach egzekwował sprawiedliwość i uwalniał uciskanych. Zauważmy na przykład, jak wiele razy Izrael, ciemiężony przez swoich wrogów z powodu przestępstw wobec Boga, był uwalniany i błogosławiony w wyniku działalności postanawianych sędziów. Na przykład o jednym z nich czytamy następująco: “Potem wołali synowie izraelscy do Pana; i wzbudził Pan wybawiciela (…) Otonijela (…) I był nad nim Duch Pański, a sądził Izraela; a gdy się ruszył na wojnę, podał Pan w rękę jego [króla Syryjskiego] (…) a tak była w pokoju ziemia przez czterdzieści lat (…)” (Sędziów rozdział 3 wersety 9-11). Tak więc, choć świat już przez długi czas znajduje się pod panowaniem i uciskiem Szatana, to jednak wkrótce Ten, który zapłacił za grzechy wszystkich własną drogocenną krwią, ujmie swą wielką władzę i będzie panować. Wyzwoli i będzie sądził tych, których tak umiłował, że ich odkupił.

Z tymi wnioskami zgadzają się wszystkie prorocze oświadczenia – lecz z uwagi na oszczędność miejsca przytoczymy tylko Psalm 98 werset 9: “Będzie sądził świat sprawiedliwie i narody według słuszności”.